Septuagint (Brenton 1879)/Kings III

For other versions of this work, see 1 Kings (Bible).

←

The Second Book of Kings

The Third Book of Kings

The Brenton Septuagint

The Fourth Book of Kings

→

3478838The Third Book of Kings — The Brenton Septuagint

Chapter 1[edit]

¹And king David was old and advanced in days, and they covered him with clothes, and he was not warmed.	και ο βασιλεύς Δαυίδ πρεσβύτης προβεβηκώς εν ημέραις και περιέβαλλον αυτόν ιματίοις και ουκ εθερμαίνετο
²And his servants said, Let them seek for the king a young virgin, and she shall wait on the king, and cherish him, and lie with him, and my lord the king shall be warmed.	και είπον οι παίδες αυτού αυτώ ζητησάτωσαν τω κυρίω ημών τω βασιλεί νεάνιδα παρθένον και παραστήσεται τω βασιλεί και έσται αυτόν θάλπουσα και κατακείσεται εν τω κόλπω αυτού και θερμανθήσεται ο κυριός ημών ο βασιλεύς
³So they sought for a fair damsel out of all the coasts of Israel; and they found Abisag the Somanite, and they brought her to the king.	και εζήτησαν νεάνιδα καλήν εκ παντός ορίου Ισραήλ και εύρον την Αβισάγ την Σουναμίτιν και ήνεγκαν αυτήν προς τον βασιλέα
⁴And the damsel was extremely beautiful, and she cherished the king, and ministered to him, but the king knew her not.	και η νεάνις καλή τω είδει σφόδρα και ην θάλπουσα τον βασιλέα και ελειτούργει αυτώ και ο βασιλεύς ουκ έγνω αυτήν
⁵And Adonias the son of Aggith exalted himself, saying, I will be king; and he prepared for himself chariots and horses, and fifty men to run before him.	και Αδωνίας υιός Αγγίθ επήρετο λέγων εγώ βασιλεύσω και εποίησεν αυτώ άρματα και ιππείς και πεντήκοντα άνδρας παρατρέχοντας έμπροσθεν αυτού
⁶And his father never at any time checked him, saying, Why hast thou done thus? and he was also very handsome in appearance, and his mother bore him after Abessalom.	και ουκ επιτίμησεν αυτώ ο πατήρ αυτού πώποτε ειπών τι ότι συ πεποίηκας ουτως και αυτός καλός τη όψει σφόδρα και αυτόν έτεκεν οπίσω Αβεσαλώμ
⁷And he conferred with Joab the son of Saruia, and with Abiathar the priest, and they followed after Adonias.	και ήσαν οι λόγοι αυτού μετά Ιωάβ του υιόυ Σαρουϊα και μετά Αβιάθαρ του ιερέως και εβοήθουν οπίσω Αδωνίου
⁸But Sadoc the priest, and Banaeas the son of Jodae, and Nathan the prophet, and Semei, and Resi, and the mighty men of David, did not follow Adonias.	και Σαδώκ ο ιερεύς και Βανέας υιός Ιωδαέ και Ναθάν ο προφήτης και Σεμεϊ και Ρησί και οι όντες δυνατοί τω Δαυίδ ουκ ήσαν μετά Αδωνίου
⁹And Adonias sacrificed sheep and calves and lambs by the stone of Zoelethi, which was near Rogel: and he called all his brethren, and all the adult men of Juda, servants of the king.	και εθυσίασεν Αδωνίας πρόβατα και βόας και άρνας παρά τον λίθον τον Ζωελέθ τον εχόμενον της πηγής του Ρωγήλ και εκάλεσε πάντας τους αδελφούς αυτού τους υιούς του βασιλέως και πάντας τους άνδρας Ιούδα τους παίδας του βασιλέως
¹⁰But Nathan the prophet, and Banaeas, and the mighty men, and Solomon his brother, he did not call.	και Ναθάν τον προφήτην και τον Βανέαν και τους δυνατούς και τον Σολομώντα αδελφόν αυτού ουκ εκάλεσε
¹¹And Nathan spoke to Bersabee the mother of Solomon, saying, Hast thou not heard that Adonias the son of Aggith reigns, and our lord David knows it not?	και είπε Ναθάν προς Βηρσαβεαί μητέρα Σολομώντος λέγων ουκ ήκουσας ότι βεβασίλευκεν Αδωνίας υιός Αγγίθ και ο κυριός ημών Δαυίδ ουκ έγνω
¹²And now come, let me, I pray, give thee counsel, and thou shalt rescue thy life, and the life of thy son Solomon.	και νυν δεύρο συμβουλεύσω σοι συμβουλίαν όπως σώσης την ψυχήν σου και την ψυχήν Σολομώντος του υιού σου
¹³Haste, and go in to king David, and thou shalt speak to him, saying, Hast not thou, my lord, O king, sworn to thine handmaid, saying, Thy son Solomon shall reign after me, and he shall sit upon my throne? why then does Adonias reign?	δεύρο είσελθε προς τον βασιλέα Δαυίδ και ερείς προς αυτόν ουχί συ κύριέ μου βασιλεύ ώμοσας τη δούλη σου λέγων ότι Σολομών ο υιός σου βασιλεύσει μετ΄ εμέ και αυτός καθήσεται επί του θρόνου μου και τι ότι βεβασίλευκεν Αδωνίας
¹⁴And behold, while thou art still speaking there with the king, I also will come in after thee, and will confirm thy words.	και ιδού έτι σου λαλούσης εκεί μετά του βασιλέως και εγώ εισελεύσομαι μετά σου και πληρώσω τους λόγους σου
¹⁵So Bersabee went in to the king into the chamber: and the king was very old, and Abisag the Somanite was ministering to the king.	και εισήλθε Βηρσαβεαί προς τον βασιλέα εις το ταμείον και ο βασιλεύς πρεσβύτης σφόδρα και Αβισάγ η Σουναμίτις ην λειτούργουσα τω βασιλεί
¹⁶And Bersabee bowed, and did obeisance to the king; and the king said, What is thy request?	και έκυψε Βηρσαβεαί και προσεκύνησε τω βασιλεί και είπεν ο βασιλεύς τι έστι σοι
¹⁷And she said, My lord, thou didst swear by the Lord thy God to thine handmaid, saying, Thy son Solomon shall reign after me, and shall sit upon my throne.	και είπε κύριέ μου βασιλεύ συ ώμοσας εν κυρίω τω θεώ σου τη δούλη σου λέγων ότι Σολομών ο υιός σου βασιλεύσει μετ΄ εμέ και αυτός καθήσεται επί του θρόνου μου
¹⁸And now, behold, Adonias reigns, and thou, my lord, O king, knowest it not.	και νυν ιδού Αδωνίας βεβασίλευκεν και συ κύριέ μου βασιλεύ ουκ έγνως
¹⁹And he has sacrificed calves and lambs and sheep in abundance, and has called all the king's sons, and Abiathar the priest and Joab the commander-in-chief of the host; but Solomon thy servant he has not called.	και εθυσίασε μόσχους και άρνας και πρόβατα εις πλήθος και εκάλεσε πάντας τους υιούς του βασιλέως και Αβιαθάρ τον ιερέα και Ιωάβ τον άρχοντα της δυνάμεως και τον Σολομώντα τον δούλόν σου ουκ εκάλεσε
²⁰And thou, my lord, O king, —the eyes of all Israel are upon thee, to tell them who shall sit upon the throne of my lord the king after him.	και συ κύριέ μου βασιλεύ οι οφθαλμοί παντός Ισραήλ προς σε απάγγειλαι αυτοίς τις καθήσεται επί του θρόνου του κυρίου μου του βασιλέως μετ΄ αυτόν
²¹And it shall come to pass, when my lord the king shall sleep with his fathers, that I and Solomon my son shall be offenders.	και έσται εν τω κοιμηθήναι τον κύριόν μου τον βασιλέα μετά των πατέρων αυτού και έσομαι εγώ και Σολομών ο υιός μου αμαρτωλοί
²²And behold, while she was yet talking with the king, Nathan the prophet came. And it was reported to the king,	και ιδού έτι αυτής λαλούσης μετά του βασιλέως και Ναθάν ο προφήτης εισήλθε
²³Behold, Nathan the prophet is here: and he came in to the king's presence, and did obeisance to the king with his face to the ground.	και ανήγγειλαν τω βασιλεί λεγόντες ιδού Ναθάν ο προφήτης και εισήλθε κατά πρόσωπον του βασιλέως και προσεκύνησε τω βασιλεί επί πρόσωπον αυτού επί την γην
²⁴And Nathan said, My lord, O king, didst thou say, Adonias shall reign after me, and he shall sit upon my throne?	και είπε Ναθάν κύριέ μου βασιλεύ συ είρηκας Αδωνίας βασιλεύσει μετ΄ μου και αυτός καθήσεται επί θρόνου μου
²⁵For he has gone down to-day, and has sacrificed calves and lambs and sheep in abundance, and has called all the king's sons, and the chiefs of the army, and Abiathar the priest; and, behold, they are eating and drinking before him, and they said, Long live king Adonias.	ότι κατέβη σήμερον και εθυσίασε μόσχους και άρνας και πρόβατα εις πλήθος και εκάλεσε πάντας τους υιούς του βασιλέως και τους άρχοντας της δυνάμεως και Αβιαθάρ τον ιερέα και ιδού εισίν εσθίοντες και πίνοντες ενώπιον αυτού και είπον ζήτω ο βασιλεύς Αδωνίας
²⁶But he has not invited me thy servant, and Sadoc the priest, and Banaeas the son of Jodae, and Solomon thy servant.	και εμέ τον δούλόν σου και Σαδώκ τον ιερέα και Βανέαν υιόν Ιωδαέ και Σολομώντα τον δούλόν σου ουκ εκάλεσεν
²⁷ Has this matter happened by the authority of my lord the king, and hast thou not made known to thy servant who shall sit upon the throne of my lord the king after him?	ει διά του κυρίου μου του βασιλέως γέγονε το ρήμα τούτο και ουκ εγνώρισας τω δούλω σου τις καθήσεται επί του θρόνου του κυρίου μου του βασιλέως μετ΄ αυτόν
²⁸And king David answered and said, Call me Bersabee: and she came in before the king, and stood before him.	και απεκρίθη ο βασιλεύς Δαυίδ και είπε καλέσατέ μοι την Βηρσαβεαί και εισήλθεν ενώπιον του βασιλέως και έστη ενώπιον αυτού
²⁹And the king swore, and said, As the Lord lives who redeemed my soul out of all affliction,	και ώμοσεν ο βασιλεύς και είπε ζη κύριος ος ελυτρώσατο την ψυχήν μου εκ πάσης θλίψεως
³⁰as I swore to thee by the Lord God of Israel, saying, Solomon thy son shall reign after me, and he shall sit upon my throne in my stead, so will I do this day.	ότι καθώς ώμοσά σοι κατά κυρίου του θεού Ισραήλ λέγων ότι Σολομών ο υιός σου βασιλεύσει μετ΄ εμέ και αυτός καθήσεται επί του θρόνου μου αντ΄ εμού ότι ούτω ποιήσω τη ημέρα ταύτη
³¹And Bersabee bowed with her face to the ground, and did obeisance to the king, and said, Let my lord king David live for ever.	και έκυψε Βηρσαβεαί επί πρόσωπον επί την γην και προσεκύνησε τω βασιλεί και είπε ζήτω ο κύριός μου ο βασιλεύς Δαυίδ εις τον αιώνα
³²And king David said, Call me Sadoc the priest, and Nathan the prophet, and Banaeas the son of Jodae: and they came in before the king.	και είπεν ο βασιλεύς Δαυίδ καλέσατέ μοι Σαδώκ τον ιερέα και Ναθάν τον προφήτην και Βανέαν υιόν Ιωδαέ και εισήλθον ενώπιον του βασιλέως
³³And the king said to them, Take the servants of your lord with you, and mount my son Solomon upon my own mule, and bring him down to Gion.	και είπεν ο βασιλεύς αυτοίς λάβετε μεθ΄ υμών τους παίδας του κυρίου υμών και επιβιβάσατε Σολομών τον υιόν μου επί την ημίονον την εμήν και καταγάγετε αυτόν εις την Γιών
³⁴And there let Sadoc the priest and Nathan the prophet anoint him to be king over Israel, and do ye sound the trumpet, and ye shall say, Let king Solomon live.	και χρισάτω αυτόν εκεί Σαδώκ ο ιερεύς και Ναθάν ο προφήτης εις βασιλέα επί Ισραήλ και σαλπίσατε κερατίνη και ερείτε ζήτω ο βασιλεύς Σολομών
³⁵And he shall sit upon my throne, and reign in my stead: and I have given charge that he should be for a prince over Israel and Juda.	και αναβήσεσθε οπίσω αυτού και εισελεύσεται και καθήσεται επί του θρόνου μου και αυτός βασιλεύσει αντ΄ εμού και αυτώ εγώ ενετειλάμην του είναι εις ηγούμενον επί Ισραήλ και επί Ιούδαν
³⁶And Banaeas the son of Jodae answered the king and said, So let it be: may the Lord God of my lord the king confirm it.	και απεκρίθη Βανέας υιός Ιωδαέ τω βασιλεί και είπε γένοιτο ούτως πιστώσαι κύριος ο θεός του κυρίου μου του βασιλέως
³⁷As the Lord was with my lord the king, so let him be with Solomon, and let him exalt his throne beyond the throne of my lord king David.	καθώς ην κύριος μετά του κυρίου μου του βασιλέως ούτως είη μετά Σολομών και μεγαλύναι τον θρόνον αυτού υπέρ τον θρόνον του κυρίου μου του βασιλέως Δαυίδ
³⁸And Sadoc the priest went down, and Nathan the prophet, and Banaeas son of Jodae, and the Cherethite, and the Phelethite, and they mounted Solomon upon the mule of king David, and led him away to Gion.	και κατέβη Σαδώκ ο ιερεύς και Ναθάν ο προφήτης και Βανέας υιός Ιωδαέ και ο Χερεθί και ο Φελεθί και επεκάθισαν τον Σολομώντα επί την ημίονον του βασιλέως Δαυίδ και απήγαγον αυτόν εις την Γιών
³⁹And Sadoc the priest took the horn of oil out of the tabernacle, and anointed Solomon, and blew the trumpet; and all the people said, Let king Solomon live.	και έλαβε Σαδώκ ο ιερεύς το κέρας του ελαίου εκ του σκηνώματος και έχρισε τον Σολομώντα και εσάλπισε τη κερατίνη και είπε πας ο λαός ζήτω ο βασιλεύς Σολομών
⁴⁰And all the people went up after him, and they danced in choirs, and rejoiced with great joy, and the earth quaked with their voice.	και ανέβη πας ο λαός οπίσω αυτού και πας ο λαός εχόρευον εν χοροίς και ευφραινόμενοι ευφροσύνη μεγάλη και ερράγη η γη εν τη φωνή αυτών
⁴¹And Adonias and all his guests heard, and they had just left off eating: and Joab heard the sound of the trumpet, and said, What means the voice of the city in tumult?	και ήκουσεν Αδωνίας και πάντες οι κλητοί μετ΄ αυτού και αυτοί συνετέλεσαν εσθίοντες και ήκουσεν Ιωάβ την φωνήν της κερατίνης και είπε τις η φωνή της πόλεως ηχούσης
⁴²While he was yet speaking, behold, Jonathan the son of Abiathar the priest came in: and Adonias said, Come in, for thou art a mighty man, and thou comest to bring glad tidings.	έτι αυτού λαλούντος και ιδού Ιωναθάν υιός Αβιάθαρ του ιερέως ήλθε και είπεν Αδωνίας είσελθε ότι ανήρ δυνάμεως ει συ και αγαθά ευαγγελιείς
⁴³And Jonathan answered and said, Verily our lord king David has made Solomon king:	και απεκρίθη Ιωανθάν και είπε τω Αδωνία και μάλα ο κυριός ημών ο βασιλεύς Δαυίδ εβασίλευκε τον Σολομώντα
⁴⁴and the king has sent with him Sadoc the priest, and Nathan the prophet, and Banaeas the son of Jodae, and the Cherethite, and the Phelethite, and they have mounted him on the king's mule;	και απέσταλκε μετ΄ αυτού ο βασιλεύς τον Σαδώκ τον ιερέα και Ναθάν τον προφήτην και Βανέαν τον υιόν Ιωδαέ και τον Χερεθί και τον Φελεθί και επεβίβασαν αυτόν επί την ημίονον του βασιλέως
⁴⁵and Sadoc the priest and Nathan the prophet have anointed him in Gion, and have gone up thence rejoicing, and the city resounded: this is the sound which ye have heard.	και έχρισεν αυτόν Σαδώκ ο ιερεύς και Ναθάν ο προφήτης εις βασιλέα εν τη Γιών και ανέβησαν εκείθεν ευφραινόμενοι και ήχησεν η πόλις αύτη η φωνή ην ηκούσατε
⁴⁶And Solomon is seated upon the throne of the kingdom.	και εκάθισε Σολομών επί του θρόνου της βασιλείας
⁴⁷And the servants of the king have gone in to bless our lord king David, saying, God make the name of Solomon better than thy name, and make his throne greater than thy throne; and the king worshipped upon his bed.	και γε ήλθον οι δούλοι του βασιλέως ευλογήσαι τον κύριον ημών τον βασιλέα Δαυίδ λέγοντες αγαθύναι ο θεός το όνομα του υιού σου Σολομώντος υπέρ το όνομά σου και μεγαλύναι τον θρόνον αυτού υπέρ τον θρόνον σου και προσεκύνησεν ο βασιλεύς επί την κοίτην αυτού
⁴⁸Moreover thus said the king, Blessed be the Lord God of Israel, who has this day appointed one of my seed sitting on my throne, and my eyes see it.	και γε ούτως είπεν ο βασιλεύς ευλογητός κύριος ο θεός Ισραήλ ος έδωκε σήμερον εκ του σπέρματός μου καθήμενον επί του θρόνου μου και οι οφθαλμοί μου βλέπουσι
⁴⁹And all the guests of Adonias were dismayed, and every man went his way.	και εξέστησαν και εξανέστησαν πάντες οι κλητοί υπό του Αδωνίου και απήλθον έκαστος εις την οδόν αυτού
⁵⁰And Adonias feared because of Solomon, and arose, and departed, and laid hold on the horns of the altar.	και Αδωνίας εφοβήθη από προσώπου Σολομώντος και ανέστη και απήλθε και επελάβετο των κεράτων του θυσιαστηρίου
⁵¹And it was reported to Solomon, saying, Behold, Adonias fears king Solomon, and holds the horns of the altar, saying, Let Solomon swear to me this day, that he will not slay his servant with the sword.	και ανηγγέλη τω Σολομώντι λέγοντες ιδού Αδωνίας εφοβήθη τον βασιλέα Σολομώντα και κατέχει των κεράτων του θυσιαστηρίου λέγων ομοσάτω μοι σήμερον ο βασιλεύς Σολομών του μη θανατώσαι τον δούλον αυτού εν ρομφαία
⁵²And Solomon said, If he should be a valiant man, there shall not a hair of his fall to the ground; but if evil be found in him, he shall die.	και είπε Σολομών εάν γένηται εις υιόν δυνάμεως ου μη πέση από της κεφαλής αυτού θριξ επί την γην εάν δε κακία ευρεθή εν αυτώ θανατωθήσεται
⁵³And king Solomon sent, and they brought him away from the altar; and he went in and did obeisance to king Solomon: and Solomon said to him, Go to thy house.	και απέστειλεν ο βασιλεύς Σολομών και κατήνεγκαν αυτόν απάνωθεν του θυσιαστηρίου και εισήλθε και προσεκύνησε τω βασιλεί Σολομώντι και είπεν αυτώ Σολομών πορεύου εις τον οίκόν σου

Chapter 2[edit]

¹And the days of David drew near that he should die: and he addressed his son Solomon, saying, I go the way of all the earth:	και ήγγισαν αι ημέραι Δαυίδ του αποθανείν αυτόν και ενετείλατο τω υιώ αυτού Σολομώντι λέγων
²but be thou strong, and shew thyself a man;	εγώ ειμι πορεύομαι εν οδώ πάσης της γης και ισχύσεις και έση εις άνδρα
³and keep the charge of the Lord thy God, to walk in his ways, to keep the commandments and the ordinances and the judgments which are written in the law of Moses; that thou mayest understand what thou shalt do in all things that I command thee:	και φυλάξεις την φυλακήν κυρίου του θεού σου του πορεύεσθαι εν ταις οδοίς αυτού φυλάσσειν τας εντολάς αυτού και τα δικαιώματα και τα κρίματα και τα μαρτύρια αυτού καθώς γέγραπται εν τω νόμω Μωυσή ίνα συνιής πάντα α ποιήσεις και πανταχή ου αν επιβλέψης εκεί
⁴that the Lord may confirm his word which he spoke, saying, If thy children shall take heed to their way to walk before me in truth with all their heart, I promise thee, saying, there shall not fail thee a man on the throne of Israel.	όπως στήση κύριος τον λόγον αυτού ον ελάλησε περί μου λέγων εάν φυλάξωσιν οι υιοί σου την οδόν αυτών του πορεύεσθαι ενώπιόν μου εν αληθεία εν όλη καρδία αυτών και εν όλη ψηχή αυτών λέγων ουκ εξαρθήσεταί σοι ανήρ από του θρόνου Ισραήλ
⁵Moreover thou knowest all that Joab the son of Saruia did to me, what he did to the two captains of the forces of Israel, to Abenner the son of Ner, and to Amessai the son of Jether, that he slew them, and shed the blood of war in peace, and put innocent blood on his girdle that was about his loins, and on his sandal that was on his foot.	και νυν συ οίδας α εποίησε μοι Ιωάβ υιός Σαρουϊα και α εποίησέ τοις δυσίν άρχουσι των δυνάμεων Ισραήλ τω Αβενήρ υιώ Νηρ και τω Αμεσσά υιώ Ιεθέρ και απέκτεινεν αυτούς και έταξε τα αίματα πολέμου εν ειρήνη και έδωκεν αίμα αθώον εν τη ζώνη αυτού τη εν τη οσφυϊ αυτού και εν τω υποδήματι αυτού τω εν τω ποδί αυτού
⁶Therefore thou shalt deal with him according to thy wisdom, and thou shalt not bring down his grey hairs in peace to the grave.	και ποιήσεις κατά την σοφίαν σου και ου κατάξεις την πολιάν αυτού εν ειρήνη εις άδου
⁷But thou shalt deal kindly with the sons of Berzelli the Galaadite, and they shall be among those that eat at thy table; for thus they drew nigh to me when I fled from the face of thy brother Abessalom.	και τοις υιοίς Βερζελλί του Γαλααδίτου ποιήσεις έλεος και έσονται εν τοις εσθίουσι την τράπεζάν σου ότι ούτως ήγγισάν μοι εν τω φεύγειν με εκ προσώπου του αδελφού σου Αβεσαλώμ
⁸And, behold, there is with thee Semei the son of Gera, a Benjamite of Baurim: and he cursed me with a grievous curse in the day when I went into the camp; and he came down to Jordan to meet me, and I swore to him by the Lord, saying, I will not put thee to death with the sword.	και ιδού μετά σου Σεμεϊ υιός Γηρά υιός του Ιεμενί εκ Βαουρίν και αυτός κατηράσατό με κατάραν οδυνηράν εν τη ημέρα η επορευόμην εις παρεμβολάς και αυτός κατέβη εις απάντησίν μου επί τον Ιορδάνην και ώμοσα αυτώ εν κυρίω λέγων ει θανατώσω σε εν ρομφαία
⁹But thou shalt by no means hold him guiltless, for thou art a wise man, and wilt know what thou shalt do to him, and shalt bring down his grey hairs with blood to the grave.	και ου μη αυτόν ότι ανήρ σοφός ει συ και γνώση α ποιήσεις αυτώ και κατάξεις την πολιάν αυτού εν αίματι εις άδου
¹⁰And David slept with his fathers, and was buried in the city of David.	και εκοιμήθη Δαυίδ μετά των πατέρων αυτού και ετάφη εν τη πόλει Δαυίδ
¹¹And the days which David reigned over Israel were forty years; he reigned seven years in Chebron, and thirty-three years in Jerusalem.	και αι ημέραι ας εβασίλευσε Δαυίδ επί Ισραήλ τεσσαράκοντα έτη εν Χεβρών εβασίλευσεν επτά έτη και εν Ιερουσαλήμ εβασίλευσε τριάκοντα και τρία έτη
¹²And Solomon sat on the throne of his father David, and his kingdom was established greatly.	και Σολομών εκάθισεν επί του θρόνου Δαυίδ του πατρός αυτού και ητοιμάσθη η βασιλεία αυτού σφόδρα
¹³And Adonias the son of Aggith came in to Bersabee the mother of Solomon, and did obeisance to her: and she said, Dost thou enter peaceably? and he said, Peaceably:	και εισήλθεν Αδωνίας υιός Αγγίθ προς Βηρσαβεαί την μητέρα Σολομώντος και προσεκύνησεν αυτή και είπεν ειρήνη η είσοδός σου και είπεν ειρήνη
¹⁴I have business with thee. And she said to him, Say on.	και είπεν λόγος μοι προς σε και είπεν αυτώ λάλησον
¹⁵And he said to her, Thou knowest that the kingdom was mine, and all Israel turned their face toward me for a king; but the kingdom was turned from me and became my brother's: for it was appointed to him from the Lord.	και είπεν αυτή συ οίδας ότι εμοί ην η βασιλεία και επ΄ εμέ έθετο πας Ισραήλ το πρόσωπον αυτών εις βασιλέα και επεστράφη η βασιλεία και εγένετο τω αδελφώ μου ότι παρά κυρίου ην αυτώ
¹⁶And now I make one request of thee, do not turn away thy face. And Bersabee said to him, Speak on.	και νυν αίτησιν μίαν εγώ αιτούμαι παρά σου μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου και είπεν αυτώ Βηρσαβεαί λάλει
¹⁷And he said to her, Speak, I pray thee, to king Solomon, for he will not turn away his face from thee, and let him give me Abisag the Somanite for a wife.	και είπεν αυτή είπον δη προς Σολομώντα τον βασιλέα ότι ουκ αποστρέψει το πρόσωπόν σου και δώσει μοι την Αβισάγ την Σουναμίτιν εις γυναίκα
¹⁸And Bersabee said, Well; I will speak for thee to the king.	και είπεν Βηρσαβεαί καλώς εγώ λαλήσω περί σου τω βασιλεί
¹⁹And Bersabee went in to king Solomon to speak to him concerning Adonias; and the king rose up to meet her, and kissed her, and sat on the throne, and a throne was set for the mother of the king, and she sat on his right hand.	και εισήλθε Βηρσαβεαί προς τον βασιλέα Σολομώντα λαλήσαι αυτώ περί Αδωνίου και εξανέστη ο βασιλεύς εις απάντησιν αυτής και προσεκύνησεν αυτήν και εκάθισεν επί τον θρόνον αυτού και ετέθη θρόνος τη μητρί του βασιλέως και εκάθισεν εκ δεξιών αυτού
²⁰And she said to him, I ask of thee one little request; turn not away my face from thee. And the king said to her, Ask, my mother, and I will not reject thee.	και είπεν αυτώ αίτησιν μίαν μικράν εγώ αιτούμαι παρά σου μη αποστρέψης το πρόσωπόν μου και είπεν αυτή ο βασιλεύς αίτησαι μήτερ εμή ότι ουκ αποστρέψω σε
²¹And she said, Let, I pray thee, Abisag the Somanite be given to Adonias thy brother to wife.	και είπε δοθήτω δη Αβισάγ η Σουναμίτις τω Αδωνία τω αδελφώ σου εις γυναίκα
²²And king Solomon answered and said to his mother, And why hast thou asked Abisag for Adonias? ask for him the kingdom also; for he is my elder brother, and he has for his companion Abiathar the priest, and Joab the son of Saruia the commander-in-chief.	και απεκρίθη ο βασιλεύς Σολομών και είπε τη μητρί αυτού και ινατί συ ήτησαι την Αβισάγ τω Αδωνία και αίτησαι αυτώ την βασιλείαν ότι ούτος ο αδελφός μου ο μέγας υπέρ εμέ και αυτώ Αβιάθαρ ο ιερεύς και αυτώ Ιωάβ υιός Σαρουϊα αρχιστράτηγος εταίρος
²³And king Solomon swore by the Lord, saying, God do so to me, and more also, if it be not that Adonias has spoken this word against his own life.	και ώμοσεν ο βασιλεύς Σολομών κατά του κυρίου λέγων τάδε ποιήσαι μοι ο θεός και τάδε προσθείη ότι κατά της ψυχής αυτού ελάλησεν Αδωνίας τον λόγον τούτον
²⁴And now as the Lord lives who has established me, and set me on the throne of my father David, and he has made me a house, as the Lord spoke, this day shall Adonias be put to death.	και νυν ζη κύριος ος ητοίμασέ με και έθετό με επί τον θρόνον Δαυίδ του πατρός μου και αυτός εποίησέ μοι οίκον καθώς ελάλησέ κύριος ότι σήμερον θανατωθήσεται Αδωνίας
²⁵So king Solomon sent by the hand of Banaeas the son of Jodae, and he slew him, and Adonias died in that day.	και εξαπέστειλεν ο βασιλεύς Σολομών εν χειρί Βανέου υιόυ Ιωδαέ και ανείλεν αυτόν και απέθανεν
²⁶And the king said to Abiathar the priest, Depart thou quickly to Anathoth to thy farm, for thou art worthy of death this day; but I will not slay thee, because thou hast borne the ark of the covenant of the Lord before my father, and because thou was afflicted in all things wherein my father was afflicted.	και τω Αβιάθαρ τω ιερεί είπεν ο βασιλεύς απότρεχε εις Αναθώθ εις τον αγρόν σου ότι ανήρ θανάτου ει συ και εν τη ημέρα ταύτη ου θανατώσω σε ότι ήρας την κιβωτόν της διαθήκης κυρίου ενώπιον Δαυίδ του πατρός μου και ότι εκακουχήθης εν πάσιν οις εκακουχήθη ο πατήρ
²⁷And Solomon removed Abiathar from being a priest of the Lord, that the word of the Lord might be fulfilled, which he spoke concerning the house of Heli in Selom.	και εξέβαλε Σολομών τον Αβιάθαρ του μη είναι εις ιερέα τω κυρίω του πληρωθήναι το ρήμα κυρίου ο ελάλησεν επί τον οίκον Ηλί εν Συλώ
²⁸And the report came to Joab son of Saruia; for Joab had turned after Adonias, and he went not after Solomon: and Joab fled to the tabernacle of the Lord, and caught hold of the horns of the altar.	και η ακοή ήλθεν έως Ιωάβ υιόυ Σαρουϊα ότι Ιωάβ ην κεκλικώς οπίσω Αδωνίου και οπίσω Σολομώντος ουκ εξέκλινε και έφυγεν Ιωάβ εις το σκήνωμα του κυρίου και κατέσχε των κεράτων του θυσιαστηρίου
²⁹And it was told Solomon, saying, Joab has fled to the tabernacle of the Lord, and lo! he has hold of the horns of the altar. And king Solomon sent to Joab, saying, What ails thee, that thou hast fled to the altar? and Joab said, Because I was afraid of thee, and fled for refuge to the Lord. And Solomon sent Banaeas son of Jodae, saying, Go and slay him, and bury him.	και απηγγέλη τω Σολομώντι λέγοντες ότι πέφευγεν Ιωάβ εις την σκηνήν του κυρίου και ιδού κατέχει των κεράτων του θυσιαστηρίου και απέστειλε Σολομών τον Βανέαν υιόν Ιωδαέ λέγων πορεύου και άνελε αυτόν
³⁰And Banaeas son of Jodae came to Joab to the tabernacle of the Lord, and said to him, Thus says the king, Come forth. And Joab said, I will not come forth, for I will die here. And Banaeas son of Jodae returned and spoke to the king, saying, Thus has Joab spoken, and thus has he answered me.	και ήλθε Βανέας προς Ιωάβ εις την σκηνήν κυρίου και είπεν προς αυτόν τάδε λέγει ο βασιλεύς έξελθε και είπεν Ιωάβ ουκ εκπορεύομαι ότι ώδε αποθανούμαι και επέστρεψε Βανέας και είπε τω βασιλεί λέγων τάδε λελάληκεν Ιωάβ και τάδε αποκέκριταί μοι
³¹And the king said to him, Go, and do to him as he has spoken, and kill him: and thou shalt bury him, and thou shalt remove this day the blood which he shed without cause, from me and from the house of my father.	και είπεν αυτώ ο βασιλεύς πορεύου και ποίησον αυτώ καθώς είρηκε και άνελε αυτόν και θάψεις αυτόν και εξαρείς σήμερον το αίμα ο εξέχεεν Ιωάβ δωρεάν απ΄ εμού και από του οίκου του πατρός μου
³²And the Lord has returned upon his own head the blood of his unrighteousness, inasmuch as he attacked two men more righteous and better than himself, and slew them with the sword, and my father David knew not of their blood, even Abenner the son of Ner the commander-in-chief of Israel, and Amessa the son of Jether the commander-in-chief of Juda.	και επέστρεψε κύριος το αίμα της αδικίας αυτού εις κεφαλήν αυτού ως απήντησε τοις δυσίν ανθρώποις τοις δικαίοις και αγαθοίς υπέρ αυτόν και απέκτεινεν αυτούς εν ρομφαία και ο πατήρ μου Δαυίδ ουκ έγνω τον Αβενήρ υιόν Νηρ αρχιστράτηγον Ισραήλ και τον Αμασά υιόν Ιεθέρ αρχιστράτηγον Ιούδα
³³And their blood is returned upon his head, and upon the head of his seed for ever: but to David, and his seed, and his house, and his throne, may there be peace for ever from the Lord.	και αποστραφήτω τα αίματα αυτών εις την κεφαλήν αυτού και εις την κεφαλήν του σπέρματος αυτού εως αιώνος και τω Δαυίδ και τω σπέρματι αυτού και τω οίκω αυτού και τω θρόνω αυτού γένοιτο ειρήνη παρά κυρίου έως αιώνος
³⁴So Banaeas son of Jodae went up, and attacked him, and slew him, and buried him in his house in the wilderness.	και ανέβη Βανέας υιός Ιωδαέ και απήντησεν αυτώ και εθανάτωσεν αυτόν και έθαψεν αυτόν εν τω οίκω αυτού εν τη ερήμω
³⁵And the king appointed Banaeas son of Jodae in his place over the host; and the kingdom was established in Jerusalem; and as for Sadoc the priest, the king appointed him to be high priest in the room of Abiathar. And Solomon son of David reigned over Israel and Juda in Jerusalem: and the Lord gave understanding to Solomon, and very much wisdom, and largeness of heart, as the sand by the sea-shore.	και έδωκεν ο βασιλεύς τον Βανέαν υιόν Ιωδαέ αντ΄ αυτού επί την στρατιάν και τον Σαδώκ τον ιερέα έδωκεν ο βασιλεύς εις ιερέα πρώτον αντί Αβιάθαρ
³⁶	και αποστείλας εκάλεσεν ο βασιλεύς τον Σεμεϊ και είπεν αυτώ οικοδόμησον σεαυτώ οίκον εν Ιερουσαλήμ και κάθου εκεί και ουκ εξελεύση εκείθεν ουδαμού
³⁷	και έσται εν τη ημέρα της εξόδου σου και διαβήση τον χειμάρρουν τον Κεδρών γινώσκων γνώση ότι θανάτω αποθάνη το αίμά σου έσται επί την κεφαλήν σου
³⁸	και είπε Σεμεϊ προς τον βασιλέα αγαθόν το ρήμα ο ελάλησας κύριέ μου βασιλεύ ούτω ποιήσει ο δούλός σου και εκάθισε Σεμεϊ εν Ιερουσαλήμ τρία έτη
³⁹	και εγένετο μετά τρία έτη και απέδρασαν δύο δούλοι Σεμεϊ προς Αχίς υιόν Μααχά βασιλέα Γεθ και απήγγειλαν τω Σεμεϊ λέγοντες ιδού οι δούλοί σου εν Γεθ
⁴⁰	και ανέστη Σεμεϊ και επέσαξε τον όνον αυτού και επορεύθη εις Γεθ προς Αχίς του εκζήτησαι τους δούλους αυτού και επορεύθη Σεμεϊ και ήγαγε τους δούλους αυτού εκ Γεθ
⁴¹	και απήγγελη τω Σολομώντι λέγοντες ότι επορεύθη Σεμεϊ εξ Ιερουσαλήμ εις Γεθ και ανέστρεψε
⁴²	και απέστειλεν ο βασιλεύς και εκάλεσε τον Σεμεϊ και είπε προς αυτόν ουχί ωρκισά σε κατά του κυρίου και επεμαρτυράμην σοι λέγων εν η αν ημέρα εξέλθης εξ Ιερουσαλήμ και πορευθής εις δεξιά η αριστερά γινώσκων γνώση ότι θανάτω αποθάνη και είπας μοι αγαθόν το ρήμα ο ήκουσας
⁴³	και τι ουκ εφύλαξας τον όρκον κυρίου και την εντολήν ην ενετειλάμην κατά σου
⁴⁴	και είπεν ο βασιλεύς προς Σεμεϊ συ οίδας πάσαν την κακίαν σου ην οιδεν η καρδία σου α εποίησας Δαυίδ τω πατρί μου και ανταπέδωκε κύριος την κακίαν σου εις κεφαλήν σου
⁴⁵	και ο βασιλεύς Σολομών ευλογημένος και ο θρόνος Δαυίδ έσται έτοιμος ενώπιον κυρίου εις τον αιώνα
⁴⁶	και ενετείλατο ο βασιλεύς Σολομών τω Βανέα υιώ Ιωδαέ και εξήλθε και ανείλεν αυτόν και απέθανε

Chapter 3[edit]

