Page:Ten Tragedies of Seneca (1902).djvu/462

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page needs to be proofread.
442
SENECA'S TRAGEDIES.
[Lines 567—602

Quidquid potes, Medea, quidquid non potes. Tu, fida nutrix, focia mceroris mei, Variique cafus, mifera confilia adjuva. Eft palla nobis, munus astherisE domus, 570 Decufque regni, pignus ^etse datum A Sole generis, eft & auro textili Monile fulgens; quodque gemmarum nitor Diftinguit aurum, quo folent cingi comas. Haec noftra nati dona nubenti ferant, 575 Sed ante diris illita ac tinfta artibus. Vocetur Hecale. facra lu(£lifica appara. Statuantur aras, flamma jam tedlis fonet.


CHORUS.

Canit Chorus, Rejecta uxor! quot amore dolorts polluto^ notumque
furens quid femina posset, & cum caeteri Argonautae pcenas
dederint violati maris, Jafoni bene precatur.


Nulla vis flammae, tumidique venti Tanta, nee teli metuenda torti: 580 Quanta, cum conjux viduata taedis Ardet & odit.

Non ubi hibemos nebulofus imbres Aufter advexit; properatque torrens Ifter, & jun<Sos vetat effe pontes, 585 Ac vagus errat.

Non ubi impellit Rbodanus profundum; Aut ubi in rivos nivibus folutis Sole jam forti, medioque vera Tabuit Ha;mus. 590

Caecus eft ignis ftimulatus ira, Nee regi curat, patiturve frenos. Haud timet mortem, cupit ire in ipfos Obvius enfes.

Parcite, o Divi. veniam precamur. 595 Vivat ut tutus, mare qui fubegit Sed furit vinci dominus profundi Regna fecunda.

Aufus setemos agitare cumis Immemor metas juvenis patem«, 600 Quos polo fparfis, furiofus ignes Ipfe recepit.


me proceed, at once, let me dare any deed, and let me now begin!

Thou, my faithful nurse, companion in my miseries,