¹And the wisdom of Solomon abounded exceedingly beyond the wisdom of all the ancients, and beyond all the wise men of Egypt: and he took the daughter of Pharao, and brought her into the city of David, until he had finished building his own house, and the house of the Lord first, and the wall of Jerusalem round about. In seven years he made and finished them. And Solomon had seventy thousand bearers of burdens, and eight thousand hewers of stone in the mountain: and Solomon made the sea, and the bases, and the great lavers, and the pillars, and the fountain of the court, and the brazen sea— and he built the citadel as a defence above it, he made a breach in the wall of the city of David: thus the daughter of Pharao went up out of the city of David to her house which he built for her. Then he built the citadel: and Solomon offered up three whole-burnt-offerings in the year, and peace-offerings on the altar which he built to the Lord, and he burnt incense before the Lord, and finished the house. And these are the chief persons who presided over the works of Solomon; three thousand and six hundred masters of the people that wrought the works. And he burit Assur, and Magdo, and Gazer, and upper Baethoron, and Ballath: only after he had built the house of the Lord, and the wall of Jerusalem round about, afterwards he built these cities. And when David was yet living, he charged Solomon, saying, Behold, there is with thee Semei the son of Gera, of the seed of Benjamin out of Chebron: he cursed me with a grievous curse in the day when I went into the camp; and he came down to meet me at Jordan, and I swore to him by the Lord, saying, He shall not be slain with the sword. But now do not thou hold him guiltless, for thou art a man of understanding, and thou wilt know what thou shalt do to him, and thou shalt bring down his grey hairs with blood to the grave. And the king called Semei, and said to him, Build thee a house in Jerusalem, and dwell there, and thou shalt not go out thence any whither. And it shall come to pass in the day that thou shalt go forth and cross over the brook Kedron, know assuredly that thou shalt certainly die: thy blood shall be upon thine head. And the king caused him to swear in that day. And Semei said to the king, Good is the word that thou hast spoken, my lord O king: thus will thy servant do. And Semei dwelt in Jerusalem three years. And it came to pass after the three years, that two servants of Semei ran away to Anchus son of Maacha king of Geth: and it was told Semei, saying, Behold, thy servants are in Geth. And Semei rose up, and saddled his ass, and went to Geth to Anchus to seek out his servants: and Semei went, and brought his servants out of Geth. And it was told Solomon, saying, Semei is gone out of Jerusalem to Geth, and has brought back his servants. And the king sent and called Semei, and said to him, Did I not adjure thee by the Lord, and testify to thee, saying, In whatsoever day thou shalt go out of Jerusalem, and go to the right or left, know certainly that thou shalt assuredly die? And why hast thou not kept the oath of the Lord, and the commandment which I commanded thee? And the king said to Semei, Thou knowest all thy mischief which thy heart knows, which thou didst to David my father: and the Lord has recompensed thy mischief on thine own head. And king Solomon is blessed, and the throne of David shall be established before the Lord for ever. And Solomon commanded Banaeas the son of Jodae, and he went forth and slew him. And king Solomon was very prudent and wise: and Juda and Israel were very many, as the sand which is by the sea for multitude, eating, and drinking, and rejoicing: and Solomon was chief in all the kingdoms, and they brought gifts, and served Solomon all the days of his life. And Solomon began to open the domains of Libanus, and he built Thermae in the wilderness. And this was the daily provision of Solomon, thirty measures of fine flour, and sixty measures of ground meal, ten choice calves, and twenty oxen from the pastures, and a hundred sheep, besides stags, and does, and choice fed birds. For he ruled in all the country on this side the river, from Raphi unto Gaza, over all the kings on this side the river: and he was at peace on all sides round about; and Juda and Israel dwelt safely, every one under his vine and under his fig tree, eating and drinand feasting, from Dan even to Bersabee, all the days of Solomon. And these were the princes of Solomon; Azariu son of Sadoc the priest, and Orniu son of Nathan chief of the officers, and he went to his house; and Suba the scribe, and Basa son of Achithalam recorder, and Abi son of Joab commander-in-chief, and Achire son of Edrai was over the levies, and Banaeas son of Jodae over the household and over the brickwork, and Cachur the son of Nathan was counsellor. And Solomon had forty thousand brood mares for his chariots, and twelve thousand horses. And he reigned over all the kings from the river and to the land of the Philistines, and to the borders of Egypt: so Solomon the son of David reigned over Israel and Juda in Jerusalem.	και η βασιλεία εστερεώθη εν χειρί του Σολομών και εγαμβρεύσατο Σολομών τω Φαραώ βασιλεί Αιγύπτου και έλαβε την θυγατέρα Φαραώ και εισήγαγεν αυτήν εις την πόλιν Δαυίδ έως του συντελέσαι αυτόν οικοδομήσαι τον οίκον αυτού και τον οίκον κυρίου εν πρώτοις και το τείχος Ιερουσαλήμ κύκλω
²Nevertheless the people burnt incense on the high places, because a house had not yet been built to the Lord.	πλην ο λαός ήσαν θυμιώντες επί τοις υψηλοίς ότι ουκ ωκοδομήθη οίκος τω ονόματι κυρίου έως του νυν
³And Solomon loved the Lord, so as to walk in the ordinances of David his father; only he sacrificed and burnt incense on the high places.	και ηγάπησε Σολομών τον κύριον του πορεύεσθαι εν τοις προστάγμασι Δαυίδ του πατρός αυτού πλην εν τοις υψηλοίς έθυε και εθυμία
⁴And he arose and went to Gabaon to sacrifice there, for that was the highest place, and great: Solomon offered a whole-burnt-offering of a thousand victims on the altar in Gabaon.	και ανέστη και επορεύθη εις Γαβαών θύσαι εκεί ότι αυτή υψηλοτάτη και μεγάλη χιλιαν ολοκαύτωσιν ανήνεγκε Σολομών επί το θυσιαστήριον εν Γαβαών
⁵And the Lord appeared to Solomon in a dream by night, and the Lord said to Solomon, Ask some petition for thyself.	και ώφθη κύριος τω Σολομώντι εν ύπνω την νύκτα και είπε κύριος τω Σολομώντι αίτησαί τι αίτημα σεαυτώ
⁶And Solomon said, Thou hast dealt very mercifully with thy servant David my father according as he walked before thee in truth, and in righteousness, and in uprightness of heart with thee, and thou hast kept for him this great mercy, to set his son upon his throne, as it is this day.	και είπε Σολομών συ εποίησας μετά του δούλου σου Δαυίδ του πατρός μου έλεος μέγα καθώς διήλθεν ενώπιόν σου εν αληθεία και εν δικαιοσύνη και εν ευθύτητι καρδίας μετά σου και εφύλαξας αυτώ το έλεος το μέγα τούτο δούναι αυτώ υιόν καθήμενον επί τον θρόνον αυτού ως η ημέρα αύτη
⁷And now, O Lord my God, thou hast appointed thy servant in the room of David my father; and I am a little child, and know not my going out an my coming in.	και νυν κύριε ο θεός μου συ εβασίλευσας τον δούλόν σου αντί Δαυίδ του πατρός μου και εγώ ειμι παιδάριον μικρόν και ουκ οίδα την είσοδόν μου και την έξοδόν μου
⁸But thy servant is in the midst of thy people, whom thou hast chosen, a great people, which as this day cannot be numbered.	και ο δούλός σου εν μέσω του λαού σου ον εξελέξω λαόν πολύν ος ουκ αριθμηθήσεται
⁹Thou shalt give therefore to thy servant a heart to hear and to judge thy people justly, and to discern between good and evil: for who will be able to judge this thy great people?	και δώσεις τω δούλω σου καρδίαν του ακούειν και διακρίνειν τον λαόν σου εν δικαιοσύνη του συνιέναι αναμέσον αγαθού και κακού ότι τις δυνήσεται κρίνειν τον λαόν σου τον βαρύν τούτον
¹⁰And it was pleasing before the Lord, that Solomon asked this thing.	και ήρεσεν ο λόγος ενώπιον κυρίου ότι ητήσατο Σολομών το ρήμα τούτο
¹¹And the Lord said to him, Because thou hast asked this thing of me, and hast not asked for thyself long life, and hast not asked wealth, nor hast asked the lives of thine enemies, but hast asked for thyself understanding to hear judgment;	και είπε κύριος προς αυτόν ανθ΄ ητήσω το ρήμα τούτο παρ΄ εμού και ουκ ητήσω σεαυτώ ημέρας πολλάς και ουκ ητήσω πλούτον ουδέ ητήσω ψυχάς των εχθρών σου αλλ΄ ητήσω σεαυτώ σύνεσιν του εισακούειν κρίμα
¹²behold, I have done according to thy word: behold, I have given thee an understanding and wise heart: there has not been any one like thee before thee, and after thee there shall not arise one like thee.	ιδού πεποίηκα κατά το ρήμά σου ιδού δέδωκά σοι καρδίαν φρονίμην και σοφήν ως συ ου γέγονεν έμπροσθέν σου και μετά σε ουκ αναστήσεται όμοιός σοι
¹³And I have given thee what thou hast not asked, wealth and glory, so that there has not been any one like thee among kings.	και γε α ουκ ητήσω δέδωκά σοι και πλούτον και δόξαν ως ου γέγονεν ανήρ όμοιός σοι εν τοις βασιλεύσι
¹⁴And if thou wilt walk in my way, to keep my commandments and my ordinances, as David thy father walked, then will I multiply thy days.	και εάν πορευθής εν τη οδώ μου του φυλάσσειν τας εντολάς μου και τα προστάγματά μου ως επορεύθη Δαυίδ ο πατήρ σου και μακρυνώ τας ημέρας σου
¹⁵And Solomon awoke, and, behold, it was a dream: and he arose and came to Jerusalem, and stood before the altar that was in front of the ark of the covenant of the Lord in Sion: and he offered whole-burnt-offerings, and sacrificed peace-offerings, and made a great banquet for himself and all his servants.	και εξυπνίσθη Σολομών και ιδού ενύπνιον και ανέστη και παραγίνεται εις Ιερουσαλήμ και έστη κατά πρόσωπον του θυσιαστηρίου του κατά πρόσωπον της κιβωτού διαθήκης κυρίου και ανήγαγεν ολοκαυτώσεις και εποίησεν ειρηνικάς και εποίησε πότον πάσι τοις παισίν αυτού
¹⁶Then there appeared two harlots before the king, and they stood before him.	τότε ώφθησαν δύο γυναίκες πόρναι τω βασιλεί και έστησαν ενώπιον αυτού
¹⁷And the one woman said, Hear me, my lord; I and this woman dwelt in one house, and we were delivered in the house.	και είπεν η γυνή μία εν εμοί κύριέ μου εγώ και η γυνή αύτη ωκούμεν εν οίκω ενί και ετέκομεν εν τω οίκω
¹⁸And it came to pass on the third day after I was delivered, this woman also was delivered: and we were together; and there was no one with us besides our two selves in the house.	και εγένετο τη ημέρα τη τρίτη τεκούσης μου έτεκε και η γυνή αύτη και ήμεν κατά το αυτό και ουκ ην ουθείς μεθ΄ ημών πάρεξ αμφοτέρων ημών εν τω οίκω
¹⁹And this woman's child died in the night; because she overlaid it.	και απέθανεν ο υιός της γυναικός ταύτης την νύκτα ως επεκοιμήθη επ΄ αυτόν
²⁰and she arose in the middle of the night, and took my son from my arms, and laid him in her bosom, and laid her dead son in my bosom.	και ανέστη μεσόν της νυκτός και έλαβε τον υιόν μου εκ των αγκαλών μου και η δούλη σου εκοιμάτο και εκοίμισε αυτό εν τω κόλπω αυτής και τον υιόν τεθνηκότα εκοίμισεν εν τω κόλπω μου
²¹and I arose in the morning to suckle my son, and he was dead: and, behold, I considered him in the morning, and, behold, it was not my son whom I bore.	και ανέστην τοπρωϊ θηλάσαι τον υιόν μου και εκείνος ην τεθνηκώς και ιδού κατενόησα αυτόν τοπρωϊ και ιδού ουκ ην ο υιός μου ον έτεκον
²²And the other woman said, No, but the living is my son, and the dead is thy son. So they spoke before the king.	και είπεν η γυνή η ετέρα ουχί αλλά ο υιός μου ο ζων και υιός σου ο τεθνηκώς και αυτή είπεν ουχί ο υιός σου ο τενηκώς και υιός μου ο ζων και ελάλησαν ενώπιον του βασιλέως
²³and the king said to them, Thou sayest, This is my son, even the living one, and this woman's son is the dead one: and thou sayest, No, but the living is my son, and the dead is thy son.	και είπεν ο βασιλεύς αυταίς συ λέγεις ούτος ο υιός μου ο ζων και ο υιός ταύτης ο τεθνηκώς και συ λέγεις ουχί αλλά ο υιός μου ο ζων και ο υιός ταύτης ο τεθνηκώς
²⁴And the king said, Fetch a sword. And they brought a sword before the king.	και είπεν ο βασιλεύς λάβετέ μοι μάχαιραν και προσήνεγκαν την μάχαιραν ενώπιον του βασιλέως
²⁵And the king said, Divide the live child, the suckling, in two; and give half of it to one, and half of it to the other.	και είπεν ο βασιλεύς διέλετε το παιδίον το ζων εις δύο και δότε το ήμισυ αυτού ταύτη και το ήμισυ αυτού ταύτη
²⁶And the woman whose the living child was, answered and said to the king, (for her bowels yearned over her son) and she said, I pray thee, my lord, give her the child, and in nowise slay it. But the other said, Let it be neither mine nor hers; divide it.	και απεκρίθη η γυνή ης ην ο υιός ο ζων και είπε προς τον βασιλέα ότι εταράχθη η μήτρα αυτής επί τω υιώ αυτής και είπεν εν εμοί κύριε δότε αυτή το παιδίον και θανάτω μη θανατώσητε αυτό και αύτη είπε μήτε εμοί μήτε αυτή έστω διέλετε αυτό
²⁷Then the king answered and said, Give the child to her that said, 'Give it to her, and by no means slay it:' she is its mother.	και απεκρίθη ο βασιλεύς και είπε δότε το παιδίον το ζων τη ειπούση δότε αυτή αυτό και θανάτω μη θανατώσητε αυτό αυτή η μήτηρ αυτού
²⁸and all Israel heard this judgment which the king judged, and they feared before the king; because they saw that the wisdom of God was in him, to execute judgment.	και ήκουσε πας Ισραήλ το κρίμα τούτο ο έκρινεν ο βασιλεύς και εφοβήθησαν από προσώπου του βασιλέως ότι είδον ότι φρόνησις θεού εν αυτώ του ποιείν δικαιώμα

Chapter 4[edit]

¹And king Solomon reigned over Israel.	και ην ο βασιλεύς Σολομών βασιλεύων επί Ισραήλ
²And these are the princes which he had; Azarias son of Sadoc.	και ούτοι οι άρχοντες οι ήσαν αυτώ Αζαρίας υιός Σαδώκ ο ιερεύς
³Eliaph, and Achia son of Seba, scribes; and Josaphat son of Achilud, recorder.	Ελιχόρεφ και Αχία υιός Σιζά γραμματείς Ιωσαφάτ υιός Αχιλούδ αναμιμνήσκων
⁴And Banaeas son of Jodae over the host; and Sadoc and Abiathar were priests.	και Βανέας υιός Ιωδαέ επί της δυνάμεως και Σαδώκ και Αβιάθαρ ιερείς
⁵And Ornia the son of Nathan was over the officers; and Zabuth son of Nathan was the king's friend.	και Αζαρίας υιός Ναθάν επί των καθεσταμένων και Ζαβούδ υιός Ναθάν εταίρος του βασιλέως
⁶And Achisar was steward, and Eliac the chief steward; and Eliab the son of Saph was over the family: and Adoniram the son of Audon over the tribute.	και Αχισάρ οικονόμος και Αδονηράμ υιός Αβδά επί των φόρων
⁷And Solomon had twelve officers over all Israel, to provide for the king and his household; each one's turn came to supply for a month in the year.	και τω Σολομώντι δώδεκα καθεστάμενοι επί πάντα Ισραήλ χορηγείν τω βασιλεί και τω οίκω αυτού μήν εν τω ενιαυτώ εγένετο επί τον ένα χορηγείν
⁸And these were their names: Been the son of Or in the mount of Ephraim, one.	και ταύτα τα ονόματα αυτών Βενώρ εν όρει Εφραϊμ
⁹The son of Dacar, in Makes, and in Salabin, and Baethsamys, and Elon as far as Bethanan, one.	υιός Δάκαρ εν Μακάς και εν Σαλαβίν και Βεθσαμίς και Ελών έως Βενανάν
¹⁰The son of Esdi in Araboth; his was Socho, and all the land of Opher.	υιός Έσεδ εν Αραβώθ αυτού Σοχώ και πάσα γη Οφέρ
¹¹All Nephthador belonged to the son of Aminadab, Tephath daughter of Solomon was his wife, one.	υιόυ Αβιναδάβ πάσα Νεφθδώρ Ταφάθ θυγάτηρ Σολομώντος ην αυτώ εις γυναίκα
¹²Bana son of Achiluth had Ithaanach, and Mageddo, and his was the whole house of San which was by Sesathan below Esrae, and from Bethsan as far as Sabelmaula, as far as Maeber Lucam, one.	Βαανά υιός Αχιλούδ την Θαανάχ και Μαγεδδώ και πάντα οίκον Σαάν τον παρά Σάρθαν υποκάτω του Ιζραήλ εκ Βηθσαάν έως Αβελμολά έως Μαέβερ Ιεγμαάμ
¹³The son of Naber in Raboth Galaad, to him fell the lot of Ergab in Basan, sixty great cities with walls, and brazen bars, one.	υιός Γαβέρ εν Ραμώθ Γαλαάδ τούτου ήσαν πόλεις Ιαήρ υιόυ Μαναασή εν Γαλαάδ τούτω σχοίνισμα Αργώβ εν τη Βασάν εξήκοντα πόλεις μεγάλαι και τειχήρεις και μοχλοί χαλκοί
¹⁴Achinadab son of Saddo, had Maanaim.	Αχιναδάβ υιός Αδδώ Μααναϊμ
¹⁵Achimaas was in Nephthalim, and he took Basemmath daughter of Solomon to wife, one.	Αχιμαάς εν Νεφθαλί και ούτος έλαβε την Βασεμμάθ θυγατέρα Σολομώντος εις γυναίκα
¹⁶Baana son of Chusi, in Aser and in Baaloth, one,	Βανέας υιός Χουσί εν Ασήρ και εν Βααλώθ
¹⁷Josaphat son of Phuasud was in Issachar.	Ιωσαφάτ υιός Φαρουέ εν Ισάχαρ
¹⁸Semei son of Ela, in Benjamin.	Σεμεϊ υιός Ηλά εν τω Βενιαμίν
¹⁹Gaber son of Adai in the land of Gad, the land of Seon king of Esebon, and of Og king of Basan, and one officer in the land of Juda.	Γαβέρ υιός Ουρί εν τη γη Γαλαάδ Σεών του βασιλέως των Αμορραίων και Ωγ βασιλέως Βασάν και Νασίβ εν γη Ιούδα εις
²⁰ And thus the officers provided king Solomon: and they execute every one in his month all the orders for the table of the king, they omit nothing.	Ιούδας και Ισραήλ πολλοί σφόδρα ως η άμμος επί της θαλάσσης εις πλήθος εσθίοντες και πίνοντες και χαίροντες
²¹ And they carried the barley and the straw for the horses and the chariots to the place where the king might be, each according to his charge.	και Σολομών ην άρχων εν πάσαις ταις βασιλείαις από ποταμού γης Φυλιστιαίων και έως οριου Αιγύπτου και ήσαν προσφέροντες δώρα και εδούλευον τω Σολομώντι πάσας τας ημέρας της ζωής αυτού
²²And these were the requisite supplies for Solomon: in one day thirty measures of fine flour, and sixty measures of fine pounded meal,	και ταύτα τα δεόντα τω Σολομώντι εν ημέρα μία τριάκοντα κόροι σεμιδάλεως και εξήκοντα κόροι αλεύρου
²³and ten choice calves, and twenty pastured oxen, and a hundred sheep, besides stags, and choice fatted does.	δέκα μόσχοι εκλεκτοί και είκοσι βόες νομάδες και εκατόν πρόβατα εκτός ελάφων και δορκάδων και ορνίεων εκλεκτών και νομάδων
²⁴For he had dominion on this side the river, and he was at peace on all sides round about.	ότι ην άρχων εν παντί πέραν του ποταμού από Θάψα έως Γαζά εν πάσαις ταις βασιλείαις ταις πέραν του ποταμού και ην αυτώ ειρήνη εκ πάντων των μερών κυκλόθεν
²⁵And the Lord gave understanding to Solomon, and very much wisdom, and enlargement of heart, as the sand on the seashore.	και κατώκει Ιούδας και Ισραήλ πεποιθότες έκαστος εις την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού από Δαν και έως Βηρσαβεέ πάσας τας ημέρας Σολομώντος
²⁶And Solomon abounded greatly beyond the wisdom of all the ancients, and beyond all the wise men of Egypt.	και ήσαν τω Σολομώντι τεσσαράκοντα χιλιάδες ίπποι εις άρματα και δώδεκα χιλιάδες ιππέων
²⁷And he was wiser than all other men: and he was wiser than Gaethan the Zarite, and than Aenan, and than Chalcad and Darala the son of Mal.	και εχορήγουν οι καθεστάμενοι ούτως τω βασιλεί Σολομώντι και πάντα τα διαγγέλματα επί την τράπεζαν του βασιλέως έκαστος τον μήνα αυτού ου παράλλασσουσι λόγον
²⁸And Solomon spoke three thousand proverbs, and his songs were five thousand.	και τας κριθάς και το άχυρον τοις ίπποις και τοις άρμασιν ήρον εις τον τόπον ου αν η ο βασιλεύς έκαστος κατά την σύνταξιν αυτού
²⁹And he spoke of trees, from the cedar in Libanus even to the hyssop which comes out through the wall: he spoke also of cattle, and of birds, and of reptiles, and of fishes.	και έδωκε κύριος φρόνησιν τω Σολομώντι και σοφίαν πολλήν σφόδρα και χύμα καρδίας ως η άμμος η παρά την θάλασσαν
³⁰And all the nations came to hear the wisdom of Solomon, and ambassadors from all the kings of the earth, as many as heard of his wisdom. And Solomon took to himself the daughter of Pharao to wife, and brought her into the city of David until he had finished the house of the Lord, and his own house, and the wall of Jerusalem. Then went up Pharao the king of Egypt, and took Gazer, and burnt it and the Chananite dwelling in Mergab; and Pharao gave them as a dowry to his daughter the wife of Solomon: and Solomon rebuilt Gazer.	και επληθύνθη Σολομώντος σφόδρα υπέρ την φρόνησιν πάντων αρχαίων ανθρώπων και υπέρ πάντας φρονίμους Αιγύπτου
³¹	και εσοφίσατο υπέρ πάντας τους ανθρώπους και εσοφίσατο υπέρ Αιθάμ τον Εζραϊτην και τον Αιμάν και τον Χαλκάλ και Δαρδαέ υιούς Μαχώλ και εγένετο το όνομα αυτού εν πάσι τοις έθνεσι κύκλω
³²	και ελάλησε τρεις χιλιάδας παραβολάς και ήσαν ωδαί αυτού πεντακισχίλιαι
³³	και ελάλησεν περί των ξύλων από της κέδρου της εν τω Λιβάνω και έως της υσσώπου της εκπορευομένης εκ του τοίχου και ελάλησε περί των κτηνών και περί των πετεινών και περί των ερπετών και περί των ιχθύων
³⁴	και παρεγίνοντο πάντες οι λαοί ακούσαι της σοφίας Σολομώντος και ελάμβανε δώρα παρά πάντων των βασιλέων της γης όσοι ήκουον της σοφίας αυτού

Chapter 5[edit]

¹And Chiram king of Tyre sent his servants to anoint Solomon in the room of David his father, because Chiram always loved David.	και απέστειλε Χειράμ βασιλεύς Τύρου τους παίδας αυτού προς Σολομώντα ήκουσε γαρ ότι αυτόν έχρισαν εις βασιλέα αντί Δαυίδ του πατρός αυτού ότι αγαπών ην Χειράμ τον Δαυίδ πάσας τας ημέρας
²And Solomon sent to Chiram, saying,	και απέστειλε Σολομών προς Χειράμ λέγων
³Thou knewest my father David, that he could not build a house to the name of the Lord my God because of the wars that compassed him about, until the Lord put them under the soles of his feet.	συ οίδας τον πατέρα μου Δαυίδ ότι ουκ ηδύνατο οικοδομήσαι οίκον τω ονόματι κυρίου του θεού μου από προσώπου των πολέμων των κυκλωσάντων αυτόν έως του δούναι κύριον αυτούς υπό τα ίχνη των ποδών αυτού
⁴And now the Lord my God has given me rest round about; there is no one plotting against me, and there is no evil trespass against me.	και νυν ανέπαυσε κύριος ο θεός μου εμοί κυκλόθεν ουκ έστιν επίβουλος και ουκ έστιν απάντημα πονηρόν
⁵And, behold, I intend to build a house to the name of the Lord my God, as the Lord God spoke to my father David, saying, Thy son whom I will set on thy throne in thy place, he shall build a house to my name.	και ιδού εγώ λέγω οικοδομήσαι οίκον τω ονόματι κυρίου θεού μου καθώς ελάλησε κύριος προς Δαυίδ τον πατέρα μου λέγων ο υιός σου ον δώσω αντί σου επί τον θρόνον σου ούτος οικοδομήσει τον οίκον τω ονόματί μου
⁶And now command, and let men cut wood for me out of Libanus: and, behold, my servants shall be with thy servants, and I will give thee the wages of thy service, according to all that thou shalt say, because thou knowest that we have no one skilled in cutting timber like the Sidonians.	και νυν έντειλαι και κοψάτωσάν μοι ξύλα εκ του Λιβάνου και ιδού οι δούλοί μου μετά των δούλων σου και τον μισθόν των δούλων σου δώσω σοι κατά πάντα όσα αν είπης ότι συ οίδας ότι ουκ έστιν εν ημίν ειδώς κόπτειν ξύλα καθώς οι Σιδώνιοι
⁷And it came to pass, as soon as Chiram heard the words of Solomon, that he rejoiced greatly, and said, Blessed be God to-day, who has given to David a wise son over this numerous people.	και εγένετο ως ήκουσε Χειράμ των λόγων Σολομώντος εχάρη σφόδρα και είπεν ευλογητός κύριος σήμερον ος έδωκε τω Δαυίδ υιόν φρόνιμον επί τον λαόν τον πολύν τούτον
⁸And he sent to Solomon, saying, I have listened concerning all that thou hast sent to me for: I will do all thy will: as for timber of cedar and fir,	και απέστειλε Χειράμ προς Σολομώντα λέγων ακήκοα περί πάντων ων απέσταλκας προς με εγώ ποιήσω παν θέλημά σου εις ξύλα κέδρινα και πεύκινα
⁹my servants shall bring them down from Libanus to the sea: I will form them into rafts, and bring them to the place which thou shalt send to me about; and I will land them there, and thou shalt take them up: and thou shalt do my will, in giving bread to my household.	οι δούλοί μου κατάξουσιν αυτά εκ του Λιβάνου εις την θάλασσαν και εγώ θήσομαι αυτά σχεδίας έως του τόπου ου αν αποστείλης προς με και εκτινάξω αυτά εκεί και συ αρείς και συ ποιήσεις το θέλημά μου του δούναι άρτους τω οίκω μου
¹⁰So Chiram gave to Solomon cedars, and fir trees, and all his desire.	και ην Χειράμ διδούς τω Σολομώντι κεδρούς και πεύκας κατα παν το θέλημα αυτού
¹¹And Solomon gave to Chiram twenty thousand measures of wheat as food for his house, and twenty thousand baths of beaten oil thus Solomon gave to Chiram yearly.	και Σολομών έδωκε τω Χειράμ είκοσι χιλιάδας κόρους πυρού και μαχήλ τω οίκω αυτού και είκοσι βαίθ ελαίου κεκοπανισμένου κατά τούτο εδίδου Σολομών τω Χειράμ κατ ενιαυτόν
¹²And the Lord gave wisdom to Solomon as he promised him; and there was peace between Chiram and Solomon, and they made a covenant between them.	και κύριος έδωκε τω Σολομώντι σοφίαν καθώς ελάλησεν αυτώ και ην ειρήνη αναμέσον Χειράμ και αναμέσον Σολομώντος και διέθεντο διαθήκην αναμέσον αυτών
¹³And the king raised a levy out of all Israel, and the levy was thirty thousand men.	και ανήνεγκεν ο βασιλεύς Σολομών φόρον εκ παντός Ισραήλ και ην ο φόρος τριάκοντα χιλιάδες ανδρών
¹⁴And he sent them to Libanus, ten thousand taking turn every month: they were a month in Libanus and two months at home: and Adoniram was over the levy.	και απέστειλεν αυτούς εις τον Λίβανον δέκα χιλιάδες εν τω μηνί αλλασσόμενοι μήνα ένα ήσαν εν τω Λιβάνω και δύο μήνας εν οίκω αυτών και Αδωνιράμ επί του φόρου
¹⁵And Solomon had seventy thousand bearers of burdens, and eighty thousand hewers of stone in the mountain;	και ήσαν τω Σολομώντι εβδομήκοντα χιλιάδες αίροντες άρσιν και ογδοήκοντα χιλιάδες λατόμων εν τω όρει
¹⁶besides the rulers that were appointed over the works of Solomon, there were three thousand six hundred masters who wrought in the works.	χωρίς των αρχόντων των καθεσταμένων επί των έργων του Σολομώντος τρισχίλιοι και τριακόσιοι επιστάται του λαού των ποιούντες τα έργα
¹⁷ And the king commanded and they brought great stones, precious stones for the foundation of the house, and unhewn stones.	και ενετείλατο ο βασιλεύς και αίρουσι λίθους μεγάλους τιμίους εις τον θεμέλιον του οίκου και λίθους απελεκητούς
¹⁸And they prepared the stones and the timber during three years.	και επελέκησαν οι δούλοι Σολομώντος και οι δούλοι Χειράμ και οι Γίβλιοι και ητοίμασαν τους λίθους και τα ξύλα του οικοδομήσαι τον οίκον

Chapter 6[edit]

¹And it came to pass in the four hundred and fortieth year after the departure of the children of Israel out of Egypt, in the fourth year and second month of the reign of king Solomon over Israel, that the king commanded that they should take great and costly stones for the foundation of the house, and hewn stones. And the men of Solomon, and the men of Chiram hewed the stones, and laid them for a foundation. In the fourth year he laid the foundation of the house of the Lord, in the month Ziu, even in the second month. In the eleventh year, in the month Baal, this is the eighth month, the house was completed according to all its plan, and according to all its arrangement.	και εγένετο εν τω ογδοηκοστώ και τετρακοσιοστώ έτει της εξόδου των υιών Ισραήλ εξ της Αιγύπτου τω έτει τω τετάρτω εν τω δευτέρω μηνί βασιλεύοντος του βασιλέως Σολομώντος επί τον Ισραήλ και ωκοδόμησε τον οίκον τω κυρίω
²And the house which the king built to the Lord was forty cubits in length, and twenty cubits in breadth, and its height five and twenty cubits.	και ο οίκος ον ωκοδόμησεν ο βασιλεύς Σολομών τω κυρίω εξήκοντα πήχεις το μήκος αυτού και είκοσι πήχεις το πλάτος αυτού και τριάκοντα πήχεις το ύψος αυτού
³And the porch in front of the temple—twenty cubits was its length according to the breadth of the house in front of the house: and he built the house, and finished it.	και το αιλάμ κατά πρόσωπον του ναού είκοσι πήχεις το μήκος αυτού επί το πλάτος του οίκου και δέκα εν πήχει το πλάτος αυτού κατά πρόσωπον του οίκου
⁴And he made to the house secret windows inclining inward.	και εποίησε τω οίκω θυρίδας παρακυπτομένας κρυπτάς
⁵And against the wall of the house he set chambers round about the temple and the ark.	και εποίησεν επί τον τοίχον του οίκου μέλαθρα κυκλόθεν τω ναώ και τω δαβίρ και εποίησε πλευράς κυκλόθεν
⁶The under side was five cubits broad, and the middle part six, and the third was seven cubits broad; for he formed an interval to the house round about without the house, that they might not touch the walls of the house.	η πλευρά η υποκάτω πέντε πηχέων το πλάτος αυτής και το μέσον εξ πηχέων το πλάτος και η τρίτη επτά πηχέων το πλάτος αυτής ότι διάστημα έδωκε τω οίκω κυκλόθεν έξωθεν του οίκου όπως μη επιλαμβάνωνται των τοίχων του οίκου
⁷And the house was built in the construction of it with rough hewn stones: and there was not heard in the house in the building of it hammer or axe, or any iron tool.	και ο οίκος εν τω οικοδομείσθαι αυτόν λίθοις ολοκλήροις ακροτόμοις ωκοδομήθη και σφύρα και πέλεκυς και παν σκεύος σιδήρουν ουκ ηκούσθη εν τω οικοδομείσθαι αυτόν
⁸And the porch of the under side was below the right wing of the house, and there was a winding ascent into the middle chamber, and from the middle to the third story.	και ο πυλών της πλευράς της υποκάτωθεν υπό την ωμίαν του οίκου την δεξιάν και ελικτή ανάβασις εις το μέσον και εκ της μέσης επί τα τριώροφα
⁹So he built the house and finished it; and he made the ceiling of the house with cedars.	και ωκοδόμησε τον οίκον και συνετέλεσεν αυτόν και εκοιλοστάθμησε τον οίκον κέδροις
¹⁰And he made the partitions through all the house, each five cubits high, and enclosed each partition with cedar boards.	και ωκοδόμησε τους ενδέσμους δι΄ όλου του οίκου πέντε πηχέων το ύψος αυτού και συνέσχε τον σύνδεσμον εν ξύλοις κεδρίνοις
¹¹And he framed the walls of the house within with cedar boards, from the floor of the house and on to the inner walls and to the beams: he lined the parts enclosed with boards within, and compassed the inward parts of the house with planks of fir.	και εγένετο λόγος κυρίου προς Σολομώντα λέγων
¹²And he built the twenty cubits from the top of the wall, one side from the floor to the beams, and he made it from the oracle to the most holy place.	ο οίκος ούτος ον συ οικοδομείς εάν οδεύης εν τοις προστάγμασί μου και τα κρίματά μου ποιής και φυλάσσης πάσας τας εντολάς μου αναστρέφεσθαι εν αυταίς στήσω τον λόγον μου μετά σου ον ελάλησα προς Δαυίδ τον πατέρα σου
¹³And the temple was forty cubits in extent,	και κατασκηνώσω εν μέσω υιών Ισραήλ και ουκ εγκαταλείψω τον λαόν μου Ισραήλ
¹⁴in front of the oracle in the midst of the house within, in order to put there the ark of the covenant of the Lord.	και ωκοδόμησεν τον οίκον και συνετέλεσεν αυτόν
¹⁵The length was twenty cubits, and the breadth was twenty cubits, and the height of it was twenty cubits. And he covered it with perfect gold, and he made an altar in front of the oracle, and covered it with gold.	και ωκοδόμησε τους τοίχους του οίκου έσωθεν διά ξύλων κεδρίνων από του εδάφους του οίκου και έως των τοίχων και έως των δοκών και εκοιλοστάθμησε συνεχόμενα εν ξύλοις έσωθεν και περιέσχε το έσω του οίκου εν πλευραίς πευκίναις
¹⁶And he covered the whole house with gold, till he had finished gilding the whole house.	και ωκοδόμησε τους είκοσι πήχεις απ΄ άκρου του οίκου των πλευρών των κεδρίνων από εδάφους έως των δοκών και εποίησεν αυτόν έσωθεν εκ του δαβίρ εις το άγιον των αγίων
¹⁷And he made in the oracle two cherubs of ten cubits measured size.	και τεσσαράκοντα πηχέων ην αυτός ο ναός κατά πρόσωπον του δαβίρ
¹⁸And the wing of one cherub was five cubits, and his other wing was five cubits; ten cubits from the tip of one wing to the tip of the other wing.	και κέδρω περιεσκέπασε τον οίκον έσωθεν και έγλυψεν κολαπτάς και διαπεπετασμένα πέταλα πάντα κέδρινα και λίθος ουκ εφαίνετο
¹⁹Thus it was with the other cherub, both were alike finished with one measure.	και το δαβίρ εν μέσω του οίκου έσωθεν δούναι εκεί την κιβωτόν διαθήκης κυρίου
²⁰And the height of the one cherub was ten cubits, and so was it with the second cherub.	είκοσι πηχέων το μήκος και είκοσι πηχέων το πλάτος και είκοσι πηχέων το ύψος αυτού και περιέσχεν αυτό χρυσίω συγκεκλεισμένω
²¹And both the cherubs were in the midst of the innermost part of the house; and they spread out their wings, and one wing touched the wall, and the wing of the other cherub touched the other wall; and their wings in the midst of the house touched each other.	και εποίησε θυσιαστήριον κατά πρόσωπον του δαβίρ και περιέσχεν αυτό χρυσίω
²²And he covered the cherubs with gold.	και όλον τον οίκον περιέσχε χρυσίω έως συντελείας παντός του οίκου
²³He graved all the walls of the house round about with the graving of cherubs, and he sculptured palm trees within and without the house.	και εποίησεν εν τω δαβίρ δύο χερουβίμ εκ ξύλων κυπαρισσίνων δέκα πηχέων το μέγεθος εσταθμωμένον
²⁴And he covered the floor of the house within and without with gold.	και πέντε πηχέων το πτερύγιον του χερούβ του ενός και πέντε πηχέων το πτερύγιον αυτού το δεύτερον δέκα εν πήχει από μέρους πτερυγίου αυτού εις μέρος πτερυγίου αυτού
²⁵And for the door-way of the oracle he made doors of juniper wood, there were porches in a four-fold way.	ούτως τω χερούβ τω δευτέρω εν μέτρω ενί συντέλεια μία μετά αμφοτέρων
²⁶In both the doors were planks of fir; the one door had two leaves and their hinges, and the other door had two leaves and turned on hinges,	και το ύψος του χερούβ του ενός δέκα εν πήχει ούτως και το δεύτερον χερούβ
²⁷being carved with cherubs, and there were palm-trees and open flower-leaves, and it was overlaid with gold gilt upon the engraving.	και έθηκεν αμφότερα τα χερουβίμ εν μέσω του οίκου του εσωτάτου και διεπέτασε τας πτέρυγας αυτών και ήπτετο η πτέρυξ η μία του τοίχου του οίκου και η πτέρυξ του χερούβ του δευτέρου ήπτετο του τοίχου του δευτέρου και αι πτέρυγες αυτών εν μέσω του οίκου ήπτοντο πτέρυξ πτέρυγος
²⁸And he built the inner court, three rows of hewn stones, and a row of wrought cedar round about, and he made the curtain of the court of the porch of the house that was in front of the temple.	και περιέσχε τα χερουβίμ χρυσίω
²⁹	και πάντας τους τοίχους του οίκου κύκλω εγκολαπτά έγραψε εν γραφίδι χερουβίμ και φοίνικες και διαπεπετασμένα πέταλα τω εσωτέρω και τω εξωτέρω
³⁰	και το έδαφος του οίκου περιέσχε χρυσίω του εσωτάτου και του εξωτάτου
³¹	και τω θυρώματι του δαβίρ εποίησε θύρας εκ ξύλων αρκευθίνων και φλιάς πενταπλάς
³²	και δύο θύρας εκ ξύλων πευκίνων και εγκολαπτά επ΄ αυτών εγκεκολαμμένα χερουβίμ και φοίνικας και πέταλα διαπεπετασμένα και περιέσχε χρυσίω και κατέβαινεν επί τα χερουβίμ και επί τους φοίνικας το χρυσίον
³³	και ούτως εποίησε τω πυλώνι του ναού φλιαί εκ ξύλων αρκευθίνων στοαί τετραπλώς
³⁴	και εν αμφοτέραις ταις θύραις ξύλα πεύκινα δύο πτυχαί η θύρα η μία και στροφείς αυτών και δύο πτυχαί η θύρα η δευτέρα στρεφόμεναι
³⁵	εγκεκολαμμέναι χερουβίμ και φοίνικες και διαπεπετασμένα πέταλα και περιεχόμενα χρυσίω καταγομένω επί την εκτύπωσιν
³⁶	και ωκοδόμησε την αυλήν την εσωτέραν τρεις στίχους διά πελεκητών και στίχος κατειργασμένης κέδρου κυκλόθεν
³⁷	εν τω τετάρτω έτει εθεμελιώθη ο οίκος κυρίου εν μηνί ζίου
³⁸	και εν έτει ενδεκάτω εν μηνί Βούλ ούτος ο μην όγδοος συνετέλεσε τον οίκον κατά πάντας τους λόγους αυτού και κατά πάντα τα κρίματα αυτού και ωκοδόμησεν αυτόν εν επτά έτεσιν

Chapter 7[edit]

¹	και ωκοδόμησε Σολομών τον οίκον εαυτώ τρισκαίδεκα έτεσι και συνετέλεσεν όλον τον οίκον αυτού
²And king Solomon sent, and took Chiram out of Tyre,	και ωκοδόμησε τον οίκον δρυμού του Λιβάνου εκατόν πηχέων το μήκος αυτού και πεντήκοντα πηχέων το πλάτος αυτού και τριάκοντα πηχέων το ύψος αυτού επι τεσσάρων στίχων στύλων κεδρίνων και ωμίαι κέδριναι τοις στύλοις
³the son of a widow woman; and he was of the tribe of Nephthalim, and his father was a Tyrian; a worker in brass, and accomplished in art and skill and knowledge to work every work in brass: and he was brought in to king Solomon, and he wrought all the works.	και εφάτνωσε κέδρω τον οίκον άνωθεν επί των πλευρών των στύλων και ο αριθμός των στύλων τεσσαράκοντα και πέντε ο στίχος ο εις δέκα και πέντε
⁴And he cast the two pillars for the porch of the house: eighteen cubits was the height of each pillar, and a circumference of fourteen cubits encompassed it, even the thickness of the pillar: the flutings were four fingers wide, and thus was the other pillar formed.	και μέλαθρα τρία και χώρα επί χώραν τρισσώς
⁵And he made two molten chapiters to put on the heads of the pillars: five cubits was the height of one chapiter, and five cubits was the height of the other chapiter.	και πάντα τα θυρώματα και αι χώραι τετράγωνοι μεμελαθρωμέναι από του θύρας επί θύραν τρισσώς
⁶And he made two ornaments of net-work to cover the chapiters of the pillars; even a net for one chapiter, and a net for the other chapiter.	και το αιλάμ των στύλων πεντήκοντα πηχέων το μήκος και τριάκοντα πηχέων εν πλάτει εζυγωμένα αιλάμ επί πρόσωπον αυτών και στύλοι και πάχος επί πρόσωπον αυτοίς
⁷And hanging work, two rows of brazen pomegranates, formed with net-work, hanging work, row upon row: and thus he framed the ornaments for the second chapiter. And he set up the pillars of the porch of the temple: and he set up the one pillar, and called its name Jachum: and he set up the second pillar, and called its name Boloz.	και το αιλάμ του θρόνου ου κρινεί εκεί αιλάμ του κριτηρίου και εφάτνωσεν κεδρίνοις από εδάφους εως υπερώου
⁸And on the heads of the pillars he made lily-work against the porch, of four cubits,	και ο οίκος αυτόυ εν ω καθήσεται εκεί αυλή μία εξελισσομένη τούτοις κατά το έργον τούτο και ωκοδόμησεν οίκον Σολομών τη θυγατρί Φαραώ ην έλαβε Σολομών κατά το αιλάμ τούτο
⁹and a chamber over both the pillars, and above the sides an addition equal to the chamber in width.	ταύτα πάντα εκ λίθων τιμίων κεκολαμμένα εκ διαστήματος έσωθεν εκ του θεμελίου έως των γείσων και έξωθεν εις την αυλήν την μεγάλην
¹⁰And he made the sea, ten cubits from one rim to the other, the same was completely circular round about: its height was five cubits, and its circumference thirty-three cubits.	την τεθεμελιωμένην εν λίθοις τιμίοις μεγάλοις λίθοις δεκαπήχεσι και οκταπήχεσι
¹¹And stays underneath its rim round about compassed it ten cubits round;	και επάνωθεν λίθοις τιμίοις κατά το αυτό μέτρον πελεκητοίς και κέδροις
¹²And there were twelve oxen under the sea: three looking to the north, and three looking to the west, and three looking to the south, and three looking to the east: and all their hinder parts were inward, and the sea was above upon them.	της αυλής της μεγάλης κύκλω τρεις στίχοι πελεκητών και στίχος κεκολαμμένης κέδρου και τη αυλή οίκου κυρίου το έσωθεν και τω αιλάμ του οίκου
¹³and its rim was as the work of the rim of a cup, a lily-flower, and the thickness of it was a span.	και απέστειλεν ο βασιλεύς Σολομών και έλαβε τον Χειράμ εκ Τύρου
¹⁴And he made ten brazen bases: five cubits was the length of one base, and four cubits the breadth of it, and its height was six cubits.	υιόν γυναικός χήρας και ούτος από της φυλής Νεφθαλίμ και ο πατήρ αυτού ανήρ Τύριος τέκτων χαλκού και πεπληρωμένος της σοφίας της τέχνης και συνέσεως και επιγνώσεως του ποιείν παν έργον εν χαλκώ και εισήχθη προς τον βασιλέα Σολομώντα και εποίησε παν έργον
¹⁵And this work of the bases was formed with a border the them, and there was a border between the ledges.	και εχώνευσε τους δύο στύλους τω αιλάμ του οίκου οκτωκαίδεκα πήχεις το ύψος του στύλου και το περίμετρον δύο και δέκα πηχέων σπαρτίον εκύκλου αυτόν και ούτως ο στύλος ο δεύτερος
¹⁶And upon their borders between the projection were lions, and oxen, and cherubs: and on the projections, even so above, and also below were the places of lions and oxen, hanging work.	και δύο επιθέματα εποίησε δούναι επί τας κεφαλάς των στύλων χωνευτά χαλκά πέντε πηχέων το ύψος του επιθέματος του ενός και πέντε πηχέων το ύψος του επιθέματος του δευτέρου
¹⁷And there were four brazen wheels to one base; and there were brazen bases, and their four sides answering to them, side pieces under the bases.	και εποίησε δίκτυα επικαλύψαι τα επιθέματα των στύλων επτά τω επιθέματι τω ενί και επτά τω επιθέματι τω δευτέρω
¹⁸And there were axles in the wheels under the base.	και έργον κρεμαστόν δύο στίχοι ροών χαλκών δεδικτυωμένοι έργον κρεμαστόν στίχος επί στίχον και ούτως εποίησε τω επιθέματι τω δευτέρω
¹⁹And the height of one wheel was a cubit and a half.	και επιθέματα επί των κεφαλών των στύλων έργον κρίνου κατά το αιλάμ τεσσάρων πηχέων και μέλαθρον επ΄ αμφοτέρων των στύλων και επάνωθεν των πλευρών επίθεμα
²⁰And the work of the wheels was as the work of chariot wheels: their axles, and their felloes, and the rest of their work, were all molten.	και των ροών διακόσιοις στίχοι επί της κεφαλίδος της δευτέρας
²¹The four side pieces were at the four corners of each base; its shoulders were formed of the base.	και έστησε τους στύλους του αιλάμ του ναού και έστησε τον στύλον τον δεξιόν και επεκάλεσε το όνομα αυτού Ιαχίν και έστησε τον στύλον τον αριστερόν και επεκάλεσε το όνομα αυτού Βόαζ
²²And on the top of the base half a cubit was the size of it, there was a circle on the top of the base, and there was the top of its spaces and its borders: and it was open at the top of its spaces.	και επί των κεφαλών των στύλων έργον κρίνου και ετελειώθη το έργον των στύλων
²³And its borders were cherubs, and lions, and palm-trees, upright, each was joined in front and within and round about.	και εποίησε την θάλασσαν χυτήν δέκα εν πήχει από του χείλους αυτής έως του χείλους αυτής στρογγύλον κύκλω το αυτό πέντε εν πήχει το ύψος αυτής και συνηγμένη τριάκοντα πήχεις εκύκλουν αυτήν
²⁴According to the same form he made all the ten bases, even one order and one measure to all.	και υποστηρίγματα υποκάτω του χείλους αυτής κυκλόθεν εκύκλουν αυτήν δέκα εν πήχει ανίσταν την θάλασσαν κυκλόθεν δύο στίχοι υποστηριγμάτων χυτών εν τω χωνευτηρίω αυτων
²⁵And he made ten brazen lavers, each laver containing forty baths, and measuring four cubits, each laver placed on a several base throughout the ten bases.	και δώδεκα βόες υποκάτω της θαλάσσης οι τρεις επιβλέποντες βορράν και οι τρεις επιβλέποντες θάλασσαν και οι τρεις επιβλέποντες νότον και οι τρεις επιβλέποντες ανατολάς και η θάλασσα επ΄ αυτών επάνωθεν
²⁶And he put five bases on the right side of the house, and five on the left side of the house: and the sea was placed on the right side of the house eastward in the direction of the south.	και πάντων τα οπίσθια εις το ένδον και το πάχος αυτής παλαιστής και το χείλος αυτής ωσεί έργον χείλους ποτηρίου βλαστόν κρίνον δύο χιλιάδας χόεις εχώρει
²⁷And Chiram made the caldrons, and the pans, and the bowls; and Chiram finished making all the works that he wrought for king Solomon in the house of the Lord:	και εποίησε δέκα μεχωνώθ χαλκάς τεσσάρων πηχέων το μήκος της μεχωνώθ της μιάς και τεσσάρων πηχέων το πλάτος αυτής και τριών πηχέων το ύψος αυτής
²⁸two pillars and the wreathen works of the pillars on the heads of the two pillars; and the two net-works to cover both the wreathen works of the flutings that were upon the pillars.	και τούτο το έργον της μεχωνά συγκλειστόν αυτής και συγκλειστόν αναμέσον των εξεχομένων
²⁹The four hundred pomegranates for both the net-works, two rows of pomegranates for one net-work, to cover both the wreathen works of the bases belonging to both pillars.	και επί τα συγκλείσματα τα αναμέσον των εξεχομένων λέοντες και βόες και χερουβίμ και επί των εξεχομένων ούτω και επάνωθεν και υποκάτωθεν των λεόντων και των βοών χώραι έργον καταβάσεως
³⁰And the ten bases, and the ten lavers upon the bases.	και τέσσαρες τροχοί χαλκοί τη μεχωνά τη μία και τα προσέχοντα χαλκά και τέσσαρα μέρη αυτής ωμίαι αυτών υποκάτωθεν των λουτήρων και ωμίαι κεχυμέναι από πέραν ανδρός προκείμεναι και το στόμα αυτού έσωθεν της κεφαλίδος και άνω εν πήχει
³¹And one sea, and the twelve oxen under the sea.	και το στόμα αυτού στρογγυλούν ποίημα ούτω πήχεως και ημίσεως πήχεως και επί του στόματος αυτού διατορεύματα και διάπηγα αυτών τετράγωνα ου στρογγύλα
³²And the caldrons, and pans, and bowls, and all the furniture, which Chiram made for king Solomon for the house of the Lord: and there were eight and forty pillars of the house of the king and of the house of the Lord: all the works of the king which Chiram made were entirely of brass.	και τέσσαρες οι τροχοί υποκάτωθεν των διαπήγων και χείρες εν τοις τροχοίς εν τη μεχωνά και το ύψος του τροχού του ενός πήχεως και ημίσους
³³There was no reckoning of the brass of which he made all these works, from the very great abundance, there was no end of the weight of the brass. In the country round about Jordan did he cast them, in the clay land between Socchoth and Sira.	και το έργον των τροχών ως έργον τροχών άρματος και αι χείρες αυτών και οι νώτοι αυτών και αι πραγματείαι αυτών τα πάντα χωνευτά
³⁴And king Solomon took the furniture which Chiram made for the house of the Lord, the golden altar, and the golden table of shewbread.	και τέσσαρες ωμίαι επί των τεσσάρων γωνιών της μεχωνά της μιάς εκ της μεχωνά οι ώμοι αυτής
³⁵And he put the five candlesticks on the left, and five on the right in front of the oracle, being of pure gold, and the lamp-stands, and the lamps, and the snuffers of gold.	και επί της κεφαλής της μεχωνά ήμισυ του πήχεως μέγεθος αυτής στρογγύλον κύκλω επί της κεφαλής της μεχωνά και αι χείρες αυτής και τα συγκλείσματα αυτής απ΄ αυτής και ηνοίγετο επί τας αρχάς των χειρών αυτής
³⁶And there were made the porches, and the nails, and the bowls, and the spoons, and the golden censers, of pure gold: and the panels of the doors of the innermost part of the house, even the holy of holies, and the golden doors of the temple.	και τα συγκλείσματα αυτής χερουβίμ και λέοντες και φοίνικες εστώτα έκαστον εχόμενον κατά πρόσωπον αυτού έσωθεν κυκλόθεν
³⁷So the work of the house of the Lord which Solomon wrought was finished; and Solomon brought in the holy things of David his father, and all the holy things of Solomon; he put the silver, and the gold, and the furniture, into the treasures of the house of the Lord. And Solomon built a house for himself in thirteen years. And he built the house with the wood of Libanus; its length was a hundred cubits, and its breadth was fifty cubits, and its height was of thirty cubits, and it was made with three rows of cedar pillars, and the pillars had side-pieces of cedar. And he formed the house with chambers above on the sides of the pillars, and the number of the pillars was each row forty and five, and there were three chambers, and space against space in three rows. And all the doors and spaces formed like chambers were square, and from door to door was a correspondence in three rows. And he made the porch of the pillars, they were fifty cubits long and fifty broad, the porch joining them in front; and the other pillars and the thick beam were in front of the house by the porches. And there was the Porch of seats where he would judge, the porch of judgment. And their house where he would dwell, had one court communicating with these according to this work; and he built the house for the daughter of Pharao whom Solomon had taken, according to this porch. All these were of costly stones, sculptured at intervals within even from the foundation even to the top, and outward to the great court, founded with large costly stones, stones of ten cubits and eight cubits long. And above with costly stones, according to the measure of hewn stones, and with cedars. There were three rows of hewn stones round about the great hall, and a row of sculptured cedar: and Solomon finished all his house.	κατά ταύτην εποίησε τας δέκα μεχωνώθ τάξιν μίαν και μέτρον εν πάσαις
³⁸	και εποίησε δέκα χυτρογαύλους χαλκούς τεσσαράκοντα χόεις χωρούντα τον ένα χυτρόγαυλον μετρήσει τεσσάρων πηχέων και χυτρόγαυλος ο εις επί την μεχωνά την μίαν τας δέκα μεχωνώθ
³⁹	και έθετο τας δέκα μεχωνώθ πέντε από της ωμίας του οίκου εκ δεξιών και πέντε από της ωμίας του οίκου εξ αριστερών και η θάλασσα από της ωμίας του οίκου εκ δεξιών κατα ανατολάς από του κλίτους του νότου
⁴⁰	και εποίησε Χειράμ τους λέβητας και τας θερμαστρείς και τας φιάλας και συνετέλεσε Χειράμ ποιών πάντα τα έργα όσα εποίησε τω βασιλεί Σολομώντι εν τω οίκω κυρίου
⁴¹	στύλους δύο και τα στρεπτά των γλυφών τα όντα επί των κεφαλών των στύλων δύο και δίκτυα δύο του καλύπτειν αμφότερα τα στρεπτά των γλυφών τα όντα επί των στύλων
⁴²	και τας ροάς τετρακοσίας αμφοτέροις τοις δικτύοις δύο στίχοι ροών τω δικτύω τω ενί του περικαλύπτειν αμφότερα τα στρεπτά τα όντα επ΄ αμφοτέρων των στύλων
⁴³	και τα δέκα μεχωνώθ και τους χυτρογαύλους τους δέκα επί των μεχωνώθ
⁴⁴	και την θάλασσαν μίαν και τους δώδεκα βόας τους υποκάτω της θαλάσσης
⁴⁵	και τους λέβητας και τας θερμαστρείς και τας φιάλας και πάντα τα σκεύη α εποίησε Χειράμ τω βασιλεί Σολομώντι τω οίκω κυρίου χαλκά άρδην
⁴⁶	εν τω περιοίκω του Ιορδάνου εχώνευσεν αυτά ο βασιλεύς εν τω πάχει της γης αναμέσον Σοκχώθ και αναμέσον Σαρθάν
⁴⁷	και έδωκε Σολομών ο βασιλεύς πάντα τα σκεύη εκ πλήθους σφόδρα ουκ ην σταθμός του χαλκού
⁴⁸	και εποίησεν ο Σολομών πάντα τα σκεύη εν τω οίκω κυρίου το θυσιαστήριον το χρυσούν και την τράπεζαν εφ΄ ης οι άρτοι της προθέσεως χρυσήν
⁴⁹	και τας λυχνίας πέντε εξ δεξιών και πέντε εκ αριστερών κατά πρόσωπον του δαβίρ χρυσάς συγκεκλεισμένας και τα λαμπάδια και τους λύχνους και τας επαρυστρίδας χρυσάς
⁵⁰	και τα πρόθυρα και οι ήλοι και αι φιάλαι και τα τρυβλία και αι θυϊσκαι χρυσαί συγκλειστά και τα θυρώματα των θυρών του οίκου του εσωτάτου του αγίου των αγίων και τας θύρας του οίκου του ναού χρυσάς
⁵¹	και ανεπληρώθη παν το έργον ο εποίησε Σολομών τω οίκω κυρίου και εισήνεγκε Σολομών τα άγια Δαυίδ του πατρός αυτού το αργύριον και το χρυσίον και τα σκεύη έδωκεν εις τους θησαυρούς οίκου κυρίου

Chapter 8[edit]

¹And it came to pass when Solomon had finished building the house of the Lord and his own house after twenty years, then king Solomon assembled all the elders of Israel in Sion, to bring the ark of the covenant of the Lord out of the city of David, this is Sion,	τότε εξεκκλησίασεν ο βασιλεύς Σολομών πάντας τους πρεσβυτέρους Ισραήλ και πάντας άρχοντας φυλών ηγεμόνας πατριών υιών Ισραήλ προς τον βασιλέα Σολομώντα εν Ιερουσαλήμ του ανενεγκείν την κιβωτόν της διαθήκης κυρίου εκ πόλεως Δαυίδ αύτη εστί Σιών
²in the month of Athanin.	εν μηνί αθανίμ εν εορτή αυτός αυτός εστιν μην έβδομος και ήλθον πάντες οι πρεσβύτεροι Ισραήλ
³And the priests took up the ark,	και ήραν οι ιερείς την κιβωτόν
⁴and the tabernacle of testimony, and the holy furniture that was in the tabernacle of testimony.	και το σκήνωμα του μαρτυρίου και πάντα τα σκεύη τα άγια τα εν τω σκηνώματι του μαρτυρίου
⁵And the king and all Israel were occupied before the ark, sacrificing sheep and oxen, without number.	και ο βασιλεύς και πας ο λαός Ισραήλ έμπροσθεν της κιβωτού θύοντες βόας και πρόβατα αναρίθμητα
⁶And the priests bring in the ark into its place, into the oracle of the house, even into the holy of holies, under the wings of the cherubs.	και εισφέρουσιν οι ιερείς την κιβωτόν διαθήκης κυρίου εις τον τόπον αυτής εις το δαβίρ του οίκου εις τα άγια των αγίων υπό τας πτέρυγας των χερουβίμ
⁷For the cherubs spread out their wings over the place of the ark, and the cherubs covered the ark and its holy things above.	ότι τα χερουβίμ διαπεπετασμένα ταις πτέρυξιν επί τον τόπον της κιβωτού και περιεκάλυπτον τα χερουβίμ επί την κιβωτόν και επί τα άγια αυτής επάνωθεν
⁸And the holy staves projected, and the ends of the holy staves appeared out of the holy places in front of the oracle, and were not seen without.	και υπερείχον τα ηγιασμένα και ενεβλέποντο αι κεφαλαί των ηγιασμένων εκ των αγίων επί πρόσωπον του δαβίρ και ουκ ωπτάνοντο έξω και ήσαν εκεί έως της ημέρας ταύτης
⁹There was nothing in the ark except the two tables of stone, the tables of the covenant which Moses put there in Choreb, which tables the Lord made as a covenant with the children of Israel in their going forth from the land of Egypt.	ουκ ην εν τη κιβωτώ πλην αι δύο πλάκες λίθιναι πλάκες της διαθήκης ας έθηκεν εκεί Μωυσής εν Χωρήβ ας διέθετο κύριος μετά των υιών Ισραήλ εν τω εκπορεύεσθαι αυτούς εκ γης Αιγύπτου
¹⁰And it came to pass when the priests departed out of the holy place, that the cloud filled the house.	και εγένετο ως εξήλθον οι ιερείς εκ του αγίου και η νεφέλη έπλησε τον οίκον
¹¹And the priests could not stand to minister because of the cloud, because the glory of the Lord filled the house.	και ουκ ηδύναντο οι ιερείς στήναι λειτουργείν από προσώπου της νεφέλης ότι έπλησε δόξα κυρίου τον οίκον κυρίου
¹²And the king turned his face, and the king blessed all Israel, (and the whole assembly of Israel stood:)	τότε είπε Σολομών κύριος είπεν του κατασκηνώσαι εν γνόφω
¹³and he said, Blessed be the Lord God of Israel to-day, who spoke by his mouth concerning David my father, and has fulfilled it with his hands, saying,	και εγώ ωκοδόμησα οίκον τω ονόματί σου άγιόν σοι και έτοιμον και τη καθέδρα σου του κατασκηνώσαί σε εν αυτώ εις τους αιώνας
¹⁴From the day that I brought out my people Israel out of Egypt, I have not chosen a city in any one tribe of Israel to build a house, so that my name should be there: but I chose Jerusalem that my name should be there, and I chose David to be over my people Israel.	και απέστρεψεν ο βασιλεύς το πρόσωπον αυτού και ευλόγησεν πάντα Ισραήλ και πάσα η εκκλησία Ισραήλ ειστήκει
¹⁵And it was in the heart of my father to build a house to the name of the Lord God of Israel.	και είπεν ευλογητός κύριος ο θεός Ισραήλ ος ελάλησεν εν στόματι αυτού περί Δαυίδ του πατρός μου και εν ταις χερσίν αυτού επλήρωσε λέγων
¹⁶And the Lord said to David my father, Forasmuch as it came into thine heart to build a house to my name, thou didst well that it came upon thine heart.	αφ΄ ης ημέρας εξήγαγον τον λαόν μου Ισραήλ εξ Αιγύπτου ουκ εξελεξάμην εν πόλει εν ενί σκήπτρω Ισραήλ του οικοδομήσαι οίκον του είναι το όνομά μου εκεί αλλ΄ εξελεξάμην εν Δαυίδ του είναι ηγούμενον επί τον λαόν μου Ισραήλ
¹⁷Nevertheless thou shalt not build the house, but thy son that has proceeded out of thy bowels, he shall build the house to my name.	και εγένετο επί της καρδίας Δαυίδ του πατρός μου οικοδομήσαι οίκον τω ονόματι κυρίου θεού Ισραήλ
¹⁸And the Lord has confirmed the word that he spoke, and I am risen up in the place of my father David, and I have sat down on the throne of Israel, as the Lord spoke, and I have built the house to the name of the Lord God of Israel.	και είπε κύριος προς Δαυίδ τον πατέρα μου οτι εγένετο επί την καρδίαν σου οικοδομήσαι οίκον τω ονόματί μου καλώς εποίησας ότι εγένετο επί την καρδίαν σου
¹⁹And I have set there a place for the ark, in which is the covenant of the Lord, which the Lord made with our fathers, when he brought them out of the land of Egypt.	πλην συ ουκ οικοδομήσεις τον οίκον αλλ΄ ο υιός σου ο εξελθών εκ των πλευρών σου ούτος οικοδομήσει τον οίκον τω ονόματί μου
²⁰And Solomon stood up in front of the altar before all the congregation of Israel; and he spread out his hands toward heaven:	και ανέστησε κύριος το ρήμα αυτού ο ελάλησε και ανέστην αντί Δαυίδ του πατρός μου και εκάθισα επί του θρόνου Ισραήλ καθώς ελάλησε κύριος και ωκοδόμησα τον οίκον τω ονόματι κυρίου του θεού Ισραήλ
²¹and he said, Lord God of Israel, there is no God like thee in heaven above and on the earth beneath, keeping covenant and mercy with thy servant who walks before thee with all his heart;	και εθέμην εκεί τόπον τη κιβωτώ εν η εστιν εκεί διαθήκη κυρίου ην διέθετο κύριος μετά των πατέρων ημών εν τω εξαγαγείν αυτόν αυτούς εκ γης Αιγύπτου
²²which thou hast kept toward thy servant David my father: for thou hast spoken by thy mouth and thou hast fulfilled it with thine hands, as at this day.	και έστη Σολομών κατά πρόσωπον του θυσιαστηρίου κυρίου ενώπιον πάσης εκκλησίας Ισραήλ και διεπέτασε τας χείρας αυτού εις τον ουρανόν
²³And now, O Lord God of Israel, keep for thy servant David my father, the promises which thou hast spoken to him, saying, There shall not be taken from thee a man sitting before me on the throne of Israel, provided only thy children shall take heed to their ways, to walk before me as thou hast walked before me.	και είπε κύριε ο θεός Ισραήλ ουκ έστιν ως συ θεός εν τω ουρανώ άνω και επί της γης κάτω φυλάσσων διαθήκην και έλεος τω δούλω σου τω πορευομένω ενώπιόν σου εν όλη καρδία αυτού
²⁴And now, O Lord God of Israel, let, I pray thee, thy word to David my father be confirmed.	α εφύλαξας τω δούλω σου Δαυίδ τω πατρί μου α ελάλησας εν τω στόματί σου και εν ταις χερσί σου επλήρωσας ως η ημέρα αύτη
²⁵ But will God indeed dwell with men upon the earth? if the heaven and heaven of heavens will not suffice thee, how much less even this house which I have built to thy name?	και νυν κύριε ο θεός Ισραήλ φύλαξον τω δούλω σου Δαυίδ τω πατρί μου α ελάλησας αυτώ λέγων ουκ εξαρθήσεταί σοι ανήρ εκ προσώπου μου καθήμενος επί θρόνον Ισραήλ πλην εάν φυλάξωνται οι υιοί σου τας οδούς αυτών του πορεύεσθαι ενώπιόν μου καθώς επορεύθης συ ενώπιόν μού
²⁶Yet, O Lord God of Israel, thou shalt look upon my petition, to hear the prayer which thy servant prays to thee in thy presence this day,	και νυν κύριε ο θεός Ισραήλ πιστωθήτω δη το ρήμά σου Δαυίδ τω πατρί μου
²⁷that thine eyes may be open toward this house day and night, even toward the place which thou saidst, My name shall be there, to hear the prayer which thy servant prays at this place day and night.	ότι ει αληθώς κατοικήσει ο θεός μετά ανθρώπων επί της γης ει ο ουρανός και οι ουρανοί των ουρανών ουκ αρκέσουσί σοι πως και ο οίκος ούτος ον ωκοδόμησα τω ονόματί σου
²⁸And thou shalt hearken to the prayer of thy servant, and of thy people Israel, which they shall pray toward this place; and thou shalt hear in thy dwelling-place in heaven, and thou shalt do and be gracious.	και επιβλέψη και επί την προσευχήν μου επί την δέησίν μου κύριε ο θεός Ισραήλ ακούειν της δεήσεως και της προσευχής ης ο δούλός σου προσεύχεται ενώπιόν σου προς σε σήμερον
²⁹Whatsoever trespasses any one shall commit against his neighbour,—and if he shall take upon him an oath so that he should swear, and he shall come and make confession before thine altar in this house,	του είναι οφθαλμούς σου ηνεωγμένους εις τον οίκον τούτον ημέρας και νυκτός εις τον τόπον τούτον ον είπας έσται το όνομά μου εκεί του εισακούειν της προσευχής ης προσεύχεται ο δούλός σου εις τον τόπον τούτον
³⁰then shalt thou hear from heaven, and do, and thou shalt judge thy people Israel, that the wicked should be condemned, to recompense his way upon his head; and to justify the righteous, to give to him according to his righteousness.	και εισακούση της δεήσεως του δούλου σου και του λαού σου Ισραήλ όσα αν προσεύξωνται εις τον τόπον τούτον και συ εισακούση εν τω τόπω της κατοικήσεώς σου εν ουρανώ και ποιήσεις και ίλεως έση
³¹When thy people Israel falls before enemies, because they shall sin against thee, and they shall return and confess to thy name, and they shall pray and supplicate in this house,	όσα αν αμάρτη άνθρωπος τω πλησίον αυτού και εάν λάβη επ΄ αυτόν αράν του αράσασθαι αυτόν και έλθη και εξαγορεύση κατά πρόσωπον του θυσιαστηρίου σου εν τω οίκω τούτω
³²then shalt thou hear from heaven, and be gracious to the sins of thy people Israel, and thou shalt restore them to the land which thou gavest to their fathers.	και εισακούση εκ του ουρανού και ποιήσεις και κρινείς τον λαόν σου Ισραήλ του ανομήσαι άνομον δούναι την οδόν αυτού εις κεφαλήν αυτού και του δικαιώσαι δίκαιον δούναι αυτώ κατά την δικαιοσύνην αυτού
³³When the heaven is restrained, and there is no rain, because they shall sin against thee, and the shall pray toward this place, and they shall make confession to thy name, and shall turn from their sins when thou shalt have humbled them,	εν τω πταίσαι τον λαόν σου Ισραήλ ενώπιον εχθρών αυτών ότι αμαρτήσονταί σοι και επιστρέψουσι και εξομολογήσονται τω ονόματί σου και προσεύξονται και δεηθήσονται εν τω οίκω τούτω
³⁴then thou shalt hear from heaven, and be merciful to the sins of thy servant and of thy people Israel; for thou shalt shew them the good way to walk in it, and thou shalt give rain upon the earth which thou hast given to thy people for an inheritance.	και συ εισακούση εκ του ουρανού και ίλεως έση ταις αμαρτίαις του λαού σου Ισραήλ και επιστρέψεις αυτούς εις την γην ην έδωκας τοις πατράσιν αυτών
³⁵If there should be famine, if there should be death, because there should be blasting, locust, or if there be mildew, and if their enemy oppress them in any one of their cities, with regard to every calamity, every trouble,	εν τω συσχεθήναι τον ουρανόν και μη γενέσθαι υετόν ότι αμαρτήσονταί σοι και προσεύξονται εις τον τόπον τούτον και εξομολογήσονται τω ονόματί σου και από των αμαρτιών αυτών αποστρέψουσιν όταν ταπεινώσης αυτούς
³⁶every prayer, every supplication whatever shall be made by any man, as they shall know each the plague of his heart, and shall spread abroad his hands to this house,	και εισακούση εκ του ουρανού και ίλεως έση ταις αμαρτίαις του δούλου σου και του λαού σου Ισραήλ ότι δηλώσεις αυτοίς την οδόν την αγαθήν πορεύεσθαι εν αυτή και δώσεις υετόν επί την γην σου ην έδωκας τω λαώ σου εν κληρονομία
³⁷then shalt thou hearken from heaven, out of thine established dwelling-place, and shalt be merciful, and shalt do, and recompense to every man according to his ways, as thou shalt know his heart, for thou alone knowest the heart of all the children of men:	λιμός εάν γένηται θάνατος εάν γένηται ότε έσται εμπυρισμός βρούχος ερυσίβη εάν γένηται και εάν θλίψη αυτόν ο εχθρός αυτού εν μία των πόλεων αυτών παν συνάντημα πάντα πόνον
³⁸that they may fear thee all the days that they live upon the land, which thou hast given to our fathers.	πάσαν προσευχή πάσαν δέησις εάν γένηται παντί ανθρώπω ως αν γνώσιν έκαστος αφήν καρδίας αυτού και διαπετάση τας χείρας αυτού εις τον οίκον τούτον
³⁹And for the stranger who is not of thy people,	και συ εισακούση εκ του ουρανού εξ ετοίμου κατοικητηρίου σου και ίλεως έση και ποιήσεις και δώσεις ανδρί κατά πάντας τας οδούς αυτού καθώς αν γνως την καρδίαν αυτού ότι συ μονώτατος οίδας την καρδίαν πάντων των υιών ανθρώπων
⁴⁰when they shall come and pray toward this place,	όπως αν φοβώνταί σε πάσας τας ημέρας ας αυτοί ζώσιν επί της γης ης έδωκας τοις πατράσιν ημών
⁴¹then shalt thou hear them from heaven, out of thine established dwelling-place, and thou shalt do according to all that the stranger shall call upon thee for, that all the nations may know thy name, and fear thee, as do thy people Israel, and may know that thy name has been called on this house which I have builded.	και τω αλλοτρίω ος ουκ έστιν εκ του λαού σου Ισραήλ ούτος και ήξει εκ γης μακρόθεν διά το όνομά σου
⁴²If it be that thy people shall go forth to war against their enemies in the way by which thou shalt turn them, and pray in the name of the Lord toward the city which thou hast chosen, and the house which I have built to thy name,	διότι ακούσονται το όνομά σου το μέγα και την χείρα σου την κραταιάν και τον βραχίονά σου τον υψηλόν και ήξει και προσεύξεται εις τον τόπον τούτον
⁴³then shalt thou hear from heaven their supplication and their prayer, and shalt execute judgment for them.	και συ εισακούση εκ του ουρανού εξ ετοίμου κατοικητηρίου σου και ποιήσεις κατά πάντα α επικαλέσηταί σε ο αλλότριος όπως αν γνώσι πάντες οι λαοί της γης το όνομά σου και φοβώνταί σε καθώς ο λαός σου Ισραήλ και γνώσιν ότι το όνομά σου επικέκληται επί τον οίκον τούτον ον ωκοδόμησα
⁴⁴If it be that they shall sin against thee, (for there is not a man who will not sin,) and thou shalt bring them and deliver them up before their enemies, and they that take them captive shall carry them to a land far or near,	εάν δε εξέλθη ο λαός σου εις πόλεμον επί τους εχθρούς αυτού εν οδώ η αποστελείς αυτούς και προσεύξονται εν ονόματι κυρίου οδόν της πόλεως οφ εξελέξω εν αυτή και του οίκου ον ωκοδόμησα τω ονόματί σου
⁴⁵and they shall turn their hearts in the land whither they have been carried captives, and turn in the land of their sojourning, and supplicate thee, saying, We have sinned, we have done unjustly, we have transgressed,	και εισακούση εκ του ουρανού της δεήσεως αυτών και της προσευχής αυτών και ποιήσεις το δικαίωμα αυτοίς
⁴⁶and they shall turn to thee with all their heart, and with all their soul, in the land of their enemies whither thou hast carried them captives, and shall pray to thee toward their land which thou hast given to their fathers, and the city which thou hast chosen, and the house which I have built to thy name:	ότι αμαρτήσονταί σοι ότι ουκ έστιν άνθρωπος ος ουχ αμαρτήσεται και εάν επάξης επ΄ αυτούς και παραδώς αυτούς ενώπιον εχθρών και αιχμαλωτεύσωσιν αυτούς οι αιχμαλωτίζοντες εις γην μακράν η εγγύς
⁴⁷then shalt thou hear from heaven thine established dwelling-place,	και επιστρέψουσι τας καρδίας αυτών εν τη γη ου μετήχθησαν εκεί και επιστρέψωσι και δεηθώσι σου εν τη γη της μετοικίας αυτών λέγοντες ημάρτομεν ηνομήσαμεν ηδικήσαμεν
⁴⁸and thou shalt be merciful to their unrighteousness wherein they have trespassed against thee, and according to all their transgressions wherewith they have transgressed against thee, and thou shalt cause them to be pitied before them that carried them captives, and they shall have compassion on them:	και επιστρέψωσι προς σε εν όλη τη καρδία αυτών και εν όλη τη ψυχή αυτών εν τη γη των εχθρών αυτών ου μετήγαγες αυτούς και προσεύξωνται προς σε οδόν της γης αυτών ης έδωκας τοις πατράσιν αυτών και της πόλεως ης εξελέξω και του οίκου ου ωκοδόμησα τω ονόματί σου
⁴⁹for they are thy people and thine inheritance, whom thou broughtest out of the land of Egypt, out of the midst of the furnace of iron.	και εισακούση εκ του ουρανού εξ ετοίμου κατοικητηρίου σου της προσευχής αυτών και της δεήσεως αυτών και ποιήσεις το δικαίωμα αυτών
⁵⁰And let thine eyes and thine ears be opened to the supplication of thy servant, and to the supplication of thy people Israel, to hearken to them in all things for which they shall call upon thee.	και ίλεως έση ταις αδικίαις αυτών αις ήμαρτόν σοι και κατά πάντα τα αθετήματα αυτών α αν ηθέτησαν και δώσεις αυτούς εις οικτιρμούς ενώπιον αιχμαλωτευσάντων αυτούς και οικτειρήσουσιν αυτούς
⁵¹Because thou hast set them apart for an inheritance to thyself out of all the nations of the earth, as thou spokest by the hand of thy servant Moses, when thou broughtest our fathers out of the land of Egypt, O Lord God.—Then spoke Solomon concerning the house, when he had finished building it—He manifested the sun in the heaven: the Lord said he would dwell in darkness: build thou my house, a beautiful house for thyself to dwell in anew. Behold, is not this written in the book of the song?	ότι λαός σου και κληρονομία σου ους εξήγαγες εκ γης Αιγύπτου εκ μέσου χωνευτηρίου σιδήρου
⁵²And it came to pass when Solomon had finished praying to the Lord all this prayer and supplication, that he rose up from before the altar of the Lord, after having knelt upon his knees, and his hands were spread out towards heaven.	και έστωσαν οι οφθαλμοί σου και τα ωτά σου ηνεωγμένα εις την δέησιν του δούλου σου και εις την δέησιν του λαού σου Ισραήλ εισακούειν αυτών εν πάσιν οις αν επικαλέσωνταί σε
⁵³And he stood, and blessed all the congregation of Israel with a loud voice, saying,	ότι συ διέστειλας αυτούς σεαυτώ εις κληρονομίαν εκ πάντων των λαών της γης καθώς ελάλησας εν χειρί του δούλου σου Μωυσή εν τω εξαγαγείν σε τους πατέρας ημών εκ γης Αιγύπτου κύριε κύριε
⁵⁴Blessed be the Lord this day, who has given rest to his people Israel, according to all that he said: there has not failed one word among all his good words which he spoke by the hand of his servant Moses.	και εγένετο ως συνετέλεσε Σολομών προσευχόμενος προς κύριον όλην την προσευχήν και την δέησιν ταύτην ανέστη από προσώπου του θυσιαστηρίου κυρίου οκλακώς επί τα γόνατα αυτού και αι χείρες αυτού διαπεπετασμέναι εις τον ουρανόν
⁵⁵May the Lord our God be with us, as he was with our fathers; let him not desert us nor turn from us,	και έστη και ευλόγησε πάσαν την εκκλησίαν Ισραήλ φωνή μεγάλη λέγων
⁵⁶that he may turn our hearts toward him to walk in all his ways, and to keep all his commandments, and his ordinances which he commanded our fathers.	ευλογητός κύριος ος έδωκε σήμερον κατάπαυσιν τω λαώ αυτού Ισραήλ κατά πάντα όσα ελάλησεν ου διεφώνησε λόγος εις εν πάσι τοις λόγοις αυτού τοις αγαθοίς οις ελάλησεν εν χειρί Μωυσή του δούλου αυτού
⁵⁷And let these words, which I have prayed before the Lord our God, be near to the Lord our God day and night, to maintain the cause of thy servant, and the cause of thy people Israel for ever.	γένοιτο κύριος ο θεός ημών μεθ΄ ημών καθώς ην μετά των πατέρων ημών μη εγκαταλίποιτο ημάς μηδέ αποστρέψοιτο ημάς
⁵⁸that all the nations of the earth may know that the Lord God, he is God, and there is none beside.	επικλίναι καρδίας ημών προς αυτόν του πορεύεσθαι εν πάσαις ταις οδοίς αυτού και φυλάσσειν πάσας τας εντολάς αυτού και τα προστάγματα αυτού και τα δικαιώματα αυτού α ενετείλατο τοις πατράσιν ημών
⁵⁹And let our hearts be perfect toward the Lord our God, to walk also holily in his ordinances, and to keep his commandments, as at this day.	και έστωσαν οι λόγοι ούτοι ους δεδέημαι ενώπιον κυρίου θεού ημών σήμερον εγγίζοντες προς κύριον θεόν ημών ημέρας και νυκτός του ποιείν το δικαίωμα του δούλου σου και το δικαίωμα του λαού σου Ισραήλ ρήμα ημέρας εν τη ημέρα αυτού
⁶⁰And the king and all the children of Israel offered sacrifice before the Lord.	όπως γνώσι πάντες οι λαοί της γης ότι κύριος ο θεός αυτός θεός και ουκ έστιν έτι
⁶¹And king Solomon offered for the sacrifices of peace-offering which he sacrificed to the Lord, two and twenty thousand oxen, and hundred and twenty thousand sheep: and the king and all the children of Israel dedicated the house of the Lord.	και έστωσαν αι καρδίαι ημών τέλειαι προς κύριον τον θεόν ημών του οσίως πορεύεσθαι εν τοις προστάγμασιν αυτού και φυλάσσειν τας εντολάς αυτού ως η ημέρα αύτη
⁶²In that day the king consecrated the middle of the court in the front of the house of the Lord; for there he offered the whole-burnt-offering, and the sacrifices, and the fat of the peace-offerings, because the brazen altar which was before the Lord was too little to bear the whole-burnt-offering and the sacrifices of peace-offerings.	και ο βασιλεύς και πάντες οι υιοί Ισραήλ έθυσαν θυσίαν ενώπιον κυρίου
⁶³And Solomon kept the feast in that day, and all Israel with him, even a great assembly from the entering in of Hemath to the river of Egypt, before the Lord our God in the house which he built, eating and drinking, and rejoicing before the Lord our God seven days.	και έθυσεν ο βασιλεύς Σολομών τας θυσίας των ειρηνικών ας έθυσε τω κυρίω βοών δύο και είκοσι χιλιάδας και προβάτων εκατόν και είκοσι χιλιάδας και ενεκαίνισε τον οίκον κυρίου ο βασιλεύς και πάντες οι υιοί Ισραήλ
⁶⁴And on the eighth day he sent away the people: and they blessed the king, and each departed to his tabernacle rejoicing, and their heart was glad because of the good things which the Lord had done to his servant David, and to Israel his people.	εν τη ημέρα εκείνη ηγίασεν ο βασιλεύς το μέσον της αυλής το κατά πρόσωπον του οίκου κυρίου ότι εποίησεν εκεί την ολοκαύτωσιν και τας θυσίας και τα στέατα των ειρηνικών ότι το θυσιαστήριον το χαλκούν το ενώπιον κυρίου μικρόν του μη δύνασθαι δέξασθαι την ολοκαύτωσιν και το δώρον και τας θυσίας των ειρηνικών
⁶⁵	και εποίησε Σολομών την εορτήν εν τη ημέρα εκείνη και τας Ισραήλ μετ΄ αυτού εκκλησία μεγάλη από της εισόδου Ημάθ έως ποταμού Αιγύπτου ενώπιον κυρίου θεού ημών επτά ημέρας και επτά ημέρας τέσσαρες και δέκα ημέρας
⁶⁶	και εν τη ημέρα τη ογδόη εξαπέστειλε τον λαόν και ευλόγησαν τον βασιλέα και απήλθεν έκαστος εις τα σκήνωματα αυτού χαίροντες και αγαθή καρδία επί τοις αγαθοίς οις εποίησε κύριος τω Δαυίδ δούλω αυτού και τω Ισραήλ τω λαώ αυτού

Chapter 9[edit]

¹And it came to pass when Solomon had finished building the house of the Lord, and the king's house, and all the work of Solomon, whatever he wished to perform,	και εγένετο ως συνετέλεσε Σολομών οικοδομήσαι τον οίκον κυρίου και τον οίκον του βασιλέως και πάσαν την πραγματείαν Σολομώντος όσα ηθέλησε ποιήσαι
²that the Lord appeared to Solomon a second time, as he appeared in Gabaon.	και ώφθη κύριος τω Σολομώντι το δεύτερον καθώς ώφθη αυτω εν Γαβαών
³And the Lord said to him, I have heard the voice of thy prayer, and thy supplication which thou madest before me: I have done for thee according to all thy prayer: I have hallowed this house which thou hast built to put my name there for ever, and mine eyes and my heart shall be there always.	και είπε προς αυτόν κύριος ήκουσα της προσευχής σου και της δεήσεώς σου ης εδεήθης ενώπιόν μου ηγίασα τον οίκον τούτον ον ωκοδόμησας του θέσθαι το όνομά μου εκεί εις τον αιώνα και έσονται οι οφθαλμοί μου και η καρδία μου εκεί πάσας τας ημέρας
⁴And if thou wilt walk before me as David thy father walked, in holiness of heart and uprightness, and so as to do according to all that I commanded him, and shalt keep my ordinances and my commandments:	και συ εάν πορευθής ενώπιον εμού καθώς επορεύθη Δαυίδ ο πατήρ σου εν οσιότητι καρδίας και εν ευθύτητι του ποιείν κατά πάντα α ενετειλάμην αυτώ και τα προστάγματά μου και τας εντολάς μου φυλάξης
⁵then will I establish the throne of thy kingdom in Israel for ever, as I spoke to David thy father, saying, There shall not fail thee a man to rule in Israel.	και αναστήσω τον θρόνον της βασιλείας σου επί Ισραήλ εις τον αιώνα καθώς ελάλησα τω πατρί σου Δαυίδ λέγων ουκ εξαρθήσεταί σοι ανήρ ηγούμενος εν Ισραήλ
⁶But if ye or your children do in any wise revolt from me, and do not keep my commandments and my ordinances, which Moses set before you, and ye go and serve other gods, and worship them:	εάν δε αποστραφέντες αποστραφήτε υμείς και τα τέκνα υμών απ΄ εμού και τα προστάγματά μου α έδωκα ενώπιον υμών μη φυλάξητε και πορευθήτε και δουλεύσητε θεοίς ετέροις και προσκυνήσητε αυτοίς
⁷then will I cut off Israel from the land which I have given them, and this house which I have consecrated to my name I will cast out of my sight; and Israel shall be a desolation and a by-word to all nations.	και εξαρώ τον Ισραήλ από της γης ης έδωκα αυτοίς και τον οίκον τούτον ον ηγίασα τω ονόματί μου απορρίψω εκ προσώπου μου και έσται Ισραήλ εις αφανισμόν και εις λάλημα εις πάντας τους λαούς
⁸And this house, which is high, shall be so that every one that passes by it shall be amazed, and shall hiss; and they shall say, Wherefore has the Lord done thus to this land, and to this house?	και ο οίκος ούτος ο υψηλός πας ο διαπορευόμενος δι΄ αυτού εκστήσεται και συριεί και ερούσιν ένεκεν τίνος εποίησε κύριος ούτω τη γη ταύτη και τω οίκω τούτω
⁹And men shall say, Because they forsook the Lord their God, who brought out their fathers from Egypt, out of the house of bondage, and they attached themselves to strange gods, and worshipped them, and served them: therefore the Lord has brought this evil upon them. Then Solomon brought up the daughter of Pharao out of the city of David into his house which he built for himself in those days.	και ερούσιν ανθ΄ εγκατέλιπον κύριον τον θεόν αυτών τον εξαγαγόντα τους πατέρας αυτών εξ οίκου δουλείας εξ Αιγύπτου και αντελάβοντο θεών αλλοτρίων και προσεκύνησαν αυτοίς και εδούλευσαν αυτοίς διά τούτο επήγαγε κύριος επ΄ αυτούς πάσαν την κακίαν ταύτην
¹⁰During twenty years in which Solomon was building the two houses, the house of the Lord, and the house of the king,	και εγένετο μετά είκοσι έτη εν οις ωκοδόμησε Σολομών τους δύο οίκους τον οίκον κυρίου και τον οίκον του βασιλέως
¹¹Chiram king of Tyre helped Solomon with cedar wood, and fir wood, and with gold, and all that he wished for: then the king gave Chiram twenty cities in the land of Galilee.	Χειράμ ο βασιλεύς Τύρου αντελαμβάνετο του Σολομώντος εν ξύλοις κεδρίνοις και εν ξύλοις πευκίνοις και εν χρυσίω και εν παντί θελήματι αυτού τότε έδωκεν ο βασιλεύς Σολομών τω Χειράμ είκοσι πόλεις εν τη γη τη Γαλιλαία
¹²So Chiram departed from Tyre, and went into Galilee to see the cities which Solomon gave to him; and they pleased him not. And he said,	και εξήλθε Χειράμ εκ Τύρου και επορεύθη εις την Γαλιλαίαν του ιδείν τας πόλεις ας έδωκεν αυτώ Σολομών και ουκ ήρεσαν αυτώ
¹³What are these cities which thou hast given me, brother? And he called them Boundary until this day.	και είπε Χειράμ τι αι πόλεις αύται ας έδωκάς μοι ω αδελφέ και εκάλεσεν αυτάς όριον έως της ημέρας ταύτης
¹⁴And Chiram brought to Solomon a hundred and twenty talents of gold,	και απέστειλε Χειράμ τω Σολομώντι εκατόν και είκοσι τάλαντα χρυσίου
¹⁵even that for which king Solomon built a ship in Gasion Gaber near Aelath on the shore of the extremity of the sea in the land of Edom.	και αυτή η πραγματεία της προνομής ης ανήνεγκεν ο βασιλεύς Σολομών οικοδομήσαι τον οίκον κυρίου και τον οίκον του βασιλέως και το τείχος Ιερουσαλήμ και την άκραν του περιφράξαι τον φραγμόν της πόλεως Δαυίδ και την Ασσώρ και την Μαγεδδώ και την Γαζέρ
¹⁶And Chiram sent in the ship together with the servants of Solomon servants of his own, mariners to row, men acquainted with the sea.	Φαραώ βασιλεύς Αιγύπτου ανέβη και προκατελάβετο την Γαζέρ και ενεπύρισεν αυτήν εν πυρί και τον Χαναναίον τον κατοικούντα εν τη πόλει εθανάτωσεν και έδωκεν αυτήν Φαραώ αποστολάς τη θυγατρί αυτού γυναικί Σολομώντος
¹⁷And they came to Sophira, and took thence a hundred and twenty talents of gold, and brought them to king Solomon.	και Σολομών ωκοδόμησε την Γαζέρ και την Βαιθωρών την κατωτέραν
¹⁸	και την Βααλάθ και την Θαμώρ εν τη ερήμω
¹⁹	και πάσας τας πόλεις τας οχυράς αι ήσαν τω Σολομώντι και πάσας τας πόλεις των αρμάτων και πάσας τας πόλεις των ιππέων και την πραγματείαν Σολομώντος ην επραγματεύσατο οικοδομήσαι εν Ιερουσαλήμ και εν τω Λιβάνω και εν πάση τη γη της δυναστείας αυτού
²⁰	πάντα τον υπολελειμμένον λαόν από του Χετταίου και του Αμορραίου και του Φερεζαίου και του Χαναναίου και του Ευαίου και του Ιεβουσαίου και του Γεργεσαίου των μη όντων εκ των υιών Ισραήλ
²¹	τα τέκνα αυτών τα υπολελειμμένα μετ΄ αυτούς εν τη γη ους ουκ ηδύναντο οι υιοί Ισραήλ εξολοθρεύσαι αυτούς και ανήγαγεν αυτούς Σολομών εις φόρον έως της ημέρας ταύτης
²²	και εκ των υιών Ισραήλ ουκ έδωκε Σολομών εις δουλείαν ότι αυτοί ήσαν άνδρες οι πολεμισταί και παίδες αυτού και άρχοντες και τρισσοί αυτού και άρχοντες των αρμάτων αυτού και ιππείς αυτού
²³	ήσαν δε άρχοντες οι επιστάμενοι επί των έργων Σολομώντος πεντακόσιοι πεντήκοντα κυριεύοντες εν τω λαώ τω ποιούντι το έργον
²⁴	η θυγάτηρ δε του φαραώ ανέβη από της πόλεως Δαυίδ εις τον οίκον αυτής ον ωκοδόμησεν αυτή τότε ωκοδόμησε Μηλλώ
²⁵	και προσήνεγκεν Σολομών τρισσώς κατ΄ ενιαυτόν ολοκαυτώματα και ειρηνικάς επί το θυσιαστήριον ο ωκοδόμησε τω κυρίω και εθυμίασεν επ΄ αυτό το ον ενώπιον κυρίου και συνετέλεσε τον οίκον
²⁶	και εποίησεν ο βασιλεύς Σολομών ναύν εν Γασιών Γαβέρ την ούσαν εχόμενα Αιλάθ επί του χείλους θαλάσσης της εσχάτης εν γη Εδώμ
²⁷	και απέστειλε Χειράμ εν τη νηϊ των παίδων αυτού άνδρας ναυτικούς λαόν ειδότας ελαύνειν θάλασσαν μετά των παίδων Σολομώντος
²⁸	και ήλθον εις Σωφηρά και έλαβον εκείθεν τετρακόσια και είκοσι τάλαντα χρυσίου και ήνεγκαν τω βασιλεί Σολομώντι

Chapter 10[edit]

¹And the queen of Saba heard of the name of Solomon, and the name of the Lord, and she came to try him with riddles.	και βασίλισσα Σαβά ήκουσε το όνομα Σολομώντος και το όνομα κυρίου και ήλθε του πειράσαι αυτόν εν αινίγμασι
²And she came to Jerusalem with a very great train; and there came camels bearing spices, and very much gold, and precious stones: and she came in to Solomon, and told him all that was in her heart.	και ήλθεν εις Ιερουσαλήμ εν δυνάμει βαρεία σφόδρα και κάμηλοι αίρουσαι αρώματα και χρυσίον πολύν σφόδρα και λίθον τίμιον πολύν και ήλθε προς βασιλέα Σολομώντα και ελάλησεν αυτώ πάντα όσα ην εν τη καρδία αυτής
³And Solomon answered all her questions: and there was not a question overlooked by the king which he did not answer her.	και απήγγειλεν αυτή Σολομών πάντας τους λόγους αυτής ουκ ην λόγος παρεωραμένος υπό του βασιλέως ον ουκ απήγγειλεν αυτή
⁴And the queen of Saba saw all the wisdom of Solomon, and the house which he built,	και είδε βασίλισσα Σαβά πάσαν την φρόνησιν Σολομώντος και τον οίκον ον ωκοδόμησε
⁵and the provision of Solomon and the sitting of his attendants, and the standing of his servants, and his raiment, and his cup-bearers, and his whole-burnt-offering which he offered in the house of the Lord, and she was utterly amazed.	και τα βρώματα Σολομώντος και την καθέδραν παίδων αυτού και την παράστασιν λειτουργών αυτού και τον ιματισμόν αυτών και τους οινοχόους αυτού και την ολοκαύτωσιν αυτού ην ανέφερεν εν οίκω κυρίου και εξ εαυτής εγένετο
⁶And she said to king Solomon, It was a true report which I heard in my land of thy words and thy wisdom.	και είπε προς τον βασιλέα Σολομώντα αληθινός ο λόγος ον ήκουσα εν τη γη μου περί του λόγου σου και περί της φρονήσεώς σου
⁷But I believed not them that told me, until I came and my eyes saw: and, behold, the words as they reported to me are not the half: thou hast exceeded in goodness all the report which I heard in my land.	και ουκ επίστευσα τοις ειρηκόσι μοι έως ου παρεγένομην και εωράκασιν οι οφθαλμοί μου και ιδού ουκ έστι κατά το ήμισυ καθώς απήγγειλάν μοι προστέθεικας σοφίαν και αγαθά επί πάσαν την ακοήν ην ήκουσα εν τη γη μου
⁸Blessed are thy wives, blessed are these thy servants who stand before thee continually, who hear all thy wisdom.	μακάριαι αι γυναίκές σου και μακάριοι οι παίδές σου ούτοι οι παρεστηκότες ενώπιόν σου διαπαντός οι ακούοντες την φρόνησίν σου
⁹Blessed be the Lord thy God, who has taken pleasure in thee, to set thee upon the throne of Israel, because the Lord loved Israel to establish him for ever; and he has made thee king over them, to execute judgment with justice, and in their causes.	γένοιτο κύριος ο θεός σου ευλογημένος ος ηθέλησεν εν σοι δούναί σε επί θρόνου Ισραήλ διά το αγαπάν κύριον τον Ισραήλ του στήσαι αυτόν εις τον αιώνα και έθετό σε εις βασιλέα επ΄ αυτούς του ποιείν κρίμα εν δικαιοσύνη και εν κρίμασιν αυτών
¹⁰And she gave to Solomon a hundred and twenty talents of gold, and very many spices, and precious stones: there had not come any other spices so abundant as those which the queen of Saba gave to king Solomon.	και έδωκε τω Σολομώντι εκατόν και είκοσι τάλαντα χρυσίου και ηδύσματα πολλά σφόδρα και λίθον τίμιον ουκ εληλύθει κατά τα ηδύσματα εκείνα έτι εις πλήθος α έδωκε βασίλισσα Σαβά τω βασιλεί Σολομώντι
¹¹And the ship of Chiram which brought the gold from Suphir, brought very much hewn timber and precious stones.	και η ναυς Χειράμ η αίρουσα το χρυσίον εκ Σωφείρ ήνεγκε ξύλα πελεκητά πολλά σφόδρα και λίθον τίμιον
¹²And the king made the hewn timber into buttresses of the house of the Lord and the king's house, and lyres and harps for singers: such hewn timber had not come upon the earth, nor have been seen anywhere until this day.	και εποίησεν ο βασιλεύς τα ξύλα τα πελεκητά υποστηρίγματα του οίκου κυρίου και του οίκου του βασιλέως και ναύλας και κινύρας τοις ωδοίς ουκ εληλύθει τοιαύτα ξύλα απελεκητά επί της γης ουδέ ώφθησάν που έως της ημέρας ταύτης
¹³And king Solomon gave to the queen of Saba all that she desired, whatsoever she asked, besides all that he had given her by the hand of king Solomon: and she returned, and came into her own land, she and her servants.	και ο βασιλεύς Σολομών έδωκε τη βασίλισση Σαβά πάντα όσα ηθέλησεν και όσα ητήσατο εκτός πάντων ων έδωκεν αυτή διά χειρός του βασιλέως Σολομώντος και απεστράφη και ήλθεν εις την γην αυτής αυτή και οι παίδες αυτής
¹⁴And the weight of gold that came to Solomon in one year was six hundred and sixty-six talents of gold.	και ην ο σταθμός του χρυσίου του εληλυθότος τω Σολομώντι εν ενιαυτώ ενί εξακόσια εξήκοντα και εξ τάλαντα χρυσίου
¹⁵Besides the tributes of them that were subjects, both merchants and all the kings of the country beyond the river, and of the princess of the land.	χωρίς των φόρων των υποτεταγμένων και των εμπόρων και πάντων των βασιλέων του πέραν και των σατραπών της γης
¹⁶And Solomon made three hundred spears of beaten gold: three hundred shekels of gold were upon one spear.	και εποίησεν ο βασιλεύς Σολομών διακόσια δόρατα χρυσά ελατά εξακόσιοι χρυσοί επήσαν επί το δόρυ το εν
¹⁷And three hundred shields of beaten gold: and three pounds of gold were in one shield: and the king put them in the house of the forest of Lebanon.	και εποίησε τριακοσίους θυρεούς χρυσούς ελατούς τρεις μναι χρυσίου επήσαν επί το θυρεόν το ένα και έδωκεν αυτά ο βασιλεύς εις οίκον δρυμού του Λιβάνου
¹⁸And the king made a great ivory throne, and gilded it with pure gold.	και εποίησεν ο βασιλεύς θρόνον ελεφάντινον μέγαν και περιεχρύσωσεν αυτόν χρυσίω δοκίμω
¹⁹The throne had six steps, and calves in bold relief to the throne behind it, and side-pieces on either hand of the place of the seat, and two lions standing by the side-pieces,	εξ αναβαθμοί τω θρόνω και προτομαί μόσχων εκ των οπίσω αυτού τω θρόνω και χείρες ένθεν επί του τόπου της καθέδρας και δύο λέοντες εστήκοτες παρά τας χείρας
²⁰and twelve lions standing there on the six steps on either side: it was not so done in any other kingdom.	και δώδεκα λέοντες εστώτες επί των εξ αναβαθμών ένθεν ουκ εγένετο ούτως εν πάση βασιλεία
²¹And all the vessels made by Solomon were of gold, and the lavers were golden, and all the vessels of the house of the forest of Lebanon were of pure gold; there was no silver, for it was not accounted of in the days of Solomon.	και πάντα τα σκεύη τα υπό του Σολομώντος γεγονότα χρυσά και λουτήρες χρυσοί και πάντα τα σκεύη οίκου δρυμού του Λιβάνου χρυσίω συγκεκλεισμένα και ουκ ην αργύριον ότι ουκ ην λογιζόμενον εν ταις ημέραις Σολομώντος
²²For Solomon had a ship of Tharsis in the sea with the ships of Chiram: one ship came to the king every three years out of Tharsis, laden with gold and silver, and wrought stones, and hewn stones. This was the arrangement of the provision which king Solomon fetched to build the house of the Lord, and the house of the king, and the wall of Jerusalem, and the citadel; to fortify the city of David, and Assur, and Magdal, and Gazer, and Baethoron the upper, and Jethermath, and all the cities of the chariots, and all the cities of the horsemen, and the fortification of Solomon which he purposed to build in Jerusalem and in all the land, so that none of the people should rule over him that was left of the Chettite and the Amorite, and the Pherezite, and the Chananite, and the Evite, and the Jebusite, and the Gergesite, who were not of the children of Israel, their descendants who had been left with him in the land, whom the children of Israel could not utterly destroy; and Solomon made them tributaries until this day. But of the children of Israel Solomon made nothing; for they were the warriors, and his servants and rulers, and captains of the third order, and the captains of his chariots, and his horsemen.	ότι ναύς Θαρσείς τω βασιλεί Σολομώντι επί της θαλάσσης μετά των νηών Χειράμ μία διά τριών ετών ήρχετο τω βασιλεί ναυς εκ Θαρσείς χρυσίου και αργυρίου και λίθων τορευτών και πελεκητών
²³And Solomon increased beyond all the kings of the earth in wealth and wisdom.	και εμεγαλύνθη Σολομών υπέρ πάντας τους βασιλείς της γης πλούτω και φρονήσει
²⁴And all the kings of the earth sought the presence of Solomon, to hear his wisdom which the Lord had put into his heart.	και πάντες οι βασιλείς της γης εζήτουν το πρόσωπον Σολομώντος του ακούειν της φρονήσεως αυτού ης έδωκε κύριος εν τη καρδία αυτού
²⁵And they brought every one their gifts, vessels of gold, and raiment, and stacte, and spices, and horses, and mules, a rate year by year.	και αυτοί έφερον έκαστος τα δώρα αυτού σκεύη αργυρά και σκεύη χρυσά και ιματισμόν στακτήν και ηδύσματα και ίππους και ημιόνους το κατ΄ ενιαυτόν εις ενιαυτόν
²⁶And Solomon had four thousand mares for his chariots, and twelve thousand horsemen: and he put them in the cities of his chariots, and with the king in Jerusalem: and he ruled over all the kings from the river to the land of the Philistines, and to the borders of Egypt.	και συνήγαγε Σολομών άρματα και ιππείς και ήσαν αυτώ χίλια και τετρακόσια άρματα και δώδεκα χιλιάδες ιππέων και έθετο αυτάς εν ταις πόλεσι των αρμάτων και μετά του βασιλέως εν Ιερουσαλήμ
²⁷And the king made gold and silver in Jerusalem as stones, and he made cedars as the sycamores in the plain for multitude.	και έδωκεν ο βασιλεύς το αργύριον εν Ιερουσαλήμ ως λίθους και τας κέδρους έδωκεν ως τας συκαμίνους τας εν τη πεδινή εις πλήθος
²⁸And the goings forth of Solomon's horsemen was also out of Egypt, and the king's merchants were of Thecue; and they received them out of Thecue at a price.	και η έξοδος των ιππέων Σολομώντος εξ Αιγύπτου και εξ Εκουέ οι έμποροι του βασιλέως ελάμβανον εξ Εκουέ εν αλλάγματι
²⁹And that which proceeded out of Egypt went up thus, even a chariot for a hundred shekels of silver, and a horse for fifty shekels of silver: and thus for all the kings of the Chettians, and the kings of Syria, they came out by sea.	και ανέβαινεν η έξοδος εξ Αιγύπτου άρμα ανθ΄ εξακόσιων αργυρίου και ίππος αντί εκατόν πεντήκοντα αργυρίου και ούτως πάσι τοις βασιλεύσι Χεττιείμ και τοις βασιλεύσι Συρίας διά χειρός αυτών εξεπορεύοντο

Chapter 11[edit]

¹ And king Solomon was a lover of women. And he had seven hundred wives, princesses, and three hundred concubines. And he took strange women, as well as the daughter of Pharao, Moabitish, Ammanitish women, Syrians and Idumeans, Chettites, and Amorites;	και ο βασιλεύς Σολομών ην φιλογύναιος και έλαβε γυναίκας αλλοτρίας και την θυγατέρα Φαραώ και Μωαβίτιδας και Αμμανίτιδας και Ιδουμαίας και Σιδωνίας και Χετταίας
²of the nations concerning whom the Lord forbade the children of Israel, saying, Ye shall not go in to them, and they shall not come in to you, lest they turn away your hearts after their idols: Solomon clave to these in love.	εκ των εθνών ων απείπε κύριος τοις υιοίς Ισραήλ λέγων ουκ εισελεύσεσθε εις αυτούς και αυτοί ουκ εισελεύσονται εις υμάς ίνα μη εκκλίνωσι τας καρδίας υμών οπίσω των ειδώλων αυτών εις αυτούς εκολλήθη Σολομών του αγαπήσαι
³And it came to pass in the time of the old age of Solomon, that his heart was not perfect with the Lord his God, as was the heart of David his father. And the strange women turned away his heart after their gods. Then Solomon built a high place to Chamos the idol of Moab, and to their king the idol of the children of Ammon,	και ήσαν αυτώ γυναίκες άρχουσαι επτακόσιαι και παλλακαί τριακόσιαι και έκλινον αι γυναίκες αυτού την καρδίαν αυτού
⁴and to Astarte the abomination of the Sidonians.	και εγένετο εν καιρώ γήρους Σολομών αι γυναίκες αυτού εξέκλιναν την καρδίαν αυτού οπίσω θεών ετέρων και ουκ ην η καρδία αυτού τελεία μετά του κυρίου του θεού αυτού καθώς η καρδία Δαυίδ του πατρός αυτού
⁵And thus he acted towards all his strange wives, who burnt incense and sacrificed to their idols. And Solomon did that which was evil in the sight of the Lord: he went not after the Lord, as David his father.	και επορεύθη Σολομών οπίσω της Αστάρτης θεού Σιδωνίων και οπίσω του Μελχώμ βδελύγματος Αμμών
⁶And the Lord was angry with Solomon, because he turned away his heart from the Lord God of Israel, who had appeared twice to him,	και εποίησε Σολομών το πονηρόν ενώπιον κυρίου και ουκ επορεύθη οπίσω κυρίου ως Δαυίδ ο πατήρ αυτού
⁷and charged him concerning this matter, by no means to go after other gods, but to take heed to do what the Lord God commanded him; neither was his heart perfect with the Lord, according to the heart of David his father.	τότε ωκοδόμησε Σολομών υψηλόν τω Χαμώς ειδώλω Μωάβ εν τω όρει τω κατά πρόσωπον Ιερουσαλήμ και τω Μελχώμ ειδώλω υιών Αμμών
⁸And the Lord said to Solomon, Because it has been thus with thee, and thou hast not kept my commandments and my ordinances which I commanded thee, I will surely rend thy kingdom out of thy hand, and give it to thy servant.	και ούτως εποίησε πάσαις ταις γυναιξίν αυτού ταις αλλοτρίαις εθυμίων και έθυον τοις ειδώλοις αυτών
⁹Only in thy days I will not do it for David thy father's sake: but I will take it out of the hand of thy son.	και ωργίσθη κύριος επί Σολομώντι ότι εξέκλινεν η καρδία αυτού από κυρίου θεού Ισραήλ του οφθέντος αυτώ δις
¹⁰Only I will not take away the whole kingdom: I will give one tribe to thy son for David my servant's sake, and for the sake of Jerusalem, the city which I have chosen.	και εντειλαμένου αυτώ υπέρ του λόγου τούτου το παράπαν μη πορευθήναι οπίσω θεών ετέρων και ουκ εφύλαξεν α ενετείλατο αυτώ κύριος
¹¹And the Lord raised up an enemy to Solomon, Ader the Idumaean, and Esrom son of Eliadae who dwelt in Raama, and Adadezer king of Suba his master; (and men gathered to him, and he was head of the conspiracy, and he seized on Damasec,) and they were adversaries to Israel all the days of Solomon: and Ader the Idumaean was of the seed royal in Idumaea.	και είπε κύριος προς Σολομώντα ανθ΄ εγένετο ταύτα μετά σου και ουκ εφύλαξας τας εντολάς μου και τα προστάγματά μου α ενετειλάμην σοι διαρρήσσων διαρρήξω την βασιλείαν σου εκ χειρός σου και δώσω αυτήν τω δούλω σου
¹²And it happened, that while David was utterly destroying Edom, while Joab captain of the host was going to bury the dead, when they slew every male in Idumaea;	πλην εν ταις ημέραις σου ου ποιήσω αυτά διά Δαυίδ τον πατέρα σου εκ χειρός υιού σου λήψομαι αυτήν
¹³(for Joab and all Israel abode there six months in Idumaea, until he utterly destroyed every male in Idumaea;)	πλην όλην την βασιλείαν ου λάβω σκήπτρον εν δώσω τω υιώ σου διά Δαυίδ τον δούλόν μου και διά Ιερουσαλήμ την πόλιν ην εξελεξάμην
¹⁴that Ader ran away, he and all the Idumaeans of the servants of his father with him; and they went into Egypt; and Ader was then a little child.	και ήγειρε κύριος σατάν τω Σολομών τον Αδάρ τον Ιδουμαίον εκ του σπέρματος της βασιλείας εν τη Ιδουμαία
¹⁵And there rise up men out of the city of Madiam, and they come to Pharan, and take men with them, and come to Pharao king of Egypt: and Ader went in to Pharao, and he gave him a house, and appointed him provision.	και εγένετο εν τω εξολοθρεύειν Δαυίδ τον Εδώμ εν τω πορευθήναι Ιωάβ άρχοντα της στρατιάς θάπτειν τους τραυματίας και έκοψαν παν αρσενικόν εν τη Ιδουμαία
¹⁶And Ader found great favour in the sight of Pharao, and he gave him his wife's sister in marriage, the elder sister of Thekemina.	ότι εξ μήνας ενεκάθητο εκεί Ιωάβ και πας Ισραήλ έως ου εξωλόθρευσε παν αρσενικόν εκ της Ιδουμαίας
¹⁷And the sister of Thekemina bore to him, even to Ader, Ganebath her son; and Thekemina brought him up in the midst of the sons of Pharao, and Ganebath was in the midst of the sons of Pharao.	και απέδρα Αδάρ αυτός και άνδρες Ιδουμαίοι των παίδων του πατρός αυτού μετ΄ αυτού και εισήλθον εις Αίγυπτον και Αδάρ παιδάριον μικρόν
¹⁸And Ader heard in Egypt that David slept with his fathers, and that Joab the captain of the host was dead; and Ader said to Pharao, Let me go, and I will return to my country.	και ανίστανται εκ Μαδιάμ και έρχονται εις Φαράν και λαμβάνουσιν άνδρας μεθ΄ εαυτών και έρχονται προς Φαραώ βασιλέα Αιγύπτου και εισήλθεν Αδάρ προς Φαραώ και έδωκεν αυτώ οίκον και άρτους διέταξεν αυτώ και γην έδωκεν αυτώ
¹⁹And Pharao said to Ader, What lackest thou with me? that lo! thou seekest to depart to thy country? and Ader said to him, By all means let me go.	και εύρεν Αδάρ χάριν εναντίον Φαραώ σφόδρα και έδωκεν αυτώ γυναίκα αδελφήν της γυναικός αυτού την αδελφήν Θεχεφενής την μείζω
²⁰So Ader returned to his country; this is the mischief which Ader did, and he was a bitter enemy of Israel, and he reigned in the land of Edom.	και έτεκεν αυτώ η αδελφή Θεχεφενής τω Αδάρ τον Γανιβάθ υιόν αυτής και εξέθρεψεν αυτόν Θεχεφενής εν μέσω του οίκου Φαραώ και ην Γανιβάθ εν τω οίκω Φαραώ εν μέσω των υιών Φαραώ
²¹And Jeroboam the son of Nabat, the Ephrathite of Sarira, the son of a widow, was servant of Solomon.	και Αδάρ ήκουσεν εν Αιγύπτω ότι κεκοίμηται Δαυίδ μετά των πατέρων αυτού και ότι τέθνηκεν Ιωάβ ο άρχων της στρατιάς και είπεν Αδάρ προς Φαραώ εξαπόστειλόν με και αποστρέψω εις την γην μου
²²And this was the occasion of his lifting up his hands against king Solomon: now king Solomon built the citadel, he completed the fortification of the city of David his father.	και είπε Φαραώ τω Αδάρ τίνι συ ελαττονή μετ΄ εμού ότι ιδού συ ζητείς απελθείν εις την γην σου και είπεν αυτώ Αδάρ μηδαμώς ότι εξαποστέλλων εξαποστελείς με
²³And the man Jeroboam was very strong; and Solomon saw the young man that he was active, and he set him over the levies of the house of Joseph.	και ήγειρε θεός σατάν αυτώ τον Ρεζών υιόν Ελιαδά ος έφυγεν από Αδρεζέρ βασιλέως Σοιβά κυρίου αυτού
²⁴And it came to pass at that time, that Jeroboam went forth from Jerusalem, and Achia the Selonite the prophet found him in the way, and caused him to turn aside out of the way: and Achia was clad with a new garment, and they two were alone in the field.	και συνηθροίσθησαν επ΄ αυτόν άνδρες και ην άρχων συστρεμμάτον και προκατελάβετο την Δαμασκόν και εκάθισεν εν αυτή και εβασίλευσεν εν Δαμασκώ
²⁵And Achia laid hold of his new garment that was upon him, and tore it into twelve pieces:	και ην σατάν τω Ισραήλ πάσας τας ημέρας Σολομώντος αύτη η κακία ην εποίησεν Αδάρ και εβαρύνθη επί Ισραήλ και εβασίλευσεν εν γη Εδώμ
²⁶and he said to Jeroboam, Take to thyself ten pieces, for thus saith the Lord God of Israel, Behold, I rend the kingdom out of the hand of Solomon, and will give thee ten tribes.	και Ιεροβοάμ υιός Ναβάτ ο Εφραθί εκ της Σαριρά υιός γυναικός χήρας δούλος του Σολομώντος
²⁷Yet he shall have two tribes, for my servant David's sake, and for the sake of Jerusalem, the city which I have chosen out of all the tribes of Israel.	και τούτο το πράγμα εποίησεν ως επήρε την χείρα επί τον βασιλέα Σολομώντα και ο βασιλεύς Σολομών ωκοδόμησε την άκραν και συνέκλεισε τον φραγμόν της πόλεως Δαυίδ του πατρός αυτού
²⁸Because he forsook me, and sacrificed to Astarte the abomination of the Sidonians, and to Chamos, and to the idols of Moab, and to their king the abomination of the children of Ammon, and he walked not in my ways, to do that which was right before me, as David his father did.	και ο άνθρωπος Ιεροβοάμ ισχυρός δυνάμει και είδε Σολομών το παιδάριον ότι ανήρ έργων εστί και κατέστησεν αυτόν επί τας άρσεις οίκου Ιωσήφ
²⁹Howbeit I will not take the whole kingdom out of his hand, (for I will certainly resist him all the days of his life,) for David my servant's sake, whom I have chosen.	και εγένετο εν τω καιρώ εκείνω και Ιεροβοάμ εξήλθεν εξ Ιερουσαλήμ και εύρεν αυτόν Αχία ο Σηλωνίτης ο προφήτης εν τη οδώ και απέστησεν αυτόν εκ της οδού και Αχία περιβεβλημένος ιμάτιον καινόν και αμφότεροι μόνοι εν τω πεδίω
³⁰But I will take the kingdom out of the hand of his son, and give thee ten tribes.	και επελάβετο Αχία του ιματίου αυτού του καινού του επ΄ αυτώ και διέρρηξεν αυτό δώδεκα ρήγματα
³¹But to his son I will give the two remaining tribes, that my servant David may have an establishment continually before me in Jerusalem, the city which I have chosen for myself to put my name there.	και είπε τω Ιεροβοάμ λάβε σεαυτώ δέκα ρήγματα ότι τάδε λέγει κύριος ο θεός Ισραήλ ιδού εγώ ρήσσω την βασιλείαν εκ χειρός Σολομώντος και δώσω σοι δέκα σκήπτρα
³²And I will take thee, and thou shalt reign as thy soul desires, and thou shalt be king over Israel.	και δύο σκήπτρα έσονται αυτώ διά τον δούλόν μου Δαυίδ και διά Ιερουσαλήμ την πόλιν ην εξελεξάμην εν αυτή εκ πασών φυλών Ισραήλ
³³And it shall come to pass, if thou wilt keep all the commandments that I shall give thee, and wilt walk in my ways, and do that which is right before me, to keep my ordinances and my commandments, as David my servant did, that I will be with thee, and will build thee a sure house, as I built to David.	ανθ΄ εγκατέλιπέ με και εποίησε τη Αστάρτη βδελύγματι Σιδωνίων και τω Χαμώς ειδώλω Μωάβ και τω Μελχόμ προσοχθίσματι υιών Αμμών και ουκ επορεύθη εν ταις οδοίς μου του ποιήσαι το ευθές ενώπιον εμού και τα προστάγματά μου και τα δικαιώματά μου καθώς εποίησε Δαυίδ ο πατήρ αυτού
³⁴And Solomon sought to slay Jeroboam: but he arose and fled into Egypt, to Susakim king of Egypt, and he was in Egypt until Solomon died.	και ου λήψομαι την βασιλείαν όλην εκ χειρός αυτού ότι αντιτασσόμενος αντιτάξομαι αυτώ πάσας τας ημέρας της ζωής αυτού διά Δαυίδ τον δούλόν μου ον εξελεξάμην αυτόν ος εφύλαξε τας εντολάς και τα δικαιώματά μου
³⁵And the rest of the history of Solomon, and all that he did, and all his wisdom, behold are not these things written in the book of the life of Solomon?	και λήψομαι την βασιλείαν εκ χειρός του υιού αυτού και δώσω σοι τα δέκα σκήπτρα
³⁶And the days during which Solomon reigned in Jerusalem over all Israel were forty years.	τω δε υιώ αυτού δώσω τα δύο σκήπτρα όπως η θέσις τω δούλω μου Δαυίδ πάσας τας ημέρας ενώπιον εμού εν Ιερουσαλήμ τη πόλει ην εξελεξάμην εμαυτώ του θέσθαι το όνομά μου εκεί
³⁷And Solomon slept with his fathers, and they buried him in the city of David his father. And it came to pass when Jeroboam son of Nabat heard of it, even while he was yet in Egypt as he fled from the face of Solomon and dwelt in Egypt, he straightway comes into his own city, into the land of Sarira in the mount of Ephraim. And king Solomon slept with his fathers, and Roboam his son reigned in his stead.	και σε λήψομαι και βασιλεύσεις εν οις επιθυμεί η ψυχή σου και συ έση βασιλεύς επί Ισραήλ
³⁸	και έσται εάν φυλάξης πάντα όσα αν εντείλωμαί σοι και πορευθής εν ταις οδοίς μου και ποιήσης το ευθές ενώπιόν μου του φυλάξαι τα προστάγματά μου και τας εντολάς μου καθώς εποίησε Δαυίδ ο δούλός μου και έσομαι μετά σου και οικοδομήσω σοι οίκον πιστόν καθώς ωκοδόμησα τω Δαυίδ
³⁹	και δώσω σοι τον Ισραήλ και κακουχήσω το σπέρμα Δαυίδ διά ταύτα πλην ου πάσας τας ημέρας
⁴⁰	και εζήτησε Σολομών του θανατώσαι τον Ιεροβοάμ και ανέστη και απέδρα εις Αίγυπτον προς Σουσάκ βασιλέα Αιγύπτου και ην εν Αιγύπτω έως απέθανε Σολομών
⁴¹	και τα λοιπά των λόγων Σολομώντος και πάντα όσα εποίησε και πάσα η φρόνησις αυτού ουκ ιδού ταύτα γεγραμμένα εν βιβλίω ρημάτων Σολομώντος
⁴²	και αι ημέραι ας εβασίλευσε Σολομών εν Ιερουσαλήμ τεσσαράκοντα έτη επί πάντα Ισραήλ
⁴³	και εκοιμήθη Σολομών μετά των πατέρων αυτού και έθαψαν αυτόν εν πόλει Δαυίδ του πατρός αυτού και εβασίλευσεν Ροβοάμ ο υιός αυτού αντ΄ αυτού

Chapter 12[edit]

¹And king Roboam goes to Sikima; for all Israel were coming to Sikima to make him king.	και επορεύθη ο βασιλεύς Ροβοάμ εις Σίκημα ότι εις Σίκημα ήρχοντο πας Ισραήλ βασιλεύσαι αυτόν
²And the people spoke to king Roboam, saying, Thy father made our yoke heavy;	και εγένετο ως ήκουσεν Ιεροβοάμ υιός Ναβάτ και αυτού έτι όντος εν Αιγύπτω ως έφυγεν εκ προσώπου του βασιλέως Σολομώντος και εκάθητο εν Αιγύπτω
³but do thou now lighten somewhat of the hard service of thy father, and of his heavy yoke which he put upon us, and we will serve thee.	και απέστειλαν και εκάλεσαν αυτόν και ήλθεν Ιεροβοάμ και πας ο λαός Ισραήλ και ελάλησεν ο λαός προς τον βασιλέα Ροβοάμ λέγοντες
⁴And he said to them, Depart for three days, and return to me. And they departed.	ο πατήρ σου εσκλήρυνε τον κλοιόν ημών και συ νυν κούφισον από της δουλείας του πατρός σου της σκληράς και από του κλοιού αυτού του βαρέως ου έδωκεν εφ΄ ημάς και δουλεύσομέν σοι
⁵And the king referred the matter to the elders, who stood before Solomon his father while he was yet living, saying, How do ye advise that I should answer this people?	και είπε προς αυτούς απέλθετε έως ημερών τριών και αναστρέψατε προς με και απήλθον
⁶And they spoke to him, saying, If thou wilt this day be a servant to this people, and wilt serve them, and wilt speak to them good words, then will they be thy servants continually.	και απήγγειλεν ο βασιλεύς Ροβοάμ τοις πρεσβυτέροις οι ήσαν παρεστηκότες ενώπιον Σολομώντος του πατρός αυτού έτι ζώντος αυτού λέγων πως υμείς βουλεύεσθε ίνα αποκριθώ τω λαώ τούτω λόγον
⁷But he forsook the counsel of the old men which they gave him, and consulted with the young men who were brought up with him, who stood in his presence.	και ελάλησαν προς αυτόν λέγοντες ει εν τη ημέρα ταύτη έση δούλος τω λαώ τούτω και δουλεύσεις αυτοίς και λαλήσεις προς αυτούς λόγους αγαθούς και έσονταί σοι δούλοι πάσας τας ημέρας
⁸And he said to them, What counsel do ye give? And what shall I answer to this people who speak to me, saying, Lighten somewhat of the yoke which thy father has put upon us?	και εγκατέλιπε την βουλήν των πρεσβυτέρων ην συνεβουλεύσαντο αυτώ και συνεβουλεύσατο μετά των παιδαρίων των εκτραφέντων μετ΄ αυτού των παρεστηκότων προ προσώπου αυτού
⁹And the young men who had been brought up with him, who stood before his face, spoke to him, saying, Thus shalt thou say to this people who have spoken to thee, saying, Thy father made our yoke heavy, and do thou now lighten it from off us: thus shalt say to them, My little finger shall be thicker than my father's loins.	και είπεν αυτοίς τι υμείς συμβουλεύετε και τι αποκριθώ τω λαώ τούτω τοις λαλήσασι προς με λεγόντων κούφισον από του κλοιού ου έδωκεν ο πατήρ σου εφ΄ ημάς
¹⁰And whereas my father did lade you with a heavy yoke, I also will add to your yoke: my father chastised you with whips, but I will chastise you with scorpions.	και ελάλησαν προς αυτόν τα παιδάρια τα εκτραφέντα μετ΄ αυτού και είπον τάδε λαλήσεις τω λαώ τούτω τοις λαλήσασι προς σε λέγοντες ο πατήρ σου εβάρυνε τον κλοιόν ημών και συ νυν κούφισον αφ΄ ημών τάδε ερείς προς αυτούς η μικρότης μου παχυτέρα εστί της οσφύος του πατρός μου
¹¹And all Israel came to king Roboam on the third day, as the king spoke to them, saying, Return to me on the third day.	και νυν ο πατήρ μου επεσάσσετο υμάς εν κλοιώ βαρεί καγώ προσθήσω επί τον κλοιόν υμών ο πατήρ μου επαίδευσεν υμάς εν μάστιξιν εγώ δε παιδεύσω υμάς εν σκορπίοις
¹²And the king answered the people harshly; and Roboam forsook the counsel of the old men which they counselled him.	και παρεγένετο Ιεροβοάμ και πας Ισραήλ προς τον βασιλέα Ροβοάμ εν τη ημέρα τη τρίτη καθότι ελάλησεν αυτοίς ο βασιλεύς λέγων αναστρέψατε προς με τη ημέρα τη τρίτη
¹³And he spoke to them according to the counsel of the young men, saying, My father made your yoke heavy, and I will add to your yoke: my father chastised you with whips, but I will chastise you with scorpions.	και απεκρίθη ο βασιλεύς προς τον λαόν σκληρά και εγκατέλιπε Ροβοάμ την βουλήν των πρεσβυτέρων ην συνεβουλεύσαντο αυτώ
¹⁴And the king hearkened not to the people, because the change was from the Lord, that he might establish his word which he spoke by Achia the Selonite concerning Jeroboam the son of Nabat.	και ελάλησε προς αυτούς κατά την βουλήν των παιδαρίων λέγων ο πατήρ μου εβάρυνε τον κλοιόν υμών καγώ προσθήσω επί τον κλοιόν υμών ο πατήρ μου επαίδευσεν υμάς εν μάστιξι καγώ παιδεύσω υμάς εν σκορπίοις
¹⁵And all Israel saw that the king did not hearken to them: and the people answered the king, saying, What portion have we in David? neither have we any inheritance in the son of Jessae. Depart, O Israel, to thy tents: now feed thine own house, David. So Israel departed to his tents.	και ουκ ήκουσεν ο βασιλεύς του λαού ότι ην μεταστροφή παρά κυρίου όπως στήση το ρήμα αυτού ο ελάλησεν εν χειρί Αχία του Σηλωνίτου επί Ιεροβοάμ υιόυ Ναβάτ
¹⁶And the king sent Adoniram who was over the tribute; and they stoned him with stones, and he died: and king Roboam made haste to rise to flee to Jerusalem.	και είδε πας Ισραήλ ότι ουκ ήκουσεν αυτών ο βασιλεύς και απεκρίθη ο λαός τω βασιλεί λέγων τις ημίν μερίς εν Δαυίδ και ουκ έστιν ημίν κληρονομία εν υιώ Ιεσσαί απότρεχε Ισραήλ εις τα σκηνώματά σου νυν βόσκε τον οίκόν σου Δαυίδ και απήλθεν Ισραήλ εις τα σκηνώματα αυτού
¹⁷So Israel rebelled against the house of David until this day.	και οι υιοί Ισραήλ οι κατοικούντες εν ταις πόλεσιν Ιούδα εβασίλευσαν εφ΄ εαυτοίς τον Ροβοάμ
¹⁸And it came to pass when all Israel heard that Jeroboam had returned out of Egypt, that they sent and called him to the assembly, and they made him king over Israel: and none followed the house of David except the tribe of Juda and Benjamin only.	και απέστειλεν ο βασιλεύς Ροβοάμ τον Αδωράμ τον επί του φόρου και ελιθοβόλησαν αυτόν εν λίθοις πας Ισραήλ και απέθανε και ο βασιλεύς Ροβοάμ έφθασεν αναβήναι επί το άρμα του φυγείν εις Ιερουσαλήμ
¹⁹And Roboam went into Jerusalem, and he assembled the congregation of Juda, and the tribe of Benjamin, a hundred and twenty thousand young men, warriors, to fight against the house of Israel, to recover the kingdom to Roboam the son of Solomon.	και ηθέτησεν Ισραήλ εις τον οίκον Δαυίδ έως της ημέρας ταύτης
²⁰And the word of the Lord came to Samaia the man of God, saying,	και εγένετο ως ήκουσε πας Ισραήλ ότι ανέκαμψεν Ιεροβοάμ εξ Αιγύπτου και απέστειλαν και εκάλεσαν αυτόν εις την συναγωγήν και εβασίλευσαν αυτόν επί Ισραήλ και ουκ ην οπίσω οίκου Δαυίδ πάρεξ σκήπτρου Ιούδα και Βενιαμίν μόνοι
²¹Speak to Roboam the son of Solomon, king of Juda, and to all the house of Juda and Benjamin, and to the remnant of the people, saying,	και Ροβοάμ εισήλθεν εις Ιερουσαλήμ και εξεκκλησίασε πάσαν την συναγωγήν Ιούδα και σκήπτρον Βενιαμίν εκατόν και είκοσι χιλιάδας νεανιών ποιούντων πόλεμον του πολεμείν προς οίκον Ισραήλ επιστρέψαι την βασιλείαν Ροβοάμ υιώ Σολομώντος
²²Thus saith the Lord, Ye shall not go up, neither shall ye fight with your brethren the sons of Israel: return each man to his own home; for this thing is from me; and they hearkened to the word of the Lord, and they ceased from going up, according to the word of the Lord. So king Solomon sleeps with his fathers, and is buried with his fathers in the city of David; and Roboam his son reigned in his stead in Jerusalem, being sixteen years old when he began to reign, and he reigned twelve years I Jerusalem: and his mother's name was Naanan, daughter of Ana son of Naas king of the children of Ammon. And he did that which was evil in the sight of the Lord, and walked not in the way of David his father. And there was a man of mount Ephraim, a servant to Solomon, and his name was Jeroboam: and the name of his mother was Sarira, a harlot: and Solomon made him head of the levies of the house of Joseph: and he built for Solomon Sarira in mount Ephraim; and he had three hundred chariots of horses: he built the citadel with the levies of the house of Ephraim; he fortified the city of David, and aspired to the kingdom, And Solomon sought to kill him; and he was afraid, and escaped to Susakim king of Egypt, and was with him until Solomon died. And Jeroboam heard in Egypt that Solomon was dead: and he spoke in the ears of Susakim king of Egypt, saying, Let me go, and I will depart into my land: and Susakim said to him, Ask and request, and I will grant it thee. And Susakim gave to Jeroboam Ano the eldest sister of Thekemina his wife: she was great among the daughters of the king, and she bore to Jerobaom Abia his son: and Jeroboam said to Susakim, Let me indeed go, and I will depart. And Jeroboam departed out of Egypt, and came into the land of Saria that was in mount Ephraim, and thither the whole in mount Ephraim, and thither the whole tribe of Ephraim assembles, and Jeroboam built a fortress there. And his young child was sick with a very severe sickness; and Jeroboam went to enquire concerning the child: and he said to Ano his wife, Arise, go, enquire of God concerning the child, whether he shall recover from his sickness. Now there was a man in Selom, an his name was Achia: and he was sixty years old, and the word of the Lord was with him. And Jeroboam said to his wife, Arise, and take in thine hand loaves for the man of God, and cakes for his children, and grapes, and a pot of honey. And the woman arose, and took in her hand bread, and two cakes, and grapes, and a pot of honey, for Achia: and the man was old, and his eyes were dim, so that he could not see. And she arose, up from Sarira and went; and it came to pass when she had come into the city to Achia the Selonite, that Achia said to his servant, Go out now to meet Ano the wife of Jeroboam, and thou shalt say to her, Come in, and stand not still: for thus saith the Lord, I send grievous tidings to thee. And Ano went in to the man of God; and Achia said to her, Why hast thou brought me bread and grapes, and cakes, and a pot of honey? Thus saith the Lord, Behold, thou shalt depart from me, and it shall come to pass when thou hast entered into the city, even into Sarira, that thy maidens shall come out to meet thee, and shall say to thee, The child is dead: for thus saith the Lord, Behold, I will destroy every male of Jeroboam, and there shall be the dead of Jeroboam in the city, them the dogs shall eat, and him that eat, and he shall lament for the child, saying, Woe is me, Lord! For there has been found in him some good thing touching the Lord. And the woman departed, when she heard this: and it came to pass as she entered into Sarira, that the child died; and there came forth a wailing to meet her. And Jeroboam went to Sikima in mount Ephraim, and assembled there the tribes of Israel; and Roboam the son of Solomon went up thither. And the word of the Lord came to Samaias son of Enlami, saying, Take to thyself a new garment which has not gone into the water, and rend it into twelve pieces; and thou shalt five some to Jeroboam, and shalt say to him, thus saith the Lord, Take to thyself ten pieces to cover thee: and Jeroboam took them: and Samaias said, Thus saith the Lord concerning the ten tribes of Israel. And the people said to Roboam the son of Solomon, Thy father make his yoke heavy upon us, and made the meat of his table heavy; and now thou shalt lighten them upon us, and we will serve thee. And Roboam said to the people, Wait three days, and I will return you an answer: and Roboam said, Bring in to me the elders, and I will take counsel with them what I shall answer to the people on the third day, So Roboam spoke in their ears, as the people sent to him to say: and the elders of the people said, Thus the people have spoken to thee. And Roboam rejected their counsel, and it pleased him not: and he sent and brought in those who had been brought up with him; and he said to them, Thus and thus has the people sent to me to say: and they that had been brought up with him said, Thus shalt thou speak to the people saying, My little finger shall be thicker than my father's loins; my father scourged you with whips, but I will rule you with scorpions. And the saying pleased Roboam, and he answered the people as the young men, they that were brought up with him, counselled him: and all the people spoke as one man, every one to his neighbor, and they cried out all together, saying, We have no part in David, nor inheritance in the son of Jessae: to they tents, O Israel, every one; for this man is not for a prince or a ruler over us. And all the people was dispersed from Sikima, and they departed every one to his tent: and Roboam strengthened him self and departed, and mounted his chariot, and entered into Jerusalem: and there follow him the whole tribe of Juda, and the whole tribe of Benjamin. And it came to pass at the beginning of the year, that Roboam gathered all the men of Juda and Benjamin, and went up to fight with Jeroboam at Sikima. And the word of the Lord came to Sameas the man of God, saying, Speak to Roboam king of Juda, and to all the house of Juda and Benjamin, and to the remnant of the people, saying, Thus saith the Lord, Ye shall not go up, neither shall ye fight with your brethren the sons of Israel: return every man to his house, for this thing is from me. And they hearkened to the word of the Lord, and forbore to go up, according to the word of the Lord.	και εγένετο λόγος κυρίου προς Σαμέαν άνθρωπον του θεού λέγων
²³And Jeroboam built Sikima in mount Ephraim and dwelt in it, and went forth thence and built Phanuel.	είπε τω Ροβοάμ υιώ Σολομώντος βασιλεί Ιούδα και προς πάντα οίκον Ιούδα και Βενιαμίν και τω καταλοίπω του λαού λέγων
²⁴And Jeroboam said in his heart, Behold, now the kingdom will return to the house of David.	τάδε λέγει κύριος ουκ αναβήσεσθε ουδέ πολεμήσετε μετά των αδελφών υμών υιών Ισραήλ αναστρεφέτω έκαστος εις τον οίκον αυτού ότι εξ εμού γέγονε το ρήμα τούτο και ήκουσαν του λόγου κυρίου και κατέπαυσαν του πορευθήναι κατά το ρήμα κυρίου
²⁵If this people shall go up to offer sacrifice in the house of the Lord at Jerusalem, then the heart of the people will return to the Lord, and to their master, to Roboam king of Juda, and they will slay me.	και ωκοδόμησεν Ιεροβοάμ την Σίκιμα την εν όρει Εφραϊμ και κατώκεισεν εν αυτή και εξήλθεν εκείθεν και ωκοδόμησε την Φανουήλ
²⁶And the king took counsel, and went, and made two golden heifers, and said to the people, Let it suffice you to have gone hitherto to Jerusalem: behold thy gods, O Israel, who brought thee up out of the land of Egypt.	και είπεν Ιεροβοάμ εν τη καρδία αυτού ιδού νυν επιστρέψει η βασιλεία εις οίκον Δαυίδ
²⁷And he put one in Bethel, and he put the other in Dan.	εάν αναβή ο λαός ούτος αναφέρειν θυσίαν εν οίκω κυρίου εις Ιερουσαλήμ και επιστραφήσεται η καρδία του λαού προς τον κύριον αυτών προς Ροβοάμ βασιλέα Ιούδα και αποκτενούσί με
²⁸And this thing became a sin; and the people went before one as far as Dan, and left the house of the Lord.	και εβουλεύσατο ο βασιλεύς και εποίησε δύο δαμάλεις χρυσάς και είπε προς τον λαόν ικανούσθω υμίν αναβαίνειν εις Ιερουσαλήμ ιδού οι θεοί σου Ισραήλ οι αναγαγόντες σε εκ γης Αιγύπτου
²⁹And he made houses on the high places, and made priests of any part of the people, who were not of the sons of Levi.	και έθετο την μίαν εν Βαιθήλ και την μίαν έδωκεν εν Δαν
³⁰And Jeroboam appointed a feast in the eighth month, on the fifteenth day of the month, according to the feast in the land of Juda;	και εγένετο ο λόγος ούτος εις αμαρτίαν και επορεύετο ο λαός οπίσω της μιάς έως Δαν
³¹and went up to the altar which he made in Baethel to sacrifice to the heifers which he made, and he placed in Baethel the priests of the high places which he had made. And he went up to the altar which he had made, on the fifteenth day in the eighth month, at the feast which he devised out of his own heart; and he made a feast to the children of Israel, and went up to the altar to sacrifice.	και εποίησεν οίκους εφ΄ υψηλών και εποίησεν ιερείς μέρος τι εκ του λαού οι ουκ ήσαν εκ των υιών Λευί
³²	και εποίησεν Ιεροβοάμ εορτήν εν τω μηνί τω ογδόω εν τη πεντεκαιδεκάτη ημέρα του μηνός κατά την εορτήν την εν τω Ιούδα και ανέβη επί το θυσιαστήριον ο εποίησεν εν Βαιθήλ του θύειν ταις δαμάλεσιν αις εποίησε και παρέστησεν εν Βαιθήλ τους ιερείς των υψηλών ων εποίησε
³³	και ανέβη επί το θυσιαστήριον ο εποίησε εν τη πεντεκαιδεκάτη ημέρα εν τω μηνί τω ογδόω εν τη εορτή η επλάσατο από καρδίας αυτού και εποίησεν εορτήν τοις υιοίς Ισραήλ και ανέβη επί το θυσιαστήριον του επιθύσαι

Chapter 13[edit]

¹And behold, there came a man of God out of Juda by the word of the Lord to Baethel, and Jeroboam stood at the altar to sacrifice.	και ιδού άνθρωπος του θεού παρεγένετο εξ Ιούδα εν λόγω κυρίου εις Βαιθήλ και Ιεροβοάμ ειστήκει επί το θυσιαστήριον επιθύσαι
²And he cried against the altar by the word of the Lord, and said, O altar, altar, thus saith the Lord, Behold, a son is to be born to the house of David, Josias by name; and he shall offer upon thee the priests of the high places, even of them that sacrifice upon thee, and he shall burn men's bones upon thee.	και επεκάλεσε επί το θυσιαστήριον εν λόγω κυρίου και είπε θυσιαστήριον θυσιαστήριον τάδε λέγει κύριος ιδού υιός τίκτεται τω οίκω Δαυίδ Ιωσίας όνομα αυτώ και θύσει επί σε τους ιερείς των υψηλών τους επιθύοντας επί σε και οστά ανθρώπων καύσει επί σε
³And in that day one shall give a sign, saying, This is the word which the Lord has spoken, saying, Behold, the altar is rent, and the fatness upon it shall be poured out.	και έδωκεν εν τη ημέρα εκείνη τέρας λέγων τούτο το ρήμα ο ελάλησε κύριος λέγων ιδού το θυσιαστήριον ρήγνυται και εκχυθήσεται η πιότης η ούσα επ΄ αυτώ
⁴And it came to pass when king Jeroboam heard the words of the man of God who called on the altar that was in Baethel, that the king stretched forth his hand from the altar, saying, Take hold of him. And, behold, his hand, which he stretched forth against him, withered, and he could not draw it back to himself.	και εγένετο ως ήκουσεν ο βασιλεύς Ιεροβοάμ των λόγων του ανθρώπου του θεού του επικαλεσαμένου επί το θυσιαστήριον το εν Βαιθήλ και εξέτεινεν την χείρα αυτού από του θυσιαστηρίου λέγων συλλάβετε αυτόν και εξηράνθη η χειρ αυτού ην εξέτεινεν επ΄ αυτόν και ουκ ηδυνήθη επιστρέψαι αυτήν προς αυτόν
⁵And the altar was rent, and the fatness was poured out from the altar, according to the sign which the man of God gave by the word of the Lord.	και το θυσιαστήριον ερράγη και εξεχύθη η πιότης από του θυσιαστηρίου κατά το τέρας ο έδωκεν ο άνθρωπος του θεού εν λόγω κυρίου
⁶And king Jeroboam said to the man of God, Intreat the Lord thy God, and let my hand be restored to me. And the man of God intreated the Lord, and he restored the king's hand to him, and it became as before.	και απεκρίθη ο βασιλεύς και είπε τω ανθρώπω του θεού δεήθητι του προσώπου κυρίου του θεού σου και επιστρεψάτω η χειρ μου προς με και εδεήθη ο άνθρωπος του θεού του προσώπου κυρίου και επέστρεψε την χείρα του βασιλέως προς αυτόν και εγένετο καθώς το πρότερον
⁷And the king said to the man of God, Enter with me into the house, and dine, and I will give thee a gift.	και ελάλησεν ο βασιλεύς προς τον άνθρωπον του θεού είσελθε μετ΄ εμού εις τον οίκον μου και αρίστησον και δώσω σοι δόμα
⁸And the man of God said to the king, If thou shouldest give me the half of thine house, I would not go in with thee, neither will I eat bread, neither will I drink water in this place; for thus the Lord charged me by his word, saying,	και είπεν ο άνθρωπος του θεού προς τον βασιλέα εάν δως μοι το ήμισυ του οίκου σου ουκ εισελεύσομαι μετά σου ουδέ φάγω άρτον ουδέ πίω ύδωρ εν τω τόπω τούτω
⁹Eat no bread, and drink no water, and return not by the way by which thou camest.	ότι ούτως ενετείλατό μοι κύριος εν λόγω λέγων ου φάγης άρτον ουδέ πίης ύδωρ ουδέ επιστρέψης εν τη οδώ εν η επορεύθης εν αυτή
¹⁰So he departed by another way, and returned not by the way by which he came to Baethel.	και απήλθεν εν οδώ άλλη και ουκ ανέστρεψεν εν τη οδώ η ήλθεν εν αυτή εις Βαιθήλ
¹¹And there dwelt an old prophet in Baethel; and his sons came and told him all the works that the man of God did on that day in Baethel, and the words which he spoke to the king: and they turned the face of their father.	και προφήτης εις πρεσβύτης κατώκει εν Βαιθήλ και έρχονται οι υιοί αυτού και διηγούνται αυτώ πάντα τα έργα α εποίησεν ο άνθρωπος του θεού εν τη ημέρα εκείνη εν Βαιθήλ και τους λόγους ους ελάλησε τω βασιλεί και επέστρεψαν το πρόσωπον του πατρός αυτών
¹²And their father spoke to them, saying, Which way went he? and his sons shew him the way by which the man of God who came out of Juda went up.	και ελάλησε προς αυτούς ο πατήρ αυτών λέγων ποία οδώ πεπόρευται και δεικνύουσιν αυτώ οι υιοί αυτού την οδόν ην απήλθεν ο άνθρωπος του θεού ο ελθών εξ Ιούδα
¹³And he said to his sons, Saddle me the ass: and they saddled him the ass, and he mounted it,	και είπε τοις υιοίς αυτού επισάξατέ μοι τον όνον και επέσαξαν αυτώ τον όνον και επέβη επ΄ αυτόν
¹⁴and went after the man of God, and found him sitting under an oak: and he said to him, Art thou the man of God that came out of Juda? And he said to him, I am.	και επορεύθη κατόπισθεν του ανθρώπου του θεού και εύρεν αυτόν καθήμενον υπό την δρυν και είπεν αυτώ συ ει ο άνθρωπος του θεού ο εξεληλυθώς εξ Ιούδα και είπεν εγώ
¹⁵And he said to him, Come with me, and eat bread.	και είπεν αυτώ δεύρο μετ΄ εμού και φάγε άρτον
¹⁶And he said, I shall not by any means be able to return with thee, neither will I eat bread, neither will I drink water in this place.	και είπεν ου δύνωμαι του επιστρέψαι μετά σου ούτε φάγω άρτον ούτε πιω ύδωρ εν τω τόπω τούτω
¹⁷For thus the Lord commanded me by word, saying, Eat not bread there, and drink not water, and return not thither by the way by which thou camest.	ότι ούτως εντέταλταί μοι εν λόγω κύριος λέγων μη φάγης άρτον εκεί και μη πίης ύδωρ και μη επιστρέψης εκεί εν τη οδώ εν η επορεύθης εν αυτή
¹⁸And he said to him, I also am a prophet as thou art; and an angel spoke to me by the word of the Lord, saying, Bring him back to thee into thy house, and let him eat bread and drink water: but he lied to him.	και είπε προς αυτόν καγώ προφήτης ειμί ως συ και άγγελος ελάλησε προς με εν λόγω κυρίου λέγων επίστρεψον αυτόν μετά σεαυτόν εις τον οίκόν σου και φαγέτω άρτον και πιέτω ύδωρ και εψεύσατο αυτώ
¹⁹And he brought him back, and he ate bread and drank water in his house.	και επέστρεψεν αυτόν και έφαγεν άρτον και έπιεν ύδωρ εν τω οίκω αυτού
²⁰And it came to pass while they were sitting at the table, that the word of the Lord came to the prophet that brought him back;	και εγένετο αυτών καθημένων επί της τραπέζης και εγένετο λόγος κυρίου προς τον προφήτην τον επιστρέψαντα αυτόν
²¹and he spoke to the man of God that came out of Juda, saying, Thus saith the Lord, Because thou hast resisted the word of the Lord, and hast not kept the commandment which the Lord thy God commanded thee,	και είπε προς τον άνθρωπον του θεού τον ήκοντα εξ Ιούδα λέγων τάδε λέγει κύριος ανθ΄ παρεπίκρανας το ρήμα κυρίου και ουκ εφύλαξας την εντολήν ην ενετείλατό σοι κύριος ο θεός σου
²²but hast returned, and eaten bread and drunk water in the place of which he spoke to thee, saying, Thou shalt not eat bread, and shalt not drink water; therefore thy body shall in nowise enter into the sepulchre of thy fathers.	και επέστρεψας και έφαγες άρτον και έπιες ύδωρ εν τω τόπω τούτω εν ω ελάλησε προς σε λέγων μη φάγης άρτον μηδέ πίης ύδωρ ου εισέλθη το σώμα σου εις τον τάφον των πατέρων σου
²³And it came to pass after he had eaten bread and drunk water, that he saddled the ass for him, and he turned and departed.	και εγένετο μετά το φαγείν αυτόν άρτον και πιείν ύδωρ και επέσαξεν αυτώ τον όνον τω προφήτη και επέστρεψε
²⁴And a lion found him in the way, and slew him; and his body was cast out in the way, and the ass was standing by it, and the lion also was standing by the body.	και απήλθε και εύρεν αυτόν λέων εν τη οδώ και εθανάτωσεν αυτόν και ην το σώμα αυτού ερριμμένον εν τη οδώ και ο όνος ειστήκει παρ΄ αυτό και ο λέων ειστήκει παρά το σώμα
²⁵And, behold, men were passing by, and saw the carcase cast in the way, and the lion was standing near the carcase: and they went in and spoke of it in the city where the old prophet dwelt.	και ιδού άνδρες παραπορευόμενοι και είδον το θνησιμαίον ερριμμένον εν τη οδώ και ο λέων ειστήκει εχόμενα του θνησιμαίου και εισήλθον και ελάλησαν εν τη πόλει ου ο προφήτης ο πρεσβύτης κατώκει εν αυτή
²⁶And the prophet that turned him back out of the way heard, and said, This is the man of God who rebelled against the word of the Lord.	και ήκουσεν ο επιστρέψας αυτόν εκ της οδού και είπεν ο άνθρωπος του θεού ούτος εστιν ος παρεπίκρανε το ρήμα κυρίου και έδωκεν αυτόν κύριος τω λέοντι και συνέτριψεν αυτόν και εθανάτωσεν αυτόν κατά το ρήμα κυρίου ο ελάλησεν αυτώ
²⁷And he spoke to his sons, saying, Saddle me the ass, and they saddled it.	και ελάλησεν προς τους υιούς αυτού λέγων επισάξατέ μοι τον όνον και επέσταξαν
²⁸And he went and found the body cast in the way, and the ass and the lion were standing by the body: and the lion had not devoured the body of the man of God, and had not torn the ass.	και επορεύθη και εύρε το σώμα αυτού ερριμμένον εν τη οδώ και ο όνος και ο λέων ειστήκεισαν παρά το σώμα και ουκ έφαγεν ο λέων το σώμα και ου συνέτριψε τον όνον
²⁹And the prophet took up the body of the man of God, and laid it on his ass; and the prophet brought him back to his city, to bury him in his own tomb,	και ήρεν ο προφήτης το σώμα του ανθρώπου του θεού και επέθηκεν αυτό επί τον όνον και επέστρεψεν αυτό εις την πόλιν του προφήτου του πρεσβυτέρου του κόψασθαι και θάψαι αυτόν
³⁰and they bewailed him, saying, Alas, brother.	και έθηκε το σώμα αυτού εν τω τάφω αυτού και εκόψαντο αυτόν ουαί αδελφέ
³¹And it came to pass after he had lamented him, that he spoke to his sons, saying, Whenever I die, bury me in this tomb wherein the man of God is buried; lay me by his bones, that my bones may be preserved with his bones.	και εγένετο μετά το κόψασθαι αυτόν και είπε τοις υιοίς αυτού λέγων εάν αποθάνω θάψατέ με εν τω τάφω τούτω εν η ο άνθρωπος του θεού τέθαπται εν αυτώ παρά τα οστά αυτού θέτε με ίνα σωθώσι τα οστά μου μετά των οστων αυτού
³²For the word will surely come to pass which he spoke by the word of the Lord against the altar in Baethel, and against the high houses in Samaria.	ότι γινόμενον έσται το ρήμα ο ελάλησεν εν λόγω κυρίου επί του θυσιαστηρίου εν Βαιθήλ και επί τους οίκους των υψηλών των εν Σαμαρεία
³³And after this Jeroboam turned not from his sin, but he turned and made of part of the people priests of the high places: whoever would, he consecrated him, and he became a priest for the high places.	και μετά το ρήμα τούτο ουκ επέστρεψεν Ιεροβοάμ από της κακίας αυτού και επέστρεψεν και εποίησεν εκ μέρους του λαού ιερείς των υψηλών ο βουλόμενος επλήρου την χείρα αυτού και εγένετο ιερεύς των υψηλών
³⁴And this thing became sin to the house of Jeroboam, even to its destruction and its removal from the face of the earth.	και εγένετο το ρήμα τούτο εις αμαρτίαν τω οίκω Ιεροβοάμ και εις όλεθρον και εις αφανισμόν από προσώπου της γης

Chapter 14[edit]

¹	εν τω καιρώ εκείνω ηρρώστησεν Αβιά υιός Ιεροβοάμ
² And Roboam son of Solomon ruled over Juda. Roboam was forty and one years old when he began to reign, and he reigned seventeen years in the city Jerusalem, which the Lord chose to put his name there out of all the tribes of Israel: and his mother's name was Naama the Ammonitess.	και τη γυναικί αυτού είπεν Ιεροβοάμ ανάστηθι και αλλοιωθήση και ου γνώσονται ότι συ γυνή Ιεροβοάμ και πορευθήση εις Σηλώ ιδού εκεί Αχιά ο προφήτης αυτός ελάλησεν επ΄ εμέ του βασιλεύσαι επί τον λαόν τούτον
³And Roboam did evil in the sight of the Lord; and he provoked him in all the things which their fathers did in their sins which they sinned.	και λάβε εις την χείρά σου δέκα άρτους και κολλύρια και στάμνον μέλιτος και ελεύση προς αυτόν αυτός αναγγελεί σοι τι έσται τω παιδίω
⁴And they built for themselves high places, and pillars, and planted groves on every high hill, and under every shady tree.	και εποίησεν ούτω η γυνή Ιεροβοάμ και ανέστη και επορεύθη εις Σηλώ και εισήλθεν εις τον οίκον Αχιά και ο άνθρωπος πρεσβύτερος του ιδείν και ημβλυώπουν οι οφθαλμοί αυτού από του γήρως αυτού
⁵And there was a conspiracy in the land, and they did according to all the abominations of the nations which the Lord removed from before the children of Israel.	και είπε κύριος προς Αχιά ιδού η γυνή Ιεροβοάμ εισέρχεται του εκζητήσαι ρήμα παρά σου υπέρ υιού αυτής ότι άρρωστός εστι κατά τούτο και κατά τούτο λαλήσεις προς αυτήν και εγένετο εν τω εισέρχεσθαι αυτήν και απεξενούτο
⁶And it came to pass in the fifth year of the reign of Roboam, Susakim king of Egypt came up against Jerusalem;	και εγένετο ως ήκουσεν Αχιά την φωνήν ποδών αυτής εισερχομένης αυτής εν τω ανοίγματι και είπεν είσελθε γυνή Ιεροβοάμ ινατί τούτο συ αποξενούσαι και εγώ ειμι απόστολος προς σε σκληρός
⁷and took all the treasures of the house of the Lord, and the treasures of the king's house, and the golden spears which David took out of the hand of the sons of Adrazaar king of Suba, and brought them into Jerusalem, even all that he took, and the golden shields which Solomon had made, and carried them away into Egypt.	πορευθείσα είπον τω Ιεροβοάμ τάδε λέγει κύριος ο θεός Ισραήλ ανθ΄ όσον ύψωσά σε από μέσου του λαού και έδωκά σε ηγούμενον επί τον λαόν Ισραήλ
⁸And king Roboam made brazen shields instead of them; and the chiefs of the golden shields which Solomon had made, and the chiefs of the body guard, who kept the gate of the house of the king, were placed in charge over them.	και έρρηξα το βασίλειον από οίκου Δαυίδ και έδωκα αυτό σοι και ουκ εγένου ως ο δούλός μου Δαυίδ ος εφύλαξε τας εντολάς μου και ος επορεύθη οπίσω μου εν πάση καρδία αυτού του ποιήσαι το ευθές εν οφθαλμοίς μου
⁹And it came to pass when the king went into the house of the Lord, that the body guard took them up, and fixed them in the chamber of the body guard.	και επονηρεύσω του ποιήσαι παρά πάντας όσοι εγένοντο εις πρόσωπόν σου και επορεύθης και εποίησας σεαυτώ θεούς ετέρους και χωνευτά του παροργίσαι με και εμε έρριψας οπίσω σου
¹⁰And the rest of the history of Roboam, and all that he did, behold, are they not written in the book of the chronicles of the kings of Juda?	διά τούτο ιδού εγώ άγω κακίαν προς οίκον Ιεροβοάμ και εξολοθρεύσω Ιεροβοάμ ουρούντα προς τοίχον επεχόμενον και καταλελειμμένον εν Ισραήλ και επιλέξω επί οίκου Ιεροβοάμ καθώς επιλέγεται η κόπρος έως τελειωθήναι αυτόν
¹¹And there was war between Roboam and Jeroboam continually.	τον τεθνηκότα του Ιεροβοάμ εν τη πόλει καταφάγονται οι κύνες και τον τεθνηκότα εν τω αγρώ καταφάγεται τα πετεινά του ουρανού ότι κύριος ελάλησε
¹²And Roboam slept with his fathers, and was buried with his fathers in the city of David: and Abiu his son reigned in his stead.	και συ ανάστα πορεύθητι εις οίκόν σου εν τω εισέρχεσθαι πόδας σου την πόλιν αποθανείται το παιδάριον
¹³	και κόψονται αυτόν πας Ισραήλ και θάψουσιν αυτόν ότι ούτος μόνος εισελεύσεται τω Ιεροβοάμ προς τάφον ότι ευρέθη εν αυτώ ρήμα καλόν περί του κυρίου θεού Ισραήλ εν οίκω Ιεροβοάμ
¹⁴	και αναστήσει κύριος εαυτώ βασιλέα επί Ισραήλ ος πλήξει την οίκον Ιεροβοάμ ταύτη τη ημέρα και έτι και γε νυν
¹⁵	και πλήξει κύριος τον Ισραήλ καθά κινείται ο κάλαμος εν τω ύδατι και εκτιλεί τον Ισραήλ από άνω της χθονός της αγαθής ταύτης ης έδωκε τοις πατράσιν αυτών και λικμήσει αυτούς από πέραν του ποταμού ανθ΄ όσον εποίησαν τα άλση αυτών παροργίζοντες τον κύριον
¹⁶	και δώσει κύριος τον Ισραήλ χάριν αμαρτιών Ιεροβοάμ ος ήμαρτε και ος εξήμαρτεν Ισραήλ
¹⁷	και ανέστη η γυνή Ιεροβοάμ και επορεύθη εις Θερσά και εγένετο ως εισήλθεν εν τω προθύρω του οίκου και το παιδάριον απέθανε
¹⁸	και έθαψαν αυτό και εκόψαντο αυτό πας Ισραήλ κατά το ρήμα κυρίου ο ελάλησεν εν χειρί δούλου αυτού Αχιά του προφήτου
¹⁹	και περισσόν ρημάτων Ιεροβοάμ όσα επολέμησε και όσα εβασίλευσεν ιδού αυτά γεγραμμένα επί βιβλίου ρημάτων των ημερών των βασιλέων Ισραήλ
²⁰	και αι ημέραι ας εβασίλευσεν Ιεροβοάμ είκοσι και δύο έτη και εκοιμήθη μετά των πατέρων αυτού και εβασίλευσεν Ναβάδ υιός αυτού αντ΄ αυτού
²¹	και Ροβοάμ υιός Σολομώντος εβασίλευσεν επί Ιούδαν υιός τεσσαράκοντα και ενός ενιαυτών Ροβοάμ εν τω βασιλεύειν αυτόν και επτακαίδεκα έτη εβασίλευσεν εν Ιερουσαλήμ τη πόλει εν η εξελέξατο κύριος θέσθαι το όνομα αυτού εκεί εκ πασών φυλών του Ισραήλ και το όνομα της μητρός αυτού Ναάμα η Αμωνίτις
²²	και εποίησεν Ιούδας το πονηρόν ενώπιον κυρίου και παρεζήλωσεν αυτόν εν πάσιν οις εποίησαν οι πατέρες αυτού εν ταις αμαρτίαις αυτών αις ήμαρτον
²³	και ωκοδόμησαν εαυτοίς υψηλά και στήλας και άλση επί πάντα βουνόν υψηλόν και υποκάτω παντός ξύλου συσκίου
²⁴	και σύνδεσμος εγένετο εν τη γη και εποίησαν από πάντων των βδελυγμάτων των εθνών ων εξήρε κύριος από προσώπου υιών Ισραήλ
²⁵	και εγένετο εν τω ενιαυτώ τω πέμπτω βασιλεύοντος Ροβοάμ ανέβη Σουσάκ βασιλεύς Αιγύπτου επί Ιερουσαλήμ
²⁶	και έλαβε πάντας τους θησαυρούς οίκου κυρίου και τους θησαυρούς οίκου του βασιλέως και τα πάντα έλαβε και τα όπλα τα χρυσά α εποίησε Σολομών
²⁷	και εποίησεν Ροβοάμ ο βασιλεύς όπλα χαλκά αντ΄ αυτών και επέθεντο επ΄ αυτόν οι ηγούμενοι των παρατρεχόντων οι φυλάσσοντες τον πυλώνα οίκου του βασιλέως
²⁸	και εγένετο ότε εισεπορεύετο ο βασιλεύς εις οίκον κυρίου και ήρον αυτά οι παρατρέχοντες και απηρείδοντο αυτά εις το θεέ των παρατρεχόντων
²⁹	και τα λοιπά των λόγων Ροβοάμ και πάντα όσα εποίησεν ουκ ιδού ταύτα γεγραμμένα επι βιβλίου λόγων των ημερών των βασιλέων Ιούδα
³⁰	και πόλεμος ην αναμέσον Ροβοάμ και Ιεροβοάμ πάσας τας ημέρας
³¹	και εκοιμήθη Ροβοάμ μετά των πατέρων αυτού και θάπτεται μετά των πατέρων αυτού εν πόλει Δαυίδ και όνομα της μητρός αυτού Νααμά η Αμμωνίτις και εβασίλευσεν Αβιά υιός αυτού αντ΄ αυτού

Chapter 15[edit]

¹And in the eighteenth year of the reign of Jeroboam son of Nabat, Abiu son of Roboam reigns over Juda.	και εν τω οκτωκαιδεκάτω έτει βασιλεύοντος Ιεροβοάμ υιόυ Ναβάτ βασιλεύει Αβιά υιός Ροβοάμ επί Ιούδαν
²And he reigned three years over Jerusalem: and his mother's name was Maacha, daughter of Abessalom.	και τρία έτη εβασίλευσεν εν Ιερουσαλήμ και όνομα της μητρός αυτού Μααχά θυγάτηρ Αβεσαλώμ
³And he walked in the sins of his father which he wrought in his presence, and his heart was not perfect with the Lord his God, as was the heart of his father David.	και επορεύθη εν ταις αμαρτίαις του πατρός αυτού αις εποίησεν έμπροσθεν αυτού και ουκ ην η καρδία αυτού τελεία μετά κυρίου θεού αυτού καθώς η καρδία Δαυίδ του πατρός αυτού
⁴Howbeit for David's sake the Lord gave him a remnant, that he might establish his children after him, and might establish Jerusalem.	ότι διά Δαυίδ έδωκεν αυτώ κύριος ο θεός αυτού κατάλειμμα εν Ιερουσαλήμ ίνα στήση τα τέκνα αυτού μετ΄ αυτόν και στήση την Ιερουσαλήμ
⁵Forasmuch as David did that which was right in the sight of the Lord: he turned not from any thing that he commanded him all the days of his life.	ως εποίησε Δαυίδ το ευθές ενώπιον κυρίου και ουκ εξέκλινεν από πάντων ων ενετείλατο αυτώ πάσας τας ημέρας της ζωής αυτού
⁶And the rest of the history of Abiu, and all that he did, behold, are not these written in the book of the chronicles of the kings of Juda? And there was war between Abiu and Jeroboam.	εκτός εν ρήματι Ουρίου του Χετταίου και πόλεμος ην μεταξύ Ροβοάμ και μεταξύ Ιεροβοάμ πάσας τας ημέρας της ζωής αυτού
⁷And Abiu slept with his fathers in the twenty-fourth year of Jeroboam; and he is buried with his fathers in the city of David: And Asa his son reigns in his stead.	και τα λοιπά των λόγων Αβιά και πάντα όσα εποίησεν ουκ ιδού ταύτα γεγραμμένα επί βιβλίου λόγων των ημερών των βασιλέων Ιούδα και πόλεμος ην αναμέσον Αβιά και αναμέσον Ιεροβοάμ
⁸ In the four and twentieth year of Jeroboam king of Israel, Asa begins to reign over Juda.	και εκοιμήθη Αβιά μετά των πατέρων αυτού και θάπτεται εν πόλει Δαυίδ και εβασίλευσεν Ασά υιός αυτού αντ΄ αυτού
⁹And he reigned forty-one years in Jerusalem: and his mother's name was Ana, daughter of Abessalom.	εν τω ενιαυτώ τω εικοστώ του Ιεροβοάμ βασιλέως του Ισραήλ βασιλεύει Ασά επί Ιούδαν
¹⁰And Asa did that which was right in the sight of the Lord, as David his father.	και τεσσαράκοντα και εν έτος εβασίλευσεν εν Ιερουσαλήμ και όνομα της μητρός αυτού Μααχά θυγάτηρ Αβεσαλώμ
¹¹And he removed the sodomites out of the land, and abolished all the practices which his fathers had kept up.	και εποίησεν Ασά το ευθές ενώπιον κυρίου ως Δαυίδ ο πατήρ αυτού
¹²And he removed Ana his mother from being queen, forasmuch as she gathered a meeting in her grove: and Asa cut down her retreats, and burnt them with fire in the brook of Kedron.	και αφείλε τας τελετάς από της γης και εξαπέστειλε πάντα τα επιτηδεύματα α εποίησαν οι πατέρες αυτού
¹³But he removed not the high places; nevertheless the heart of Asa was perfect with the Lord all his days.	και την Μααχά την μητέρα αυτού μετέστησε του μη είναι ηγουμένην καθώς εποίησε σύνοδον εν τω άλσει αυτής και εξέκοψεν Ασά τας καταδύσεις αυτής και ενέπρησε εν πυρί εν τω χειμάρρω κεδρών
¹⁴And he brought in the pillars of his father, he even brought in his gold and silver pillars into the house of the Lord, and his vessels.	τα δε υψηλά ουκ εξήρε πλην η καρδία Ασά ην τελεία μετά κυρίου πάσας τας ημέρας αυτού
¹⁵And there was war between Asa and Baasa king of Israel all their days.	και εισήνεγκεν Ασά εις τον οίκον κυρίου τους κίονας του πατρός αυτού και τους κίονας τους αργυρούς και χρυσούς και εισήνεγκεν εις τον οίκον κυρίου αργύριον και χρυσίον και σκεύη
¹⁶And Baasa king of Israel went up against Juda, and built Rama, so that no one should go out or come in for Asa king of Juda.	και πόλεμος ην αναμέσον Ασά και αναμέσον Βαασά βασιλέως Ισραήλ πάσας τας ημέρας αυτών
¹⁷And Asa took all the silver and the gold that was found in the treasures of the house of the Lord, and in the treasures of the king's house, and gave them into the hands of his servants; and king Asa sent them out to the son of Ader, the son of Taberema son of Azin king of Syria, who dwelt in Damascus, saying,	και ανέβη Βαασά βασιλεύς Ισραήλ επί Ιούδαν και ωκοδόμησε την Ραμά του μη είναι εκπορευόμενον και εισπορευόμενον τω Ασά βασιλεί Ιούδα
¹⁸Make a covenant between me and thee, and between my father and thy father: lo! I have sent forth to thee gold and silver for gifts: come, break thy league with Baasa king of Israel, that he may go up from me.	και έλαβεν Ασά σύμπαν το αργύριον και το χρυσίον το ευρεθέν εν τοις θησαυροίς οίκου κυρίου και εν τοις θησαυροίς του οίκου του βασιλέως και έδωκεν αυτά εις χείρας των παίδων αυτού και εξαπέστειλεν αυτούς ο βασιλεύς Ασά προς υιόν Αδέρ υιόυ Ταβρεμών υιόυ Αζιών βασιλέως Συρίας του κατοικούντος εν Δαμασκώ λέγων
¹⁹And the son of Ader hearkened to king Asa, and sent the chiefs of his forces to the cities of Israel; and they smote Ain, Dan, and Abel of the house of Maacha, and all Chennereth, as far as the whole land of Nephthali.	διαθήκην αναμέσον εμού και αναμέσον σου και αναμέσον του πατρός μου και του πατρός σου ιδού εξαπέσταλκά σοι δώρα αργυρίου και χρυσίου δεύρο διασκέδασον την διαθήκην σου την προς Βαασά βασιλέα Ισραήλ και αναβήσεται απ΄ εμού
²⁰And it came to pass when Baasa heard it, that he left off building Rama, and returned to Thersa.	και ήκουσεν υιός Αδέρ του βασιλέως Ασά και απέστειλε τους άρχοντας της δυνάμεως αυτού εν ταις πόλεσι του Ισραήλ και επάταξε την Αϊν και την Δαν και την Αβέλ οίκου Μααχά και πάσαν την Χενερέθ έως πάσης της γης Νεφθαλίμ
²¹And king Asa charged all Juda without exception: and they take up the stones of Rama and its timbers with which Baasa was building; and king Asa built with them upon the whole hill of Benjamin, and the watch-tower.	και εγένετο ως ήκουσε Βαασά και δίελιπε του οικοδομείν την Ραμά και ανέστρεψεν εις Θερσά
²²And the rest of the history of Asa, and all his mighty deeds which he wrought, and the cities which he built, behold, are not these written in the book of the chronicles of the kings of Juda? Nevertheless in the time of his old age he was diseased in his feet.	και ο βασιλεύς Ασά παρήγγειλε παντί Ιούδα εν ακί και αίρουσι τους λίθους της Ραμά και τα ξύλα αυτής α ωκοδόμησε Βαασά και ωκοδόμησεν εν αυτοίς Ασά ο βασιλεύς τον βουνόν Βενιαμίν και την σκοπιάν
²³And Asa slept with his fathers, and was buried with his fathers in the city of David his father: and Josaphat his son reigns in his stead.	και τα λοιπά των λόγων Ασά και πάσα η δυναστεία αυτού και πάντα α εποίησε και τας πόλεις ας ωκοδόμησεν ουκ ιδού ταύτα γεγραμμένα εστίν επί βιβλίω λόγων των ημερών των βασιλέων Ιούδα πλην εν τω καιρώ του γήρους αυτού επόνεσε τους πόδας αυτού
²⁴And Nabat son of Jeroboam reigns over Israel in the second year of Asa king of Juda, and he reigned two years in Israel.	και εκοιμήθη Ασά μετά των πατέρων αυτού και θάπτεται μετά των πατέρων αυτού εν πόλει Δαυίδ του πατρός αυτού και εβασίλευσεν Ιωσαφάτ υιός αυτού αντ΄ αυτού
²⁵And he did that which was evil in the sight of the Lord, and walked in the way of his father, and in his sins wherein he caused Israel to sin.	και Ναβάδ υιός Ιεροβοάμ βασιλεύει επί Ισραήλ εν έτει δευτέρω του Ασά βασιλέως Ιούδα και εβασίλευσεν επί τον Ισραήλ δύο έτη
²⁶And Baasa son of Achia, who was over the house of Belaan son of Achia, conspired against him, and smote him in Gabathon of the Philistines; for Nabat and all Israel were besieging Gabathon.	και εποίησε το πονηρόν ενώπιον κυρίου και επορεύθη εν οδώ του πατρός αυτού και εν ταις αμαρτίαις αυτού εν αις εξήμαρτον τον Ισραήλ
²⁷And Baasa slew him in the third year of Asa son of Asa king of Juda; and reigned in his stead.	και περιεκάθισεν επ΄ αυτόν Βαασά υιός Αχία επί τον οίκον Ισσάχαρ και επάταξεν αυτόν εν Γαβαθών τη των αλλοφύλων και Ναβάδ και πας Ισραήλ περιεκάθητο επί Γαβαθών
²⁸And it came to pass when he reigned, that he smote the whole house of Jeroboam, and left none that breathed of Jeroboam, until he has destroyed him utterly, according to the word of the Lord which he spoke by his servant Achia the Selonite,	και εθανάτωσεν αυτόν Βαασά εν έτει τρίτω του Ασά βασιλέως Ιούδα και εβασίλευσεν αντ΄ αυτού
²⁹ for the sins of Jeroboam, who led Israel into sin, even by his provocation wherewith he provoked the Lord God of Israel.	και εγένετο ως εβασίλευσεν επάταξεν όλον τον οίκον Ιεροβοάμ και ουχ υπελίπετο πάσαν πνοήν του Ιεροβοάμ έως του εξολοθρεύσαι αυτόν κατά το ρήμα κυρίου ο ελάλησεν εν χειρί δούλου αυτού Αχία του Σηλωνίτου
³⁰And the rest of the history of Nabat, and all that he did, behold, are not these written in the book of the chronicles of the kings of Israel?	περί των αμαρτιών Ιεροβοάμ ος εξήμαρτε τον Ισραήλ και εν τω παροργισμώ αυτού εν ω παρώργισε τον κύριον θεόν του Ισραήλ
³¹And there was a war between Asa and Baasa king of Israel in all their days.	και τα λοιπά των λόγων Ναβάδ και πάντα όσα εποίησεν ουκ ιδού ταύτα γεγραμμένα εστίν εν βιβλίω λόγων των ημερών των βασιλέων Ισραήλ
³²And in the third year of Asa king of Juda, Baasa the son of Achia begins to reign over Israel in Thersa, twenty and four years.	και πόλεμος ην αναμέσον Ασά και αναμέσον Βαασά βασιλέως Ισραήλ πάσας τας ημέρας αυτών
³³And he did that which was evil in the sight of the Lord, and walked in the way of Jeroboam the son of Nabat, and in his sins, as he caused Israel to sin.	εν τω έτει τω τρίτω του Ασά βασιλέως Ιούδα βασιλεύει Βαασά υιός Αχία επί Ισραήλ εν Θερσά είκοσι και τέσσαρα έτη
³⁴	και εποίησε το πονηρόν ενώπιον κυρίου και επορεύθη εν οδώ Ιεροβοάμ υιόυ Ναβάτ και εν ταις αμαρτίαις αυτού αις εξήμαρτε τον Ισραήλ

Chapter 16[edit]

¹And the word of the Lord came by the hand of Ju son of Anani to Baasa, saying,	και εγένετο λόγος κυρίου προς Ιού υιόν Ανανί προς Βαασά λέγων
²Forasmuch as I lifted thee up from the earth, and made thee ruler over my people Israel; and thou hast walked in the way of Jeroboam, and hast caused my people Israel to sin, to provoke me with their vanities;	ανθ΄ ύψωσά σε από της γης και έδωκά σε ηγούμενον επί τον λαόν μου Ισραήλ και επορεύθης εν τη οδώ Ιεροβοάμ και εξήμαρτες τον λαόν μου Ισραήλ του παροργίσαι με εν τοις ματαίοις αυτών
³Behold, I raise up enemies after Baasa, and after his house; and I will make thy house as the house of Jeroboam son of Nabat.	ιδού εγώ εξεγειρώ οπίσω Βαασά και οπίσω του οίκου αυτού και δώσω τον οίκον σου ως τον οίκον Ιεροβοάμ υιόυ Ναβάτ
⁴Him that dies of Baasa in the city the dogs shall devour, and him that dies of his in the field the birds of the sky shall devour.	τον τεθνηκότα του Βαασά εν τη πόλει καταφάγονται αυτόν οι κύνες και τον τεθνηκότα αυτού εν τω πεδίω καταφάγονται αυτόν τα πετεινά του ουρανού
⁵Now the rest of the history of Baasa, and all that he did, and his mighty acts, behold, are not these written in the book of the chronicles of the kings of Israel?	και τα λοιπά των λόγων Βαασά και πάντα όσα εποίησε και αι δυναστείαι αυτού ουκ ιδού ταύτα γεγραμμένα εν βιβλίω λόγων των ημερών των βασιλέων Ισραήλ
⁶And Baasa slept with his fathers, and they bury him in Thersa; and Ela his son reigns in his stead.	και εκοιμήθη Βαασά μετά των πατέρων αυτού και θάπτεται εν Θερσά και εβασίλευσεν Ηλά υιός αυτού αντ΄ αυτού
⁷And the Lord spoke by Ju the son of Anani against Baasa, and against his house, even all the evil which he wrought before the Lord to provoke him to anger by the works of his hands, in being like the house of Jeroboam; and because he smote him.	και ελάλησε κύριος εν χειρί Ιού υιόυ Ανανί επί Βαασά και επί τον οίκον αυτού και επί πάσαν την κακίαν ην εποίησεν ενώπιον κυρίου του παροργίσαι αυτόν εν τοις έργοις των χειρών αυτού του είναι αυτόν ως ο οίκος Ιεροβοάμ και υπέρ του πατάξαι αυτόν
⁸ And Ela son of Baasa reigned over Israel two years in Thersa.	εν τω έκτω και εικοστώ έτει Ασά βασιλέως Ιούδα Ηλά υιός Βαασά εβασίλευσεν επί Ισραήλ εν Θερσά δύο έτη
⁹And Zambri, captain of half his cavalry, conspired against him, while he was in Thersa, drinking himself drunk in the house of Osa the steward at Thersa.	και συνεστράφη επ΄ αυτόν ο παις αυτού Ζαμβρί ο άρχων της ημίσους την αρμάτων και αυτός ην εν Θερσά πίνων μεθύων εν τω οίκω Ωρσά του οικονόμου του εν Θερσά
¹⁰And Zambri went in and smote him and slew him, and reigned in his stead.	και εισήλθε Ζαμβρί και επάταξεν αυτόν και εθανάτωσεν αυτόν εν έτει εβδόμω και εικοστώ και εβασίλευσεν αντ΄ αυτού
¹¹And it came to pass when he reigned, when he sat upon his throne,	και εγένετο εν τω βασιλεύσαι αυτόν εν τω καθίσαι αυτόν επί του θρόνου αυτού επάταξεν όλον τον οίκον Βαασά και ου κατέλιπεν αυτώ ουρούντα προς τον τοίχον και τους συγγενείς και εταίρους αυτού
¹²that he smote all the house of Baasa, according to the word which the Lord spoke against the house of Baasa, and to Ju the prophet,	και εξωλόθρευσεν Ζαμβρί όλον τον οίκον Βαασά κατά το ρήμα ο ελάλησε κύριος επί τον οίκον Βαασά προς Ιού τον προφήτην
¹³for all the sins of Baasa and Ela his son, as he led Israel astray to sin, to provoke the Lord God of Israel with their vanities.	περί πασών των αμαρτιών Βαασά και Ηλά του υιού αυτού ως εξήμαρτε τον Ισραήλ του παροργίσαι κύριον τον θεόν Ισραήλ εν τοις ματαίοις αυτών
¹⁴And the rest of the deeds of Ela which he did, behold, are not these written in the book of the chronicles of the kings of Israel?	και τα λοιπά των λόγων Ηλά και πάντα όσα εποίησεν ουκ ιδού ταύτα γεγραμμένα εν βιβλίω λόγων των ημερών των βασιλέων Ισραήλ
¹⁵And Zambri reigned in Thersa seven days: and the army of Israel was encamped against Gabathon of the Philistines.	εν τω εικοστώ και εβδόμω έτει Ασά βασιλέως Ιούδα εβασίλευσεν Ζιμβρί εν Θερσά επτά ημέρας και η παρεμβολή Ισραήλ επί Γαβαθών την των αλλοφύλων
¹⁶And the people heard in the army, saying, Zambri has conspired and smitten the king: and the people of Israel made Ambri the captain of the host king in that day in the camp over Israel.	και ήκουσεν ο λαός εν τη παρεμβολή λεγόντων συνεστράφη Ζαμβρί και έπαισε τον βασιλέα και εβασίλευσαν εν Ισραήλ τον Αμβρί τον ηγούμενον της στρατιάς επί Ισραήλ εν τη ημέρα εκείνη εν τη παρεμβολή
¹⁷And Ambri went up, and all Israel with him, out of Gabathon; and they besieged Thersa.	και ανέβη Αμβρί εκ Γαβαθών και πας Ισραήλ μετ΄ αυτού και περιεκάθισαν επί Θερσά
¹⁸And it came to pass when Zambri saw that his city was taken, that he goes into the inner chamber of the house of the king, and burnt the king's house over him, and died.	και εγένετο ως είδε Ζαμβρί ότι προκατείληπται αυτού η πόλις και εισπορεύεται εις άντρον του οίκου του βασιλέως και ενεπύρισεν επ΄ αυτόν τον οίκον του βασιλέως εν πυρί και απέθανεν
¹⁹Because of his sins which he committed, doing that which was evil in the sight of the Lord, so as to walk in the way of Jeroboam the son of Nabat, and in his sins wherein he caused Israel to sin.	υπέρ των αμαρτιών αυτού ων εποίησε του ποιήσαι το πονηρόν ενώπιον κυρίου του πορευθήναι εν οδώ Ιεροβοάμ υιόυ Ναβάτ και εν ταις αμαρτίαις αυτού αις εποίησεν ως εξήμαρτε τον Ισραήλ
²⁰And the rest of the history of Zambri, and his conspiracies wherein he conspired, behold, are not these written in the book of the chronicles of the kings of Israel?	και τα λοιπά των λόγων Ζαμβρί και αι συνάψεις αυτού ας συνήψεν ουκ ιδού ταύτα γεγραμμένα εν βιβλίω λόγων των ημερών των βασιλέων Ισραήλ
²¹Then the people of Israel divides; half the people goes after Thamni the son of Gonath to make him king; and half the people goes after Ambri.	τότε μερίζεται ο λαός Ισραήλ ήμισυ του λαού γίνεται οπίσω Θαβνί υιόυ Γινήθ του βασιλεύσαι αυτόν και το ήμισυ του λαού γίνεται οπίσω Αμβρί
²²The people that followed Ambri overpowered the people that followed Thamni son of Gonath; and Thamni died and Joram his brother at that time, and Ambri reigned after Thamni.	και ο λαός ο ων οπίσω Αμβρί υπερεκράτησε τον λαόν τον οπίσω Θαβνί υιόυ Γινήθ και απέθανε Θαβνί και εβασίλευσεν Αμβρί
²³In the thirty-first year of king Asa, Ambri begins to reign over Israel twelve years: he reigns six years in Thersa.	εν τω τριακοστώ και πρώτω έτει του Ασά βασιλέως Ιούδα βασιλεύει Αμβρί επί Ισραήλ δώδεκα έτη εν Θερσά βασιλεύει εξ έτη
²⁴And Ambri bought the mount Semeron of Semer the lord of the mountain for two talents of silver; and he built upon the mountain, and they called the name of the mountain on which he built, after the name of Semer the lord of the mount, Semeron.	και εκτήσατο Αμβρί το όρος το Σωμορών παρά Σεμήρ του κυρίου του όρους δύο ταλάντων αργυρίου και ωκοδόμησε το όρος και επεκάλεσε το όνομα του όρους ου ωκοδόμησεν επί τω ονόματι Σεμμήρ του κυρίου του όρους Σωμορών
²⁵And Ambri did that which was evil in the sight of the Lord, and wrought wickedly beyond all that were before him.	και εποίησεν Αμβρί το πονηρόν ενώπιον κυρίου και επονηρεύσατο υπέρ πάντας τους γενομένους έμπροσθεν αυτού
²⁶And he walked in all the way of Jeroboam the son of Nabat, and in his sins wherewith he caused Israel to sin, to provoke the Lord God of Israel by their vanities.	και επορεύθη εν πάση οδώ Ιεροβοάμ υιόυ Ναβάτ και εν ταις αμαρτίαις αυτού αις εξήμαρτε τον Ισραήλ του παροργίσαι τον κύριον τον θεόν Ισραήλ εν τοις ματαίοις αυτών
²⁷And the rest of the acts of Ambri, and all that he did, and all his might, behold, are not these things written in the book of the chronicles of the kings of Israel?	και τα λοιπά των λόγων Αμβρί και πάντα όσα εποίησε και αι δυναστείαι αυτού ουκ ιδού ταύτα γεγραμμένα εν βιβλίω λόγων των ημερών των βασιλέων Ισραήλ
²⁸And Ambri slept with his fathers, and is buried in Samaria; and Achaab his son reigns in his stead. And in the eleventh year of Ambri Josaphat the son of Asa reigns, being thirty-five years old in the beginning of his reign, and he reigned twenty-five years in Jerusalem: and his mother's name was Gazuba, daughter of Seli. And he walked in the way of Asa his father, and turned not from it, even from doing right in the eyes of the Lord: only they removed not any of the high places; they sacrificed and burnt incense on the high places. Now the engagements which Josaphat made with the king of Israel, and all his mighty deeds which he performed, and the enemies whom he fought against, behold, are not these written in the book of the chronicles of the kings of Juda? and the remains of the prostitution which they practiced in the days of Asa his father, he removed out of the land: and there was no king in Syria, but a deputy. And king Josaphat made a ship at Tharsis to go to Sophir for gold: but it went not, for the ship was broken at Gasion Gaber. Then the king of Israel said to Josaphat, I will send forth thy servants and my servants in the ship: but Josaphat would not. And Josaphat slept with his fathers, and is buried with his fathers in the city of David: and Joram his son reigned in his stead.	και εκοιμήθη Αμβρί μετά των πατέρων αυτού και θάπτεται εν Σαμαρεία και εβασίλευσεν Αχαάβ ο υιός αυτού αντ΄ αυτού
²⁹In the second year of Josaphat king of Juda, Achaab son of Ambri reigned over Israel in Samaria twenty-two years.	ο δε Αχαάβ υιός Αμβρί εβασίλευσεν επί Ισραήλ εν έτει τριακοστώ και ογδόω του Ασά βασιλέως Ιούδα βασιλεύει δε Αχαάβ υιός Αμβρί επί Ισραήλ εν Σαμαρεία είκοσι και δύο έτη
³⁰And Achaab did that which was evil in the sight of the Lord, and did more wickedly than all that were before him.	και εποίησεν Αχαάβ το πονηρόν ενώπιον κυρίου και επονηρεύσατο υπέρ πάντας τους έμπροσθεν αυτού
³¹And it was not enough for him to walk in the sins of Jeroboam the son of Nabat, but he took to wife, Jezabel the daughter of Jethebaal king of the Sidonians; and he went and served Baal, and worshiped him.	και ουκ ην αυτώ ικανόν του πορεύεσθαι εν ταις αμαρτίαις Ιεροβοάμ υιόυ Ναβάτ και έλαβε γυναίκα Ιεζάβελ την θυγατέρα Εθβαάλ βασιλέως Σιδωνείων και επορεύθη και εδούλευσε τω Βάαλ και προσεκύνησεν αυτώ
³²And he set up an alter to Baal, in the house of his abominations, which he built in Samaria.	και έστησε θυσιαστήριον τω Βάαλ εν οίκω του Βάαλ ον ωκοδόμησεν εν Σαμαρεία
³³And Achaab made a grove; and Achaab did yet more abominably, to provoke the Lord God of Israel, and to sin against his own life so that he should be destroyed: he did evil above all the kings of Israel that were before him.	και εποίησεν Αχαάβ το άλσος και προσέθηκεν Αχαάβ του ποιήσαι παροργίσματα του παροργίσαι τον κύριον θεόν του Ισραήλ υπέρ πάντας τους βασιλέας Ισραήλ τους γενομένους έμπροσθεν αυτού
³⁴And in his days Achiel the Baethelite built Jericho: he laid the foundation of it in Abiron his first-born, and he set up the doors of it in Segub his younger son, according to the word of the Lord which he spoke by Joshua the son of Naue.	εν ταις ημέραις αυτού ωκοδόμησεν Χιήλ ο Βεθελίτης την Ιεριχώ εν τω Αβιρών πρωτοτόκω αυτού εθεμελίωσεν αυτήν και εν τω Σεγούβ τω νεωτέρω αυτού επέστησε θύρας αυτής κατά το ρήμα κυρίου ο ελάλησεν εν χειρί Ιησού υιόυ Ναυή

Chapter 17[edit]

¹And Eliu the prophet, the Thesbite of Thesbae of Galaad, said to Achaab, As the Lord God of hosts, the God of Israel, lives, before whom I stand, there shall not be these years dew nor rain, except by the word of my mouth.	και είπεν Ηλίας ο Θεσβίτης ο εκ Θεσεβών της Γαλαάδ προς Αχαάβ ζη κύριος ο θεός Ισραήλ ω παρέστην ενώπιον αυτού ει έσται τα έτη ταύτα δρόσος και υετός ότι ει διά λόγου στόματός μου
²And the word of the Lord came to Eliu, saying,	και εγένετο ρήμα κυρίου προς Ηλίαν
³Depart hence eastward, and hide thee by the brook of Chorrath, that is before Jordan.	πορεύου εντεύθεν κατά ανατολάς και κρύβηθι εν τω χειμάρρω Χέριθ τω επί πρόσωπον του Ιορδάνου
⁴And it shall be that thou shalt drink water of the brook, and I will charge the ravens to feed thee there.	και έσται εκ του χειμάρρου πιέσαι ύδωρ και τοις κόραξιν εντελούμαι του διατρέφειν σε εκεί
⁵And Eliu did according to the word of the Lord, and he sat by the brook of Chorrath before Jordan.	και επορεύθη και εποίησεν Ηλίας κατά το ρήμα κυρίου και εκάθισεν εν τω χειμάρρω Χερίθ επί προσώπου του Ιορδάνου
⁶And the ravens brought him loaves in the morning, and flesh in the evening and he drank water of the brook.	και οι κόρακες έφερον αυτώ άρτους και κρέας τοπρωϊ και άρτους και κρέας το δείλης και εκ του χειμάρρου έπινεν ύδωρ
⁷And it came to pass after some time, that the brook was dried up, because there had been no rain upon the earth.	και εγένετο μεθ΄ ημέρας και εξηράνθη ο χειμάρρους ότι ουκ εγένετο υετός επί την γην
⁸And the word of the Lord came to Eliu, saying,	και εγένετο ρήμα κυρίου προς Ηλίαν λέγον
⁹Arise, and go to Sarepta of the Sidonian land: behold, I have there commanded a widow-woman to maintain thee.	ανάστηθι και πορεύου εις Σαρέπτα της Σιδώνος και κατοικήσεις εκεί ιδού εντέταλμαι εκεί γυναικί χήρα του διατρέφειν σε
¹⁰And he arose and went to Sarepta, and came to the gate of the city: and, behold, a widow-woman was there gathering sticks; and Eliu cried after her, and said to her, Fetch me, I pray thee, a little water in a vessel, that I may drink.	και ανέστη και επορεύθη εις Σαρέπτα και ήλθεν εις τον πυλώνα της πόλεως και ιδού εκεί γυνή χήρα συνέλεγε ξύλα και εβόησεν οπίσω αυτής Ηλίας και είπεν αυτή λάβε δη μοι ολίγον ύδωρ εις άγγος και πίομαι
¹¹And she went to fetch it; and Eliu cried after her, and said, Bring me, I pray thee, a morsel of the bread that is in thy hand.	και επορεύθη λαβείν και εβόησεν οπίσω αυτής Ηλίας και είπεν αυτή λήψη δη μοι ψωμόν άρτου εν τη χειρί σου και φάγομαι
¹²And the woman said, As the Lord thy God lives, I have not a cake, but only a handful of meal in the pitcher, and a little oil in a cruse, and, behold, I am going to gather two sticks, and I shall go in and dress it for myself and my children, and we shall eat it and die.	και είπεν η γυνή ζη κύριος ο θεός σου ει έστι μοι εγκρυφίας αλλ΄ όσον δράξ αλεύρου εν τη υδρία και ολίγον έλαιον εν τω καψάκη και ιδού εγώ συλλέξω δύο ξυλάρια και εισελεύσομαι και ποιήσω αυτό εμαυτή και τοις τέκνοις μου και φαγόμεθα και αποθανούμεθα
¹³And Eliu said to her, Be of good courage, go in and do according to thy word: but make me thereof a little cake, and thou shalt bring it out to me first, and thou shalt make some for thyself and thy children last.	και είπε προς αυτή Ηλίας θάρσει είσελθε και ποίησον κατά το ρήμα σου αλλά ποίησόν μοι εκείθεν εγκρυφίαν μικρόν εν πρώτοις και εξοίσεις μοι εαυτή δε ποιήσεις και τοις τέκνοις σου επ΄ εσχάτω
¹⁴For thus saith the Lord, The pitcher of meal shall not fail, and the cruse of oil shall not diminish, until the day that the Lord gives rain upon the earth.	ότι τάδε λέγει κύριος ο θεός Ισραήλ η υδρία του αλεύρου ουκ εκλείψει και ο καψάκης του ελαίου ουκ ελαττονήσει έως ημέρας του δούναι τον κύριον τον υετόν επί την γην
¹⁵And the woman went and did so, and did eat, she, and he, and her children.	και επορεύθη η γυνή και εποίησε κατά το ρήμα Ηλίου και έδωκεν αυτώ και ήσθιεν αυτός και αυτή και τα τέκνα αυτής
¹⁶And the pitcher of meal failed not, and the cruse of oil was not diminished, according to the word of the Lord which he spoke by the hand of Eliu.	και η υδρία του αλεύρου ουκ εξέλιπε και ο καψάκης του ελαίου ουκ ηλαττονήθη κατά το ρήμα κυρίου ο ελάλησεν εν χειρί Ηλίου
¹⁷And it came to pass afterward, that the son of the woman the mistress of the house was sick; and his sickness was very severe, until there was no breath left in him.	και εγένετο μετά ταύτα και ηρρώστησεν ο υιός της γυναικός της κυρίας του οίκου και ην η αρρωστία αυτού κραταιά σφόδρα έως ου ουχ υπελείφθη εν αυτώ πνεύμα
¹⁸And she said to Eliu, What have I to do with thee, O man of God? hast thou come in to me to bring my sins to remembrance, and to slay my son?	και είπε προς Ηλίαν τι εμοί και σοι άνθρωπε του θεού εισήλθες προς με του αναμνήσαι τας αδικίας μου και θανατώσαι τον υιόν μου
¹⁹And Eliu said to the woman, Give me thy son. And he took him out of her bosom, and took him up to the chamber in which he himself lodged, and laid him on the bed.	και είπεν Ηλίας προς την γυναίκα δος μοι τον υιόν σου και έλαβεν αυτόν εκ του κόλπου αυτής και ανήνεγκεν αυτόν εις το υπερώον εν ω αυτός εκάθητο εκεί και εκοίμισεν αυτόν επί την κλίνην αυτού
²⁰And Eliu cried aloud, and said, Alas, O Lord, the witness of the widow with whom I sojourn, thou hast wrought evil for her in slaying her son.	και ανεβόησεν Ηλίας προς κύριον και είπεν κύριε ο θεός μου και γε την χήραν μεθ΄ ης εγώ κατοικώ μετ΄ αυτής συ κεκάκωκας του θανατώσαι τον υιόν αυτής
²¹And he breathed on the child thrice, and called on the Lord, and said, O Lord my God, let, I pray thee, the soul of this child return to him.	και ενεφύσησε τω παιδαρίω τρις και επεκαλέσατο τον κύριον και είπε κύριε ο θεός μου επιστραφήτω δη η ψυχή του παιδαρίου τούτου εις αυτό
²²And it was so, and the child cried out,	και εγένετο ούτως και επεστράφη η ψυχή του παιδαρίου εις αυτό και ανεβόησε το παιδάριον
²³and he brought him down from the upper chamber into the house, and gave him to his mother; and Eliu said, See, thy son lives.	και κατήγαγεν αυτό από του υπερώου εις τον οίκον και έδωκεν αυτό τη μητρί αυτού και είπεν Ηλίας βλέπε ζη ο υιός σου
²⁴And the woman said to Eliu, Behold, I know that thou art a man of God, and the word of the Lord in thy mouth is true.	και είπεν η γυνή προς Ηλίαν ιδού έγνωκα ότι άνθρωπος του θεού ει συ και ρήμα κυρίου εν τω στόματί σου αληθινόν

Chapter 18[edit]

¹And it came to pass after many days, that the word of the Lord came to Eliu in the third year, saying, Go, and appear before Achaab, and I will bring rain upon the face of the earth.	και εγένετο μεθ΄ ημέρας πολλάς και ρήμα κυρίου εγένετο προς Ηλίαν εν τω ενιαυτώ τω τρίτω λέγων πορεύου και όφθητι τω Αχαάβ και δώσω υετόν επί πρόσωπον της γης
²And Eliu went to appear before Achaab: and the famine was severe in Samaria.	και επορεύθη Ηλίας του οφθήναι τω Αχαάβ και ην λιμός κραταιός εν Σαμαρεία
³And Achaab called Abdiu the steward. Now Abdiu feared the Lord greatly.	και εκάλεσεν Αχαάβ τον Αβδίου τον οικονόμον και Αβδίου ην φοβούμενος τον κύριον σφόδρα
⁴And it came to pass when Jezabel smote the prophets of the Lord, that Abdiu took a hundred prophets, and hid them by fifty in a cave, and fed them with bread and water.	και εγένετο εν τω τύπτειν Ιεζάβελ τους προφήτας κυρίου και έλαβεν Αβδίου εκατόν προφήτας και κατέκρυψεν αυτούς ανά πεντήκοντα εν δύο σπηλαίοις και διέτρεφεν αυτούς εν άρτω και ύδατι
⁵And Achaab said to Abdiu, Come, and let us go through the land, and to the fountains of water, and to the brooks, if by any means we may find grass, and may save the horses and mules, and so they will not perish from the tents.	και είπεν Αχαάβ προς Αβδίου δεύρο και διέλθωμεν εν την γην επί τας πηγάς των υδάτων και επί πάντας τους χειμάρρους ει πως εύρωμεν βοτάνην και περιποιησώμεθα ίππους και ημιόνους και ουκ εξολοθρευθήσονται απ΄ ημών κτήνη
⁶And they made a division of the way between them to pass through it: Achaab went one way, and Abdiu went by another way alone.	και διεμέρισαν εαυτοίς την οδόν του πορευθήναι εν αυτήν Αχαάβ επορεύθη εν οδώ μία και Αβδίου επορεύθη εν οδώ άλλη μόνος
⁷And Abdiu was alone in the way; and Eliu came alone to meet him: and Abdiu hasted, and fell upon his face, and said, My lord Eliu, art thou indeed he?	και ην Αβδίου εν τη οδώ μόνος και ιδού Ηλίας εις συνάντησιν αυτώ και Αβδίου έσπευσε και έπεσεν επί πρόσωπον αυτού και είπεν ει συ ει αυτός κύριέ μου Ηλία
⁸And Eliu said to him, I am: go say to thy master, Behold, Eliu is here.	και είπεν Ηλίας αυτώ εγώ πορεύου λέγε τω κυρίω σου ιδού Ηλίας
⁹And Abdiu said, What sin have I committed, that thou givest thy servant into the hand of Achaab to slay me?	και είπεν Αβδίου τι ημάρτηκα ότι συ δίδως τον δούλόν σου εις χείρας Αχαάβ του θανατώσαί με
¹⁰As the Lord thy God lives, there is not a nation or kingdom, whither my lord has not sent to seek thee; and if they said, He is not here, then has he set fire to the kingdom and its territories, because he has not found thee.	ζη κύριος ο θεός σου ει έστιν έθνος η βασιλεία ου ουκ απέστειλεν ο κύριός μου ζητείν σε και ει είπον ουκ έστι και ώρκισεν την βασιλείαν και τας χώρας αυτής ότι ουχ εύρηκέ σε
¹¹And now thou sayest, Go, tell thy lord, Behold, Eliu is here.	και νυν συ λέγεις πορεύου ανάγγελλε τω κυρίω σου ιδού Ηλίας
¹²And it shall come to pass when I shall have departed from thee, that the Spirit of the Lord shall carry thee to a land which I know not, and I shall go in to tell the matter to Achaab, and he will not find thee and will slay me: yet thy servant fears the Lord from his youth.	και έσται εάν εγώ απέλθω από σου και πνεύμα κυρίου αρεί σε εις την γην ην ουκ οίδα και εισελεύσομαι του απαγγείλαι τω Αχαάβ και ουχ εύρη σε και αποκτενεί με και ο δούλός σου εστί φοβούμενος τον κύριον εκ νεότητος αυτού
¹³Has it not been told to thee my lord, what I did when Jezabel slew the prophets of the Lord, that I hid a hundred men of the prophets of the Lord, by fifty in a cave, and fed them with bread and water?	η ουκ απηγγέλη σοι τω κυρίω μου οία πεποίηκα εν τω αποκτείνειν Ιεζάβελ τους προφήτας κυρίου και έλαβον εκ των προφητών κυρίου εκατόν άνδρας και έκρυψα αυτούς εν τοις σπηλαίοις ανά πεντήκοντα και έθρεψα αυτούς εν άρτοις και ύδατι
¹⁴And now thou sayest to me, Go, say to thy master, Behold, Eliu is here: and he shall slay me.	και νυν συ λέγεις πορεύου λέγε τω κυρίω σου ιδού Ηλίας και αποκτενεί με
¹⁵And Eliu said, As the Lord of Hosts before whom I stand lives, to-day I will appear before him.	και είπεν Ηλίας ζη κύριος των δυνάμεων ω παρέστην ενώπιον αυτού ότι σήμερον οφθήσομαι αυτώ
¹⁶And Abdiu went to meet Achaab, and told him: and Achaab hasted forth, and went to meet Eliu.	και επορεύθη Αβδίου εις συνάντησιν τω Αχαάβ και απήγγειλεν αυτώ και εξέδραμεν Αχαάβ και επορεύθη εις συνάντησιν Ηλίου
¹⁷And it came to pass when Achaab saw Eliu, that Achaab said to Eliu, Art thou he that perverts Israel?	και εγένετο ως είδεν Αχαάβ τον Ηλίαν και είπεν Αχαάβ προς Ηλίαν ει συ ει αυτός ο διαστρέφων τον Ισραήλ
¹⁸And Eliu said, I do not pervert Israel; but it is thou and thy father's house, in that ye forsake the Lord your God, and thou hast gone after Baalim.	και είπεν Ηλίας ου διαστρέφω τον Ισραήλ αλλ΄ συ και ο οίκος του πατρός σου εν τω καταλιμπανείν υμάς τον κύριον θεόν υμών και πορευθήναι οπίσω των Βααλείμ
¹⁹And now send, gather to me all Israel to mount Carmel, and the prophets of shame four hundred and fifty, and the prophets of the groves four hundred, that eat at Jezabel's table.	και νυν απόστειλον και συνάθροισον προς με πάντα Ισραήλ εις το όρος το Καρμήλιον και τους προφήτας του Βάαλ τετρακοσίους και πεντήκοντα και τους προφήτας των αλσών τετρακοσίους εσθίοντας τράπεζαν Ιεζάβελ
²⁰And Achaab sent to all Israel, and gathered all the prophets to mount Carmel.	και απέστειλεν Αχαάβ εις πάντα τον Ισραήλ και επισυνήγαγε πάντας τους προφήτας εις το όρος το Καρμήλιον
²¹And Eliu drew near to them all: and Eliu said to them, How long wilt ye halt on both feet? if the Lord be God, follow him; but if Baal, follow him. And the people answered not a word.	και προσήλθεν Ηλίας προς πάντα τον λαόν και είπε προς αυτούς έως πότε υμείς χωλανείτε επ΄ αμφοτέραις ταις ιγνύαις υμών ει έστι κύριος ο θεός πορεύεσθε οπίσω αυτού ει δε ο Βάαλ πορεύεσθε οπίσω αυτού και ουκ απεκρίθη ο λαός λόγον
²²And Eliu said to the people, I am left, the only one prophet of the Lord; and the prophets of Baal are four hundred and fifty men, and the prophets of the groves four hundred.	και είπεν Ηλίας προς τον λαόν εγώ υπολέλειμμαι προφήτης κυρίου μονώτατος και οι προφήται του Βάαλ τετρακόσιοι και πεντήκοντα άνδρες
²³Let them give us two oxen, and let them choose one for themselves, and cut it in pieces, and lay it on the wood, and put no fire on the wood: and I will dress the other bullock, and put on no fire.	δότωσαν ουν ημίν δύο βόας και εκλεξάσθωσαν εαυτοίς τον ένα και μελισάτωσαν και επιθέτωσαν επί των ξύλων και πυρ μη επιθέτωσαν και εγώ ποιήσω τον βούν τον άλλον και πυρ ου επίθω
²⁴And do ye call loudly on the name of your gods, and I will call on the name of the Lord my God, and it shall come to pass that the God who shall answer by fire, he is God. And all the people answered and said, The word which thou hast spoken is good.	και βοάτε εν ονόματι των θεων υμών και εγώ επικαλέσομαι εν τω ονόματι κυρίου του θεού μου και έσται ο θεός ος αν επακούση εν πυρί ούτος θεός και απεκρίθη πας ο λαός και είπεν αγαθός ο λόγος ον ελάλησας
²⁵And Eliu said to the prophets of shame, Choose to yourselves one calf, and dress it first, for ye are many; and call ye on the name of your god; but apply no fire.	και είπεν Ηλίας τοις προφήταις του Βάαλ εκλέξασθε εαυτοίς τον βουν τον ένα και ποιήσατε πρώτοι ότι υμείς πολλοί και επικαλείσθε εν ονόματι θεού υμών και πυρ μη επίθητε
²⁶And they took the calf and drest it, and called on the name of Baal from morning till noon, and said, hear us, O Baal, hear us. And there was no voice, neither was there hearing, and they ran up and down on the alter which they had made.	και έλαβον τον βουν και εποίησαν και επεκαλούντο εν ονόματι του Βάαλ εκ πρωϊας έως μεσημβρίας και είπον επάκουσον ημών ω Βάαλ επάκουσον ημών και ουκ ην φωνή και ουκ ην ακρόασις και διέτρεχον επί του θυσιαστηρίου ου εποίησαν
²⁷And it was noon, and Eliu the Thesbite mocked them, and said, Call with a loud voice, for he is a god; for he is meditating, or else perhaps he is engaged in business, or perhaps he is asleep, and is to be awaked.	και εγένετο μεσημβρία και εμυκτήρισεν αυτούς Ηλίας ο Θεσβίτης και είπεν επικαλείσθε εν φωνή μεγάλη μήποτε αδολεσχία τις εστιν αυτώ και άμα μήποτε χρηματίζει αυτός η μήποτε καθεύδει και εξαναστήσεται
²⁸And they cried with a loud voice, and cut themselves according to their custom with knives and lancets until the blood gushed out upon them.	και επεκαλούντο εν φωνή μεγάλη και κατετέμνοντο κατά τον εθισμόν αυτών εν μαχαίραις και εν σειρομάσταις έως εκχύσεως αίματος επ΄ αυτούς
²⁹And they prophesied until the evening came; and it came to pass as it was the time of the offering of the sacrifice, that Eliu the Thesbite spoke to the prophets of the abominations, saying, Stand by for the present, and I will offer my sacrifice. And they stood aside and departed.	και προεφήτευον έως ου παρήλθε το μεσημβρινόν και εγένετο ως ο καιρός της μεσημβρίας του αναβήναι την θυσίαν και ουκ ην φωνή και ουκ ην ακρόασις
³⁰And Eliu said to the people, Come near to me. And all the people came near to him.	και είπεν Ηλίας προς τον λαόν προσαγάγετε προς με και προσήγαγε πας ο λαός προς αυτόν και ιάσατο το θυσιαστήριον το κατεσκαμμένον
³¹And Eliu took twelve stones, according to the number of the tribes of Israel, as the Lord spoke to him, saying, Israel shall be thy name.	και έλαβεν Ηλίας δώδεκα λίθους κατά αριθμόν των φυλών του Ισραήλ ως ελάλησε κύριος προς αυτόν λέγων Ισραήλ έσται το όνομά σου
³²And he built up the stones in the name of the Lord, and repaired the altar that had been broken down; and he made a trench that would hold two measures of seed round about the altar.	και ωκοδόμησε τους λίθους εν ονόματι κυρίου και ιάσατο το θυσιαστήριον κυρίου το κατασκαμμένον και εποίησε θάλασσαν χωρούσαν δύο μετρητάς σπέρματος κυκλόθεν του θυσιαστηρίου
³³And he piled the cleft wood on the altar which he had made, and divided the whole-burnt-offering, and laid it on the wood, and laid it in order on the altar, and said, Fetch me four pitchers of water, and pour it on the whole-burnt-offering, and on the wood. And they did so.	και επέθηκε τας σχίδακας επί το θυσιαστήριον ο εποίησεν και εμέλισε το ολοκαύτωμα και επέθηκεν επί τας σχίδακας και εστοίβασεν επί το θυσιαστήριον και είπεν Ηλίας λάβετέ μοι τέσσαρας υδρίας ύδατος και επιχέατε επί το ολοκαύτωμα και επί τας σχίδακας
³⁴And he said, Do it the second time. And they did it the second time. And he said, Do it the third time. And they did it the third time.	και είπε δευτερώσατε και εδευτέρωσαν και είπε τρισσώσατε και ετρίσσευσαν
³⁵And the water ran round about the altar, and they filled the trench with water.	και επορεύετο το ύδωρ κύκλω του θυσιαστηρίου και την θάλασσαν έπλησεν ύδατος
³⁶And Eliu cried aloud to the heaven, and said, Lord God of Abraam, and Isaac, and Israel, answer me, O Lord, answer me this day by fire, and let all this people know that thou art the Lord, the God of Israel, and I am thy servant, and for thy sake I have wrought these works.	και ως ην καιρός του προσφέρεσθαι την θυσίαν και παρεγένετο Ηλίας ο προφήτης και είπε κύριε ο θεός Αβραάμ και Ισαάκ και Ισραήλ σήμερον γνώτω πας ο λαός ούτος ότι συ ει κύριος ο θεός Ισραήλ και εγώ δούλός σου και διά σε πεποίηκα ταύτα πάντα
³⁷Hear me, O Lord, hear me, and let this people know that thou art the Lord God, and thou hast turned back the heart of this people.	επάκουσόν μου κύριε επάκουσόν μου και γνώτω ο λαός ούτος ότι συ κύριος ο θεός και συ έστρεψας την καρδίαν του λαού τούτου οπίσω
³⁸Then fire fell from the Lord out of heaven, and devoured the whole-burnt-offerings, and the wood and the water that was in the trench, and the fire licked up the stones and the earth.	και έπεσε πυρ παρά κυρίου εκ του ουρανού και κατέφαγε το ολοκαύτωμα και τας σχίδακας και το ύδωρ το εν τη θαλάσση και τους λίθους και τον χουν εξέλιξε το πυρ
³⁹And all the people fell upon their faces, and said, Truly the Lord is God; he is God.	και είδε πας ο λαός και έπεσεν επί πρόσωπον αυτών και είπον αληθώς κύριός εστιν θεός κύριος αυτός εστι θεός
⁴⁰And Eliu said to the people, Take the prophets of Baal; let not one of them escape. And they took them; and Eliu brings them down to the brook Kisson, and he slew them there.	και είπεν Ηλίας προς τον λαόν συλλάβετε τους προφήτας του Βάαλ μηδείς σωθήτω εξ αυτών και συνέλαβον αυτούς και κατήγαγεν αυτούς Ηλίας εις τον χειμάρρουν Κισών και έσφαξεν αυτούς εκεί
⁴¹And Eliu said to Achaab, Go up, and eat and drink, for there is a sound of the coming of rain.	και είπεν Ηλίας τω Αχαάβ ανάβηθι και φάγε και πίε ότι φωνή του ήχους του υετού
⁴²And Achaab went up to eat and to drink; and Eliu went up to Carmel, and stooped to the ground, and put his face between his knees,	και ανέβη Αχαάβ του φαγείν και πιείν και Ηλίας ανέβη εις τον Κάρμηλον και έκυψεν επί την γην και έθηκε το πρόσωπον αυτού αναμέσον των γονάτων αυτού
⁴³and said to his servant, Go up, and look toward the sea. And the servant looked, and said, There is nothing: and Eliu said, Do thou then go again seven times.	και είπε τω παιδαρίω αυτού ανάβηθι και επίβλεψον οδόν της θαλάσσης και ανέβη και επέβλεψε το παιδάριον και είπεν ουκ έστιν ουθέν και είπεν Ηλίας επίστρεψον επτάκις
⁴⁴And the servant went again seven times: and it came to pass at the seventh time, that, behold, a little cloud like the sole of a man's foot brought water; and he said, Go up, and say to Achaab, make ready thy chariot, and go down, lest the rain overtake thee.	και εγένετο εν τω εβδόμω και ιδού νεφέλη μικρά ως ίχνος ανδρός ανάγουσα ύδωρ από θαλάσσης και είπεν ανάβηθι και είπον τω Αχαάβ ζεύξον το άρμα σου και κατάβηθι μη καταλάβη σε ο υετός
⁴⁵And it came to pass in the meanwhile, that the heaven grew black with clouds and wind, and there was a great rain. And Achaab wept, and went to Jezrael.	και εγένετο έως ώδε και ώδε και ο ουρανός συνεσκότασε εν νεφέλαις και πνεύματι και εγένετο υετός μέγας και ίππευσεν και επορεύετο εις Ιεζραήλ
⁴⁶And the hand of the Lord was upon Eliu, and he girt up his loins, and ran before Achaab to Jezrael.	και χειρ κυρίου εγένετο επί τον Ηλίαν και συνέσφιγξε την οσφύν αυτού και έτρεχεν έμπροσθεν Αχαάβ έως Ιεζραήλ

Chapter 19[edit]

¹And Achaab told Jezabel his wife all that Eliu had done, and how he had slain the prophets with the sword.	και ανήγγειλεν Αχαάβ τη Ιεζάβελ πάντα όσα εποίησεν Ηλίας και ως απέκτεινε τους προφήτας εν ρομφαία
²And Jezabel sent to Eliu, and said, If thou art Eliu and I am Jezabel, God do so to me, and more also, if I do not make thy life by this time to-morrow as the life of one of them.	και απέστειλεν Ιεζάβελ προς Ηλίαν και είπεν τάδε ποιήσαισάν μοι οι θεοί και τάδε προσθείησαν ότι ταύτην την ώραν αύριον θήσομαι την ψυχήν σου καθώς ψυχήν ενός εξ αυτών
³And Eliu feared, and rose, and departed for his life: and he comes to Bersabee to the land of Juda, and he left his servant there.	και εφοβήθη Ηλίας και ανέστη και απήλθε κατά την ψυχήν αυτού και έρχεται εις Βηρσαβεαί την Ιούδα και αφήκε το παιδάριον αυτού εκεί
⁴And he himself went a day's journey in the wilderness, and came and sat under a juniper tree; and asked concerning his life that he might die, and said, Let it be enough now, O Lord, take, I pray thee, my life from me; for I am no better than my fathers.	και αυτός επορεύθη εν τη ερήμω οδόν ημέρας και ήλθε και εκάθισεν υποκάτω ραθάμ και ητήσατο την ψυχήν αυτού αποθανείν και είπεν ικανούσθω νυν κύριε λάβε δη την ψυχήν μου απ΄ εμού ότι ου κρείσσων εγώ ειμι υπέρ τους πατέρας μου
⁵And he lay down and slept there under a tree; and behold, some one touched him, and said to him, Arise and eat.	και εκοιμήθη και ύπνωσεν εκεί υπό φυτόν και ιδού τις άγγελος ήψατο αυτού και είπεν αυτώ ανάστηθι και φάγε
⁶And Eliu looked, and, behold, at his head there was a cake of meal and a cruse of water; and he arose, and ate and drank, and returned and lay down.	και επέβλεψε και ιδού προς κεφαλής αυτού εγκρυφίας ολυρίτης και καψάκης ύδατος και ανέστη Ηλίας και έφαγε και έπιε και επιστρέψας εκοιμήθη
⁷And the angel of the Lord returned again, and touched him, and said to him, Arise, and eat, for the journey is far from thee.	και επέστρεψεν ο άγγελος κυρίου εκ δευτέρου και ήψατο αυτού και είπεν αυτώ ανάστηθι φάγε ότι πολλή από σου η οδός
⁸And he arose, and ate and drank, and went in the strength of that meat forty days and forty nights to mount Choreb.	και ανέστη και έφαγε και έπιε και επορεύθη εν τη ισχύϊ της βρώσεως εκείνης τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας έως όρους Χωρήβ
⁹And he entered there into a cave, and rested there; and, behold, the word of the Lord came to him, and he said, What doest thou here, Eliu?	και εισήλθεν εκεί εις το σπήλαιον και κατέλυσεν εκεί και ιδού ρήμα κυρίου προς αυτόν και είπε τι συ ενταύθα Ηλία
¹⁰And Eliu said, I have been very jealous for the Lord Almighty, because the children of Israel have forsaken thee: they have digged down thine altars, and have slain thy prophets with the sword; and I only am left alone, and they seek my life to take it.	και είπεν Ηλίας ζηλών εζήλωκα τω κυρίω παντοκράτορι ότι εγκατέλιπόν σε οι υιοί Ισραήλ τα θυσιαστήριά σου κατέσκαψαν και τους προφήτας σου απέκτειναν εν ρομφαία και υπολέλειμμαι εγώ μονώτατος και ζητούσι την ψυχήν μου λαβείν αυτήν
¹¹And he said, Thou shalt go forth to-morrow, and shalt stand before the Lord in the mount; behold, the Lord will pass by. And, behold, a great and strong wind rending the mountains, and crushing the rocks before the Lord; but the Lord was not in the wind; and after the wind an earthquake; but the Lord was not in the earthquake:	και είπεν εξελεύση και στήση ενώπιον κυρίου εν τω όρει και ιδού κύριος παρελεύσεται και πνεύμα μέγα κραταιόν διαλύον όρη και συντρίβον πέτρας ενώπιον κυρίου ουκ εν τω πνεύματι κύριος και μετά το πνεύμα συσσεισμός ουκ εν τω συσσεισμώ κύριος
¹²and after the earthquake a fire; but the Lord was not in the fire: and after the fire the voice of a gentle breeze.	και μετά τον συσσεισμόν πυρ ουκ εν τω πυρί κύριος και μετά το πυρ φωνή αύρας λεπτής κακεί κύριος
¹³And it came to pass when Eliu heard, that he wrapt his face in his mantle, and went forth and stood in the cave: and, behold, a voice came to him and said, What doest thou here, Eliu?	και εγένετο ως ήκουσεν Ηλίας και επεκάλυψε το πρόσωπον αυτού εν τη μηλωτή αυτού και εξήλθε και έστη παρά το σπήλαιον και ιδού προς αυτόν φωνή και είπε τι συ ενταύθα Ηλία
¹⁴And Eliu said, I have been very jealous for the Lord Almighty; for the children of Israel have forsaken thy covenant, and they have overthrown thine altars, and have slain thy prophets with the sword! and I am left entirely alone, and they seek my life to take it.	και είπεν Ηλίας ζηλών εζήλωκα τω κυρίω θεω παντοκράτορι ότι εγκατέλιπον την διαθήκην σου οι υιοί Ισραήλ τα θυσιαστήριά σου κατέσκαψαν και τους προφήτας σου απέκτειναν εν ρομφαία και υπολέλειμμαι εγώ μονώτατος και ζητούσι την ψυχήν μου λαβείν αυτήν
¹⁵And the Lord said to him, Go, return, and thou shalt come into the way of the wilderness of Damascus: and thou shalt go and anoint Azael to be king over Syria.	και είπε κύριος προς αυτόν πορεύου ανάστρεφε εις την οδόν σου και ήξεις εις την οδόν ερήμου Δαμασκού και χρίσεις τον Αζαήλ εις βασιλέα επι Συρίαν
¹⁶And Ju the son of Namessi shalt thou anoint to be king over Israel; and Elisaie the son of Saphat shalt thou anoint to be prophet in thy room.	και τον Ιού υιόν Ναμεσσεί χρίσεις εις βασιλέα επί Ισραήλ και τον Ελισεαί υιόν Σαφάτ εξ Αβελμεούλα χρίσεις εις προφήτην αντί σου
¹⁷And it shall come to pass, that him that escapes from the sword of Azael, Ju shall slay; and him that escapes from the sword of Ju, Elisaie shall slay.	και έσται τον σωζόμενον εκ ρομφαίας Αζαήλ θανατώσει Ιού και τον σωζόμενον εκ ρομφαίας Ιού θανατώσει Ελισεαί
¹⁸And thou shalt leave in Israel seven thousand men, all the knees which had not bowed themselves to Baal, and every mouth which had not worshipped him.	και καταλείψω εν Ισραήλ επτά χιλιάδας ανδρών πάντα τα γόνατα α ουκ έκαμψαν γόνυ τη Βάαλ και παν στόμα ο ου προσεκύνησεν αυτώ
¹⁹And he departed thence, and finds Elisaie the son of Saphat, and he was ploughing with oxen; there were twelve yoke before him, and he with the twelve, and he passed by to him, and cast his mantle upon him.	και απήλθεν εκείθεν και ευρίσκει τον Ελισεαί υιόν Σαφάτ και αυτός ην αροτριών εν βουσί δώδεκα ζεύγη ενώπιον αυτού και αυτός εν τοις δώδεκα και απήλθεν επί τον Ελισεαί Ελίας και έρριψε επ΄ αυτόν την μηλωτήν αυτού
²⁰And Elisaie left the cattle, and ran after Eliu and said, I will kiss my father, and follow after thee. And Eliu said, Return, for I have done a work for thee.	και κατέλιπεν Ελισεαί τους βόας και έδραμεν οπίσω Ηλίου και είπε καταφιλήσω τον πατέρα μου και την μητέρα μου και ακολουθήσω οπίσω σου και είπεν αυτώ πορεύου ανάστρεφε ότι πεποίηκά σοι
²¹And he returned from following him, and took a yoke of oxen, and slew them, and boiled them with the instruments of the oxen, and gave to the people, and they ate: and he arose, and went after Eliu, and ministered to him.	και ανέστρεψεν εξόπισθεν αυτού και έλαβε τα ζεύγη των βοών και έθυσε και ήψησεν αυτά εν τοις σκεύεσι των βοών και έδωκε τω λαώ και έφαγον και ανέστη και επορεύθη οπίσω Ηλίου και ελειτούργει αυτώ

Chapter 20[edit]

¹And Nabuthai the Jezraelite had a vineyard, near the threshingfloor of Achaab king of Samaria.	και υιός Άδερ βασιλεύς Συρίας συνήθροισεν πάσαν την δύναμιν αυτού και τριακονταδύο βασιλείς μετ΄ αυτού και ίπποι και άρματα και ανέβησαν και περιεκάθισαν επί Σαμαρείαν και επολέμησαν επ΄ αυτήν
²And Achaab spoke to Nabuthai, saying, Give me thy vineyard, and I will have it for a garden of herbs, for it is near my house: and I will give thee another vineyard better than it; or if it please thee, I will give thee money, the price of this thy vineyard, and I will have it for a garden of herbs.	και απέστειλεν αγγέλους προς Αχαάβ βασιλέα Ισραήλ εις την πόλιν και είπε προς αυτόν τάδε λέγει υιός Άδερ
³And Nabuthai said to Achaab, My God forbid me that I should give thee the inheritance of my fathers.	το αργύριόν σου και το χρυσίον σου εμόν εστι και αι γυναίκές σου και τα τέκνα σου τα κάλλιστα εμά εστι
⁴And the spirit of Achaab was troubled, and he lay down upon his bed, and covered his face, and ate no bread.	και απεκρίθη ο βασιλεύς Ισραήλ και είπε καθώς ελάλησας κύριέ μου βασιλεύ σος εγώ ειμι και πάντα τα εμά
⁵And Jezabel his wife went in to him, and spoke to him, saying, Why is thy spirit troubled, and why dost thou eat no bread?	και ανέστρεψαν οι άγγελοι και είπον τάδε λέγει ο υιός Άδερ εγώ απέσταλκα προς σε λέγων το αργύριόν σου και το χρυσίον σου και τας γυναίκάς σου και τα τέκνα σου δώσεις μοι
⁶And he said to her, Because I spoke to Nabuthai the Jezraelite, saying, Give me thy vineyard for money; or if thou wilt, I will give thee another vineyard for it: and he said, I will not give thee the inheritance of my fathers.	ότι ταύτην την ώραν αύριον αποστελώ τους παίδάς μου προς σε και ερευνήσουσι τον οίκον σου και τους οίκους των παίδων σου και έσται πάντα τα επιθυμήματα των οφθαλμών αυτών εφ΄ α αν επιβάλωσι τας χείρας αυτών λήψονται
⁷And Jezabel his wife said to him, Dost thou now thus act the king over Israel? arise, and eat bread, and be thine own master, and I will give thee the vineyard of Nabuthai the Jezraelite.	και εκάλεσεν ο βασιλεύς Ισραήλ πάντας τους πρεσβυτέρους της γης και είπε γνώτε δη και ίδετε ότι κακίαν ούτος ζητεί ότι απέσταλκε προς με περί των γυναικών μου και περί των τέκνων μου και το αργύριόν μου και το χρυσίον μου ουκ απεκώλυσα απ΄ αυτού
⁸And she wrote a letter in the name of Achaab, and sealed it with his seal, and sent the letter to the elders, and to the freemen who dwelt with Nabuthai.	και είπον αυτώ οι πρεσβύτεροι και πας ο λαός μη ακούσης και μη θελήσης
⁹And it was written in the letters, saying, Keep a fast, and set Naboth in a chief place among the people.	και είπε τοις αγγέλοις υιόυ Άδερ λέγετε τω κυρίω υμών πάντα όσα απέστειλας προς τον δούλόν σου εν πρώτοις ποιήσω το δε ρήμα τούτο ου δυνήσομαι ποιήσαι και απήραν οι άνδρες και απέστρεψαν αυτώ λόγον
¹⁰And set two men, sons of transgressors, before him, and let them testify against him, saying, He blessed God and the king: and let them lead him forth, and stone him, and let them die.	και απέστειλε προς αυτόν υιός Άδερ λέγων τάδε ποιήσαισαν μοι οι θεοί και τάδε προσθείησαν ει εκποιήσει ο χους Σαμαρείας ταις δραξί παντί τω λαώ τοις πεζοίς μου
¹¹And the men of his city, the elders, and the nobles who dwelt in his city, did as Jezabel sent to them, and as it had been written in the letters which she sent to them.	και απεκρίθη ο βασιλεύς Ισραήλ και είπεν ικανούσθω μη καυχάσθω ο κυρτός ως ο ορθός
¹²And they proclaimed a fast, and set Nebuthai in a chief place among the people.	και εγένετο ότε απεκρίθη αυτώ τον λόγον τούτον πίνων ην αυτός και πάντες οι βασιλείς οι μετ΄ αυτού εν σκηναίς και είπε τοις παισίν αυτού οικοδομήσατε χάρακα και έθεντο χάρακα επί την πόλιν
¹³And two men, sons of transgressors, came in, and sat opposite him, and bore witness against him, saying, Thou hast blessed God and the king. And they led him forth out of the city, and stoned him with stones, and he died.	και ιδού προφήτης εις προσήλθε τω Αχαάβ βασιλεί Ισραήλ και είπε τάδε λέγει κύριος ει εώρακας πάντα τον όχλον τον μέγαν τούτον ιδού εγώ δίδωμι αυτόν σήμερον εις χείρας σου και γνώση ότι εγώ κύριος
¹⁴And they sent to Jezabel, saying, Nabuthai is stoned, and is dead.	και είπεν Αχαάβ εν τίνι και είπε τάδε λέγει κύριος εν τοις παιδαρίοις των αρχόντων των χωρών και είπεν Αχαάβ τις συνάψει τον πόλεμον και είπε συ
¹⁵And it came to pass, when Jezabel heard it, that she said to Achaab, Arise, take possession of the vineyard of Nabuthai the Jezraelite, who would not sell it to thee: for Nebuthai is not alive, for he is dead.	και επεσκέψατο Αχαάβ τους παίδας των αρχόντων των χωρών και εγένοντο διακόσια τριάκοντα και δύο και μετά ταύτα επεσκέψατο τον λαόν πάντα υιόν δυνάμεως επτά χιλιάδας
¹⁶And it came to pass, when Achaab heard that Nabuthai the Jezraelite was dead, that he rent his garments, and put on sackcloth. And it came to pass afterward, that Achaab arose and went down to the vineyard of Nabuthai the Jezraelite, to take possession of it.	και εξήλθε μεσημβρίας και υιός Άδερ πίνων και μεθύων εν Σοκχώθ αυτός και οι βασιλείς τριάκοντα και δύο βασιλείς οι συμβοηθοί μετ΄ αυτού
¹⁷And the Lord spoke to Eliu the Thesbite, saying,	και εξήλθον τα παιδάρια αρχόντων των χωρών εν πρώτοις και απέστειλεν υιός Άδερ και ανήγγειλαν αυτώ λέγοντες άνδρες εξεληλύθασιν εκ Σαμαρείας
¹⁸Arise, and go down to meet Achaab king of Israel, who is in Samaria, for he is in the vineyard of Nabuthai, for he has gone down thither to take possession of it.	και είπεν αυτοίς ει εις ειρήνην εκπορεύονται συλλάβετε αυτούς ζώντας και ει εις πόλεμον εξήλθον συλλάβετε αυτούς ζώντας
¹⁹And thou shalt speak to him, saying, Thus saith the Lord, Forasmuch as thou hast slain and taken possession, therefore thus saith the Lord, In every place where the swine and the dogs have licked the blood of Nabuthai, there shall the dogs lick thy blood; and the harlots shall wash themselves in thy blood.	και εξήλθον εκ της πόλεως τα παιδάρια των αρχόντων των χωρών και η δύναμις οπίσω αυτών
²⁰And Achaab said to Eliu, Hast thou found me, mine enemy? and he said, I have found thee: because thou hast wickedly sold thyself to work evil in the sight of the Lord, to provoke him to anger;	και επάταξεν έκαστος τον παρ΄ αυτού και έφυγε Συρία και κατεδίωξεν αυτούς Ισραήλ και σώζεται υιός Άδερ βασιλεύς Συρίας εφ΄ ίππου ιππέως
²¹behold, I bring evil upon thee: and I will kindle a fire after thee, and I will utterly destroy every male of Achaab, and him that is shut up and him that is left in Israel.	και εξήλθεν ο βασιλεύς Ισραήλ και έλαβε τους ίππους και τα άρματα και επάταξε πληγήν μεγάλην εν Συρία
²²And I will make thy house as the house of Jeroboam the son of Nabat, and as the house of Baasa son of Achia, because of the provocations wherewith thou hast provoked me, and caused Israel to sin.	και προσήλθεν ο προφήτης προς βασιλέα Ισραήλ και είπε κραταιού και γνώθι και ίδε τι ποιήσεις ότι επιστρέφοντος του ενιαυτού υιός Άδερ βασιλεύς Συρίας αναβαίνει επί σε
²³And the Lord spoke of Jezabel, saying, The dogs shall devour her within the fortification of Jezrael.	και οι παίδες βασιλέως Συρίας είπον προς αυτόν θεός ορεών ο θεός Ισραήλ και ου θεός κοιλάδων διά τούτο εκράταιωσεν υπέρ ημάς εάν δε πολεμήσωμεν αυτούς κατ΄ ευθύ ήμην κραταιώσομεν υπέρ αυτούς
²⁴Him that is dead of Achaab in the city shall the dogs eat, and him that is dead of him in the field shall the birds of the sky eat.	και το ρήμα τούτο ποίησον απόστησον τους βασιλείς έκαστον εις τον τόπον αυτών και θες αντ΄ αυτών σατράπας
²⁵But Achaab did wickedly, in that he sold himself to do that which was evil in the sight of the Lord, as his wife Jezabel led him astray.	και άλλαξον συ κατά την δύναμιν την πεσουσαν από σου και ίππον κατά τον ίππον και άρματα κατά τα άρματα και πολεμήσομεν προς αυτούς κατ΄ ευθύ και κραταιώσομεν υπέρ αυτούς και ήκουσε της φωνής αυτών και εποίησεν ούτως
²⁶And he did very abominably in following after the abominations, according to all that the Amorite did, whom the Lord utterly destroyed from before the children of Israel.	και εγένετο επιστρέψαντος του ενιαυτού και επεσκέψατο υιός Άδερ την Συρίαν και ανέβη εις Αφεκά εις πόλεμον επί Ισραήλ
²⁷And because of the word, Achaab was pierced with sorrow before the Lord, and he both went weeping, and rent his garment, and girt sackcloth upon his body, and fasted; he put on sackcloth also in the day that he smote Nabuthai the Jezraelite, and went his way.	και οι υιοί Ισραήλ επεσκέπησαν και παρεγένοντο εις απάντησιν αυτών και παρενέβαλεν Ισραήλ εξεναντίας αυτών ωσεί δύο ποίμνια αιγών και Συρία έπλησε την γην
²⁸And the word of the Lord came by the hand of his servant Eliu concerning Achaab, and the Lord said,	και προσήλθεν άνθρωπος του θεού και είπε τω βασιλεί Ισραήλ τάδε λέγει κύριος ανθ΄ είπε Συρία θεός ορέων κύριος ο θεός Ισραήλ και ου θεός κοιλάδων αυτός και δώσω την δύναμιν την μεγάλην ταύτην εις χείρα σην και γνώση ότι εγώ κύριος
²⁹Hast thou seen how Achaab has been pricked to the heart before me? I will not bring on the evil in his days, but in his son's days will I bring on the evil.	και παρεμβάλλουσιν ούτοι απέναντι τούτων επτά ημέρας και εγένετο εν τη ημέρα τη εβδόμη και προσήγεν ο πόλεμος και επάταξεν Ισραήλ την Συρίαν εκατόν χιλιάδας πεζών μία ημέρα
³⁰	και έφυγον οι κατάλοιποι εις Αφεκά εις την πόλιν και έπεσε το τείχος επί είκοσι και επτά χιλιάδας ανδρών των καταλοίπων και υιός Άδερ έφυγε και εισήλθεν εις τον οίκον του κοιτώνος εις το ταμιείον
³¹	και είπον οι παίδες αυτού προς αυτόν ιδου δη ηκούσαμεν ότι βασιλείς οίκου Ισραήλ βασιλείς ελέους εισίν επιθώμεθα δη σάκκους επί τας οσφύας ημών και σχοινία επί τας κεφαλάς ημών και εξέλθωμεν προς τον βασιλέα Ισραήλ ει ζωογονήσει τας ψυχάς ημών
³²	και περιεζώσαντο σάκκους επί τας οσφυάς αυτών και έθεσαν σχοινία επί τας κεφαλάς αυτών και είπον τω βασιλεί Ισραήλ δούλός σου υιός Άδερ λέγει ζησάτω δη η ψυχή μου και είπεν ει έτι ζη αδελφός μου εστί
³³	και οι άνδρες οιωνίσαντο και έσπευσαν και ανελέξαντο τον λόγον εκ του στόματος αυτού και είπον αδελφός σου υιός Άδερ και είπεν εισέλθετε και λάβετε αυτόν και εξήλθε προς αυτόν υιός Άδερ και αναβιβάζουσιν αυτόν επί το άρμα προς αυτόν
³⁴	και είπε προς αυτόν τας πόλεις ας έλαβεν ο πατήρ μου παρά του πατρός σου αποδώσω σοι και εξόδους θήσεις εν Δαμασκώ σεαυτώ καθώς έθετο ο πατήρ μου εν Σαμαρεία και εγώ εν διαθήκη εξαποστελώ σε και διέθετο αυτώ διαθήκην και εξαπέστειλεν αυτόν
³⁵	και άνθρωπος εις εκ των υιών των προφητών είπε προς τον πλησίον αυτού εν λόγω κυρίου πάταξον δη με και ουκ ηθέλησεν ο άνθρωπος πατάξαι αυτόν
³⁶	και είπε προς αυτόν ανθ΄ ουκ ήκουσας της φωνής κυρίου ιδού συ αποτρέχεις απ΄ εμού και πατάξει σε λέων και απήλθεν απ΄ αυτού και εύρεν αυτόν λέων και επάταξεν αυτόν
³⁷	και ευρίσκει άνθρωπον άλλον και είπε πάταξον δη με και επάταξεν αυτόν ο άνθρωπος και πατάξας συνέτριψε
³⁸	και επορεύθη ο προφήτης και έστη τω βασιλεί Ισραήλ επί της οδού και κατεδήσατο εν τελαμώνι τους οφθαλμούς αυτού
³⁹	και εγένετο ως ο βασιλεύς παρεπορεύετο και αύτος εβόα προς τον βασιλέα και είπεν ο δούλός σου εξήλθεν επί την στρατιάν του πολέμου και ιδού ανήρ εισήγαγε προς με άνδρα και είπε μοι φύλαξόν τούτον τον άνδρα εάν δε εκπηδών εκπηδήση και έσται η ψυχή σου αντί της ψυχής αυτού η τάλαντον αργυρίου στήσεις
⁴⁰	και εγένετο ως ο δούλός σου περιεβλέπετο ώδε και ώδε και ούτος ουκ ην και είπε προς αυτόν ο βασιλεύς Ισραήλ ιδού δικαστής συ παρ΄ εμοί εφόνευσας
⁴¹	και έσπευσε και αφείλε τον τελαμώνα από των οφθαλμών αυτού και επέγνω αυτόν ο βασιλεύς Ισραήλ ότι εκ των προφητών ούτος
⁴²	και είπε προς αυτόν τάδε λέγει κύριος διότι εξαπέστειλας συ άνδρα ολέθριον εκ της χειρός σου και έσται η ψυχή σου αντί της ψυχής αυτού και ο λαός σου αντί του λαού αυτού
⁴³	και απήλθεν ο βασιλεύς Ισραήλ συγκεχυμένος και εκλελυμένος και έρχεται εις Σαμαρείαν

Chapter 21[edit]

¹And the son of Ader gathered all his forces, and went up and besieged Samaria, he and thirty-two kings with him, and all his horse and chariots: and they went up and besieged Samaria, and fought against it.	και εγένετο μετά τα ρήματα ταύτα και αμπελών εις ην τω Ναβούθ τω Ιεζραηλίτη παρά τω οίκω Αχαάβ βασιλέως Σαμαρείας
²And he sent into the city to Achaab king of Israel, and said to him, Thus says the son of Ader,	και ελάλησεν Αχαάβ προς Ναβούθ λέγων δος μοι τον αμπελώνά σου και έσται μοι εις κήπον λαχάνων ότι εγγίζων ούτος τω οίκω μου και δώσω σοι αντ΄ αυτού αμπελώνα άλλον αγαθόν υπέρ αυτόν ει δε αρέσκει ενώπιόν σου δώσω σοι αργύριον άλλαγμα αντί του αμπελώνός σου τούτο
³Thy silver and thy gold are mine, and thy wives and thy children are mine.	και είπεν Ναβούθ προς Αχαάβ μη μοι γένοιτο παρά κυρίου δούναι την κληρονομίαν των πατέρων μου σοι
⁴And the king of Israel answered and said, As thou hast said, my lord, O king, I am thine, and all mine also.	και ήλθεν Αχαάβ προς οίκον αυτού συγκεχυμένος και εκλελυμένος επί τω λόγω ω ελάλησεν προς αυτόν Ναβούθ ο Ιεσραηλίτης και είπεν ου δώσω σοι την κληρονομίαν των πατέρων μου σοι και εγένετο το πνεύμα Αχάβ τεταραγμένον και εκοιμήθη επί της κλίνης αυτού και συνεκάλυψε το πρόσωπον αυτού και ουκ έφαγεν άρτον
⁵And the messengers came again, and said, Thus says the son of Ader, I sent to thee, saying, Thou shalt give me thy silver and thy gold, and thy wives and thy children.	και εισήλθεν Ιεζάβελ η γυνή αυτού προς αυτόν και ελάλησε προς αυτόν τι το πνεύμα σου τεταράκται και ουκ ει συ εσθίων άρτον
⁶For at this time to-morrow I will send my servants to thee, and they shall search thy house, and the houses of thy servants, and it shall be that all the desirable objects of their eyes on which they shall lay their hands, they shall even take them.	και είπε προς αυτήν ότι ελάλησα προς Ναβούθ τον Ιεζραηλίτην λέγων δος μοι τον αμπελώνά σου αργυρίου ει δε μη βούλει δώσω σοι αμπελώνα αντ΄ αυτού και είπεν ου δώσω σοι την κληρονομίαν των πατέρων μου
⁷And the king of Israel called all the elders of the land, and said, Take notice now and consider, that this man seeks mischief: for he has sent to me concerning my wives, and concerning my sons, an concerning my daughters: I have not kept back from him my silver and my gold.	και είπε προς αυτόν Ιεζάβελ η γυνή αυτού συ νυν ούτω ποιείς βασιλείς επί Ισραήλ ανάστηθι και φάγε άρτον και σαυτού γενού εγώ δε δώσω σοι τον αμπελώνα Ναβούθ του Ιεζραηλίτου
⁸And the elders and all the people said to him, Hearken not, and consent not.	και έγραψε βιβλίον επι τω ονόματι Αχαάβ και εσφραγίσατο τη σφραγίδι αυτού και απέστειλε το βιβλίον προς τους πρεσβυτέρους και προς τους ελευθέρους τους κατοικούντας μετά Ναβούθ
⁹And he said to the messengers of the son of Ader, Say to your master, All things that thou hast sent to thy servant about at first I will do; but this thing I shall not be able to do. And the men departed, and carried back the answer to him.	και εγέγραπτο εν τω βιβλίω λέγων νηστεύσατε νηστείαν και καθίσατε τον Ναβούθ εν αρχή του λαού
¹⁰And the son of Ader sent to him, saying, So do God to me, and more also, if the dust of Samaria shall suffice for foxes to all the people, even my infantry.	και καθίσατε δύο άνδρας υιούς παρανόμων εξεναντίας αυτού και καταμαρτυρησάτωσαν αυτού λέγοντες ευλόγηκας θεόν και βασιλέα και εξαγαγέτωσαν αυτόν και λιθοβολησάτωσαν αυτόν και αποθανέτω
¹¹And the king of Israel answered and said, Let it be sufficient; let not the humpbacked boast as he that is upright.	και εποίησαν οι άνδρες της πόλεως αυτού οι πρεσβύτεροι και οι ελεύθεροι οι κατοικούντες εν τη πόλει αυτού καθώς απέστειλε προς αυτούς Ιεζάβελ και καθά εγέγραπτο εν τοις βιβλίοις οις απέστειλε προς αυτούς
¹²And it came to pass when he returned him this answer, he and all the kings with him were drinking in tents: and he said to his servants, Form a trench. And they made a trench against the city.	και εκάλεσαν νηστείαν και εκάθισαν τον Ναβούθ εν αρχή του λαού
¹³And, behold, a prophet came to Achaab king of Israel, and said, Thus saith the Lord, Hast thou seen this great multitude? behold, I give it this day into thine hands; and thou shalt know that I am the Lord.	και εισήλθον δύο άνδρες υιοί παρανόμων και εκάθισαν εξεναντίας αυτού και κατεμαρτύρησαν αυτού λέγοντες ηυλόγηκας θεόν και βασιλέα και εξήγαγον αυτόν έξω της πόλεως και ελιθοβόλησαν αυτόν εν λίθοις και απέθανε
¹⁴And Achaab said, Whereby? And he said, Thus saith the Lord, by the young men of the heads of the districts. And Achaab said, Who shall begin the battle? and he said, Thou.	και απέστειλαν προς Ιεζάβελ λέγοντες λελιθοβόληται Ναβούθ και τέθνηκε
¹⁵And Achaab numbered the young men the heads of the districts, and they were two hundred and thirty: and afterwards he numbered the people, even every man fit for war, seven thousand.	και εγένετο ως ήκουσε Ιεζάβελ των λεγόντων λελιθοβόληται Ναβούθ και τέθνηκεν είπεν Ιεζάβελ προς Αχαάβ ανάστα κληρονόμει τον αμπελώνα Ναβούθ του Ιεζραηλίτου ότι ουκ έδωκέ σοι αργυρίου ότι ουκ έστι Ναβούθ ζων αλλά τέθνηκε
¹⁶And he went forth at noon, an the son of Ader was drinking and getting drunk in Socchoth, he and the kings, even thirty and two kings, his allies.	και εγένετο ως ήκουσεν Αχαάβ ότι τέθνηκε Ναβούθ ανέστη Αχαάβ και κατέβη εις τον αμπελώνα Ναβούθ του Ιεζραηλίτου του κληρονομήσαι αυτόν
¹⁷And the young men the heads of the districts went forth first; and they send and report to the king of Syria, saying, There are men come forth out of Samaria.	και είπε κύριος προς Ηλίαν τον Θεσβίτην λέγων
¹⁸And he said to them, If they come forth peaceably, take them alive; and if they come forth to war, take them alive:	ανάστηθι και κατάβηθι εις απάντησιν Αχαάβ βασιλέως Ισραήλ του εν Σαμαρεία ιδού ούτος εν τω αμπελώνι Ναβούθ ότι καταβέβηκεν εκεί κληρονομήσαι αυτόν
¹⁹and let not the young men the heads of the districts go forth of the city. And the force that was behind them	και λαλήσεις προς αυτόν λέγων τάδε λέγει κύριος εφόνευσας και εκληρονόμησας διά τούτο τάδε λέγει κύριος εν τω τόπω ω έλειξαν οι κύνες το αίμα Ναβούθ εκεί λείξουσιν οι κύνες το αιμά σου
²⁰smote each one the man next to him; and each one a second time smote the man next to him: and Syria fled, and Israel pursued them; and the son of Ader, even the king of Syria, escapes on the horse of a horseman.	και είπεν Αχαάβ προς Ηλίαν ει εύρηκάς με ο εχθρός μου και είπεν εύρηκα διότι πέπρασαι μάτην του ποιήσαι το πονηρόν ενώπιον κυρίου του παροργίσαι αυτόν
²¹And the king of Israel went forth, and took all the horses and the chariots, and smote the enemy with a great slaughter in Syria.	τάδε λέγει κύριος ιδού εγώ επάγω επί σε κακά και εκκαύσω οπίσω σου και εξολοθρεύσω τον Αχαάβ ουρούντα προς τοίχον και συνεχόμενον και εγκαταλελειμμένον εν Ισραήλ
²²And the prophet came to the king of Israel, and said, Strengthen thyself, and observe, and see what thou shalt do; for at the return of the year the son of Ader king of Syria comes up against thee.	και δώσω τον οίκον σου ως τον οίκον Ιεροβοάμ υιόυ Ναβάτ και ως τον οίκον Βαασά υιόυ Αχιά περί των παροργισμάτων ων παρώργισας και εξήμαρτες τον Ισραήλ
²³And the servants of the king of Syria, even they said, The God of Israel is a God of mountains, and not a God of valleys; therefore has he prevailed against us: but if we should fight against them in the plain, verily we shall prevail against them.	και τη Ιεζάβελ ελάλησε κύριος λέγων οι κύνες φάγονται αυτήν εν τω προτειχίσματι του Ιεζραήλ
²⁴And do thou this thing: Send away the kings, each one to his place, and set princes in their stead.	τον τεθνηκότα του Αχαάβ εν τη πόλει φάγονται οι κύνες και τον τεθνηκότα αυτού εν τω πεδίω φάγονται τα πετεινά του ουρανού
²⁵And we will give thee another army according to the army that was destroyed, and cavalry according to the cavalry, and chariots according to the chariots, and we will fight against them in the plain, and we shall prevail against them. And he hearkened to their voice, and did so.	πλην ουκ ην ως Αχαάβ ος επράθη ποιήσαι το πονηρόν ενώπιον κυρίου ως μετέθηκεν αυτόν Ιεζάβελ η γυνή αυτού
²⁶And it came to pass at the return of the year, that the son of Ader reviewed Syria, and went up to Apheca to war against Israel.	και εβδελύχθη σφόδρα του πορευθήναι οπίσω των βδελυγμάτων κατά πάντα όσα εποίησεν ο Αμορραίος ον εξωλόθρευσε κύριος από προσώπου των υιών Ισραήλ
²⁷And the children of Israel were numbered, and came to meet them: and Israel encamped before them as two little flocks of goats, but Syria filled the land.	και εγένετο ως ήκουσεν Αχαάβ τα ρήματα ταύτα διέρρηξε τον χιτώνα αυτού και περιβάλετο σάκκον επί το σώμα αυτού και ενηστεύσατο και εκοιμήθη εν σάκκον και επορεύετο κεκυφώς
²⁸And there came the man of God, and said to the king of Israel, Thus saith the Lord, Because Syria has said, The Lord God of Israel is a God of the hills, and he is not a God of the valleys, therefore will I give this great army into thy hand, and thou shalt know that I am the Lord.	και εγένετο ρήμα κυρίου προς Ηλίαν τον Θεσβύτην και είπεν
²⁹And they encamp one over against the other before them seven days. And it came to pass on the seventh day that the battle drew on, and Israel smote Syria, even a hundred thousand footmen in one day.	εώρακας ως κατενύχθη Αχαάβ από προσώπου μου ανθ΄ ου ότι κατενύχθη από προσώπου μου ουκ επάξω την κακίαν εν ταις ημέραις αυτού αλλ΄ εν ταις ημέραις του υιού αυτού επάξω την κακίαν επί τον οίκον αυτού
³⁰And the rest fled to Apheca, into the city; and the wall fell upon twenty-seven thousand men that were left: and the son of Ader fled, and entered into an inner chamber, into a closet.
³¹And he said to his servants, I know that the kings of Israel are merciful kings: let us now put sackcloth upon our loins, and ropes upon our heads, and let us go forth to the king of Israel, if by any means he will save our souls alive.
³²So they girt sackcloth upon their loins, and put ropes upon their heads, and said to the king of Israel, Thy servant the son of Ader says, Let our souls live, I pray thee. And he said, Does he yet live? He is my brother.
³³And the men divined, and offered drink-offerings; and they caught the word out of his mouth, and said, Thy brother the son of Ader. And he said, Go ye in and fetch him. And the son of Ader went out to him, and they cause him to go up to him into the chariot.
³⁴And he said to him, The cities which my father took from thy father I will restore to thee; and thou shalt make streets for thyself in Damascus, as my father made streets in Samaria; and I will let thee go with a covenant. And he made a covenant with him, and let him go.
³⁵And a certain man of the sons of the prophets said to his neighbour by the word of the Lord, Smite me, I pray, And the man would not smite him.
³⁶And he said to him, Because thou hast not hearkened to the voice of the Lord, therefore, behold, as thou departest from me, a lion shall smite thee: and he departed from him, and a lion found him, and smote him.
³⁷And he finds another man, and says, Smite me, I pray thee. And the man smote him, and in smiting wounded him.
³⁸And the prophet went and stood before the king of Israel by the way, and bound his eyes with a bandage.
³⁹And it came to pass as the king passed by, that he cried aloud to the king, and said, Thy servant went out to war, and, behold, a man brought another man to me, and said to me, Keep his man; and if he should by any means escape, then thy life shall go for his life, or thou shalt pay a talent of silver.
⁴⁰And it came to pass, that thy servant looked round this way and that way, and the man was gone. And the king of Israel said to him, Behold, thou hast also destroyed snares set for me.
⁴¹And he hasted, and took away the bandage from his eyes; and the king of Israel recognized him, that he was one of the prophets.
⁴²And he said to him, Thus saith the Lord, Because thou hast suffered to escape out of thine hand a man appointed to destruction, therefore thy life shall go for his life, and thy people for his people.
⁴³And the king of Israel departed confounded and discouraged, and came to Samaria.

Chapter 22[edit]

¹And he rested three years, and there was no war between Syria and Israel.	και εκάθισε τρία έτη και ουκ ην πόλεμος αναμέσον Συρίας και αναμέσον Ισραήλ
²And it came to pass in the third year, that Josaphat king of Juda went down to the king of Israel.	και εγένετο εν τω ενιαυτώ τω τρίτω και κατέβη Ιωσαφάτ βασιλεύς Ιούδα προς βασιλέα Ισραήλ
³And the king of Israel said to his servants, Know ye that Remmath Galaad is ours, and we are slow to take it out of the hand of the king of Syria?	και είπε ο βασιλεύς Ισραήλ προς τους παίδας αυτού ει οίδατε ότι ημίν Ραμώθ Γαλαάδ και ημείς σιωπώμεν του μη λαβείν αυτήν εκ χειρός βασιλέως Συρίας
⁴And the king of Israel said to Josaphat, Wilt thou go up with us to Remmath Galaad to battle?	και είπε ο βασιλεύς Ισραήλ προς Ιωσαφάτ ει αναβήση μεθ΄ εμού εις Ραμώθ Γαλαάδ εις πόλεμον
⁵And Josaphat said, As I am, so art thou also; as my people, so is thy people; as my horses, so are thy horses. And Josaphat king of Juda said to the king of Israel, Enquire, I pray thee, of the Lord to-day.	και είπεν Ιωσαφάτ καθώς συ ούτως και εγώ καθώς ο λαός σου ούτως και λαός μου καθώς οι ίπποι σου οι ίπποι μου και είπεν Ιωσαφάτ βασιλεύς Ιούδα προς βασιλέα Ισραήλ επερωτήσατε δη σήμερον τον κύριον
⁶And the king of Israel gathered all the prophets together, about four hundred men; and the king said to them, Shall I go up to Remmath Galaad to battle, or shall I forbear? and they said, Go up, and the Lord will surely give it into the hands of the king.	και συνήθροισεν ο βασιλεύς Ισραήλ πάντας τους προφήτας ως τετρακοσίους άνδρας και είπεν αυτοίς ει πορευθώ εις Ραμώθ Γαλαάδ εις πόλεμον η επίσχω και είπαν ανάβαινε ότι διδούς δώσει κύριος εις χείρας του βασιλέως
⁷And Josaphat said to the king of Israel, Is there not here a prophet of the Lord, that we may enquire of the Lord by him?	και είπεν Ιωσαφάτ προς τον βασιλέα Ισραήλ ουκ έστιν ώδε προφήτης του κυρίου και επερωτήσομεν τον κύριον δι΄ αυτού
⁸And the king of Israel said to Josaphat, There is one man here for us to enquire of the Lord by; but I hate him, for he does not speak good of me, but only evil; Michaias son of Jemblaa. And Josaphat king of Juda said, Let not the king say so.	και είπεν ο βασιλεύς Ισραήλ προς Ιωσαφάτ έτι εις εστίν ανήρ εις το επερωτήσαι τον κύριον δι΄ αυτού και εγώ μεμίσηκα αυτόν ότι ου λαλεί περί εμού καλά αλλ΄ κακά Μιχαίας υιός Ιαμλά και είπεν Ιωσαφάτ μη λεγέτω ο βασιλεύς ούτω
⁹And the king of Israel called a eunuch and said, Bring hither quickly Michaias son of Jemblaa.	και εκάλεσεν ο βασιλεύς Ισραήλ ευνούχον ένα και είπε το τάχος Μιχαίαν υιόν Ιαμλά
¹⁰And the king of Israel and Josaphat king of Juda sat, each on his throne, armed in the gates of Samaria; and all the prophets prophesied before them.	και ο βασιλεύς Ισραήλ και Ιωσαφάτ βασιλεύς Ιούδα εκάθηντο έκαστος επί τον θρόνον αυτού ένοπλοι εν άλω πύλης Σαμαρείας και πάντες οι προφήται επροφήτευον ενώπιον αυτών
¹¹And Sedekias son of Chanaan made for himself iron horns, and said, Thus saith the Lord, With these thou shalt push Syria, until it be consumed.	και εποίησεν εαυτώ Σεδεκίας υιός Χαναάμ κέρατα σιδηρά και είπε τάδε λέγει κύριος εν τούτοις κερατιείς την Συρίαν έως αν συντελεσθή
¹²And all the prophets prophesied in like manner, saying, Go up to Remmath Galaad, and the thing shall prosper, and the Lord shall deliver it and the king of Syria into thine hands.	και πάντες οι προφήται επροφήτευον ούτως λέγοντες ανάβαινε εις Ραμώθ Γαλαάδ και ευοδώσει και δώσει κύριος εις χείράς σου τον βασιλέα Συρίας
¹³And the messenger that went to call Michaias spoke to him, saying, Behold now, all the prophets speak with one mouth good concerning the king, let now thy words be like the words of one of them, and speak good things.	και ο άγγελος ο πορευθείς καλέσαι τον Μιχαίαν ελάλησεν αυτώ λέγων ιδού δη πάντες οι προφήται λαλούσι στόματι ενί καλά περί του βασιλέως γίνου δη και συ εν λόγοις κατά τους λόγους ενός τούτων και λάλησον καλά
¹⁴And Michaias said, As the Lord lives, whatsoever the Lord shall say to me, that will I speak.	και είπε Μιχαίας ζη κύριος ότι ο εάν είπη κύριος προς με ταύτα λαλήσω
¹⁵And he came to the king: and the king said to him, Michaias, shall I go up to Remmath Galaad to battle, or shall I forbear? and he said, Go up, and the Lord shall deliver it into the hand of the king.	και ήλθε προς τον βασιλέα και είπεν αυτώ ο βασιλεύς Μιχαία ει αναβώ εις Ραμώθ Γαλαάδ εις πόλεμον η επίσχω και είπεν αυτώ ανάβαινε και ευοδώσει κύριος εν χειρί του βασιλέως
¹⁶And the king said to him, How often shall I adjure thee, that thou speak to me truth in the name of the Lord?	και είπεν αυτώ ο βασιλεύς ποσάκις εγώ ορκίζω σε όπως λαλήσης προς με αλήθειαν εν ονόματι κυρίου
¹⁷And he said, Not so. I saw all Israel scattered on the mountains as a flock without a shepherd: and the Lord said, Is not God lord of these? let each one return to his home in peace.	και είπε Μιχαίας ούτως εώρακα πάντα τον Ισραήλ διεσπαρμένον εν τοις όρεσιν ως πρόβατα ω ουκ έστι ποιμήν και είπε κύριος ου κύριος τούτοις αναστρεφέτω έκαστος εις τον οίκον αυτού εν ειρήνη
¹⁸And the king of Israel said to Josaphat king of Juda, Did I not say to thee that this man does not prophesy good to me, for he speaks nothing but evil?	και είπε ο βασιλεύς Ισραήλ προς Ιωσαφάτ βασιλέα Ιούδα ουκ ειπα προς σε ότι ου προφητεύει ούτος εμοί καλά αλλ΄ κακά
¹⁹And Michaias said, Not so, it is not I: hear the word of the Lord; it is not so. I saw the God of Israel sitting on his throne, and all the host of heaven stood about him on his right hand and on his left.	και είπε Μιχαίας διά τούτο άκουσον τον λόγον κυρίου είδον κύριον θεόν Ισραήλ καθήμενον επί θρόνου αυτού και πάσα η στρατιά του ουρανού ειστήκει περί αυτόν εκ δεξιών αυτού και εξ αριστερών αυτού
²⁰And the Lord said, Who will deceive Achaab king of Israel, that he may go up and fall in Remmath Galaad? and one spoke one way, and another another way.	και είπε κύριος τις απατήσει τον Αχαάβ βασιλέα Ισραήλ και αναβήσεται εν Ραμώθ Γαλαάδ και πεσείται εκεί και είπεν ούτος ούτως και ούτος ούτως
²¹And there came forth a spirit and stood before the Lord, and said, I will deceive him.	και εξήλθε πνεύμα και έστη ενώπιον κυρίου και είπεν εγώ απατήσω αυτόν
²²And the Lord said to him, Whereby? And he said, I will go forth, and will be a false spirit in the mouth of all his prophets. And he said, Thou shalt deceive him, yea, and shalt prevail: go forth, and do so.	και είπε προς αυτόν κύριος εν τίνι και είπεν εξελεύσομαι και έσομαι πνεύμα ψευδές εν στόματι πάντων των προφητών αυτού και είπεν απατήσεις και γε δυνήση έξελθε και ποίησον ούτως
²³And now, behold, the Lord has put a false spirit in the mouth of all these thy prophets, and the Lord has spoken evil against thee.	και νυν ιδού δέδωκε κύριος πνεύμα ψευδές εν στόματι πάντων των προφητών σου τούτων και κύριος ελάλησεν επί σε κακά
²⁴And Sedekias the son of Chanaan came near and smote Michaias on the cheek, and said, What sort of a spirit of the Lord has spoken in thee?	και προσήλθε Σεδεκίας υιός Χαναάν και επάταξε τον Μιχαίαν επί την σιαγόνα και είπε ποίον πνεύμα κυρίου απέστη απ΄ εμού του λαλήσαι εν σοι
²⁵And Michaias said, Behold, thou shalt see in that day, when thou shalt go into an innermost chamber to hide thyself there.	και είπε Μιχαίας ιδού συ όψει εν τη ημέρα εκείνη όταν εισελεύση ταμίειον του ταμιείου του κρυβήναι
²⁶And the king of Israel said, Take Michaias, and convey him away to Semer the keeper of the city;	και είπεν ο βασιλεύς Ισραήλ λάβετε τον Μιχαίαν και αποστρέψατε αυτόν προς Αμών τον άρχοντα της πόλεως και προς Ιωάς υιόν του βασιλέως
²⁷and tell Joas the king's son to put this fellow in prison, and to feed him with bread of affliction and water of affliction until I return in peace.	και είπον ούτως λέγει ο βασιλεύς θέσθε αυτόν εν φυλακή και εσθιέτω άρτον θλίψεως και ύδωρ θλίψεως έως του επιστρέψαι με εν ειρήνη
²⁸And Michaias said, If thou return at all in peace, the Lord has not spoken by me.	και είπε Μιχαίας εάν επιστρέφων επιστρέψης εν ειρήνη ου λελάληκε κύριος εν εμοί και είπεν ακούσατω πας ο λαός
²⁹So the king of Israel went up, and Josaphat king of Juda with him to Remmath Galaad.	και ανέβη ο βασιλεύς Ισραήλ και Ιωσαφάτ βασιλεύς Ιούδα μετ΄ αυτού εις Ραμώθ Γαλαάδ
³⁰And the king of Israel said to Josaphat king of Juda, I will disguise myself, and enter into the battle, and do thou put on my raiment. So the king of Israel disguised himself, and went into the battle.	και είπε ο βασιλεύς Ισραήλ προς Ιωσαφάτ βασιλέα Ιούδα συγκαλύψομαι και εισελεύσομαι εις τον πόλεμον και συ ένδυσαι τον ιματισμόν μου και συνεκαλύψατο ο βασιλεύς Ισραήλ και εισήλθεν εις τον πόλεμον
³¹And the king of Syria had charged the thirty-two captains of his chariots, saying, Fight not against small or great, but against the king of Israel only.	και ο βασιλεύς Συρίας ενετείλατο τοις άρχουσι των αρμάτων αυτού τριάκοντα και δυσί λέγων μη πολεμείτε προς μικρόν η μέγαν αλλ΄ τον βασιλέα Ισραήλ μονώτατον
³²And it came to pass, when the captains of the chariots saw Josaphat king of Juda, that they said, this seems to be the king of Israel. And they compassed him about to fight against him; and Josaphat cried out.	και εγένετο ως είδον οι άρχοντες των αρμάτων τον Ιωσαφάτ βασιλέα Ιούδα και αυτοί είπον φαίνεται βασιλεύς Ισραήλ ούτος και εκύκλωσαν αυτόν του πολεμήσαι και ανέκραξε Ιωσαφάτ
³³And it came to pass, when the captains of the chariots saw that this was not the king of Israel, that they returned from him.	και εγένετο ως είδον οι άρχοντες των αρμάτων ότι ουκ έστι βασιλεύς Ισραήλ ούτος και ανέστρεψαν απ΄ αυτού
³⁴And one drew a bow with a good aim, and smote the king of Israel between the lungs and the breast-plate: and he said to his charioteer, Turn thine hands, and carry me away out of the battle, for I am wounded.	και ενέτεινεν εις το τόξον αφελώς και επάταξε τον βασιλέα Ισραήλ αναμέσον του πνεύμονος και αναμέσον του θώρακος και είπε τω ηνιόχω αυτού επίστρεψον την χείρά σου και εξάγαγέ με εκ του πολέμου ότι τετραυμάτισμαι
³⁵And the war was turned in that day, and the king was standing on the chariot, against Syria from morning till evening; and he shed the blood out of his wound, into the bottom of the chariot, and died at even, and the blood ran out of the wound into the bottom of the chariot.	και ετροπώθη ο πόλεμος εν τη ημέρα εκείνη και ο βασιλεύς ην εστηκώς επί του άρματος εξεναντίας Συρίας από πρωϊ έως εσπέρας και απέχυνε το αίμα από της πληγής εις τον κόλπον του άρματος
³⁶And the herald of the army stood at sunset, saying, Let every man go to his own city and his own land,	και έστη ο στρατοήρυξ εν τη παρεμβολή δύνοντος του ηλίου λέγων έκαστος εις την εαυτού πόλιν και έκαστος εις την εαυτού γην
³⁷for the king is dead. And they came to Samaria, and buried the king in Samaria.	ότι τέθνηκεν ο βασιλεύς και ήλθον εις Σαμαρείαν και έθαψαν τον βασιλέα εν Σαμαρεία
³⁸And they washed the chariot at the fountain of Samaria; and the swine and the dogs licked up the blood, and the harlots washed themselves in the blood, according to the word of the Lord which he spoke.	και απένιψαν το αίμα από του άρματος επί την κρήνην Σαμαρείας και εξέλειξαν οι κύνες το αίμα και αι πόρναι ελούσαντο εν τω αίματι κατά το ρήμα κυρίου ο ελάλησε
³⁹And the rest of the acts of Achaab, and all that he did, and the ivory house which he built, and all the cities which he built, behold, are not these things written in the book of the chronicles of the kings of Israel?	και τα λοιπά των λόγων Αχαάβ και πάντα όσα εποίησε και οίκον ελεφάντινον ον ωκοδόμησε και πάσας τας πόλεις ας εποίησεν ουκ ιδού ταύτα γέγραπται εν βιβλίω λόγων των ημερών των βασιλέων Ισραήλ
⁴⁰And Achaab slept with his fathers, and Ochozias his son reigned in his stead.	και εκοιμήθη Αχαάβ μετά των πατέρων αυτού και εβασίλευσεν Οχοζίας υιός αυτού αντ΄ αυτού
⁴¹And Josaphat the son of Asa reigned over Juda: in the fourth year of Achaab king of Israel began Josaphat to reign.	και Ιωσαφάτ υιός Ασά εβασίλευσεν επί Ιούδα εν έτει τω τετάρτω του Αχαάβ βασιλέως Ισραήλ
⁴² Thirty and five years old was he when he began to reign, and he reigned twenty and five years in Jerusalem; and his mother's name was Azuba daughter of Salai.	και Ιωσαφάτ ην τριάκοντα και πέντε ετών εν τω βασιλεύειν αυτόν και είκοσι και πέντε έτη εβασίλευσεν εν Ιερουσαλήμ και όνομα τη μητρί αυτού Αζουβά θυγάτηρ Σαλαϊ
⁴³And he walked in all the way of Asa his father: he turned not from it, even from doing that which was right in the eyes of the Lord.	και επορεύθη εν πάση οδώ Ασά του πατρός αυτού ουκ εξέκλινεν απ΄ αυτής του ποιήσαι το ευθές εν οφθαλμοίς κυρίου πλην των υψηλών ουκ εξήρεν έτι ο λαός εθυσίαζε και εθυμίων εν τοις υψηλοίς
⁴⁴Only he took not away any of the high places: the people still sacrificed and burnt incense on the high places.	και ειρήνευσεν Ιωσαφάτ μετά βασιλέως Ισραήλ
⁴⁵And Josaphat was at peace with the king of Israel.	και τα λοιπά των λόγων Ιωσαφάτ και αι δυναστείαι αυτού ας εποίησεν ουκ ιδού ταύτα γεγραμμένα εν βιβλίω λόγων των ημερών βασιλέων Ιούδα
⁴⁶And the rest of the acts of Josaphat, and his mighty deeds, whatever he did, behold, are not these things written in the book of the chronicles of the kings of Juda?	και τους λοιπούς των τετελεσμένων των καταλελειμμένων εν ταις ημέραις Ασά του πατρός αυτού αφείλεν από της γης
⁴⁷And Josaphat slept with his fathers, and was buried by his fathers in the city of David his father, and Joram his son reigned in his stead.	και βασιλεύς ουκ ην εστηκώς εν Ιδουμαία
⁴⁸And Ochozias son of Achaab reigned over Israel in Samaria: in the seventeenth year of Josaphat king of Juda, Ochozias son of Achaab reigned over Israel in Samaria two years.	και Ιωσαφάτ εποίησε νήας Θαρσείς του πορεύεσθαι εις Οφίρ ένεκεν του χρυσίου και ουκ επορεύοντο ότι συνετρίβησαν αι νήες εν Γασιών Γάβερ
⁴⁹And he did that which was evil in the sight of the Lord, and walked in the way of Achaab his father, and in the way of Jezabel his mother, and in the sins of the house of Jeroboam the son of Nabat, who caused Israel to sin.	τότε είπεν Οχοζίας υιός Αχαάβ προς Ιωσαφάτ πορευέσθωσαν οι δούλοί μου μετά των δούλων σου και ουκ ηθέλησεν Ιωσαφάτ
⁵⁰And he served Baalim, and worshipped them, and provoked the Lord God of Israel, according to all that had been done before him.	και εκοιμήθη Ιωσαφάτ μετά των πατέρων αυτού και ετάφη παρά τοις πατράσιν αυτού εν πόλει Δαυίδ του πατρός αυτού και εβασίλευσεν Ιωράμ υιός αυτού αντ΄ αυτού
⁵¹	και Οχοζίας υιός Αχαάβ εβασίλευσεν επί Ισραήλ εν Σαμαρεία εν έτει επτακαιδεκάτω Ιωσαφάτ βασιλέως Ιούδα Οχοζίας υιός Αχαάβ εβασίλευσεν επί Ισραήλ εν Σαμαρεία δύο έτη
⁵²	και εποίησε το πονηρόν εναντίον κυρίου και επορεύθη εν οδώ Αχαάβ του πατρός αυτού και εν οδώ Ιεζάβελ της μητρός αυτού και εν ταις αμαρτίαις οίκου Ιεροβοάμ υιόυ Ναβάτ ος εξήμαρτε τον
⁵³	και εδούλευσε τοις Βααλίμ και προσεκύνησεν αυτοίς και παρώργισε τον κύριον θεόν Ισραήλ κατά πάντα όσα εποίησεν ο πατήρ αυτού

Septuagint (Brenton 1879)/Kings III

Contents

Chapter 1[edit]

Chapter 2[edit]

Chapter 3[edit]

Chapter 4[edit]

Chapter 5[edit]

Chapter 6[edit]

Chapter 7[edit]

Chapter 8[edit]

Chapter 9[edit]

Chapter 10[edit]

Chapter 11[edit]

Chapter 12[edit]

Chapter 13[edit]

Chapter 14[edit]

Chapter 15[edit]

Chapter 16[edit]

Chapter 17[edit]

Chapter 18[edit]

Chapter 19[edit]

Chapter 20[edit]

Chapter 21[edit]

Chapter 22[edit]

Navigation menu

Septuagint (Brenton 1879)/Kings III

Chapter 1[edit]

Chapter 2[edit]

Chapter 3[edit]

Chapter 4[edit]

Chapter 5[edit]

Chapter 6[edit]

Chapter 7[edit]

Chapter 8[edit]

Chapter 9[edit]

Chapter 10[edit]

Chapter 11[edit]

Chapter 12[edit]

Chapter 13[edit]

Chapter 14[edit]

Chapter 15[edit]

Chapter 16[edit]

Chapter 17[edit]

Chapter 18[edit]

Chapter 19[edit]

Chapter 20[edit]

Chapter 21[edit]

Chapter 22[edit]

Navigation menu

Search