Translation:Charter of the Courts of Justice 2000/23

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search

23

[edit]
« chapsect
chaptoc
sectchap »
มาตรา ๒๓

ศาลฎีกามีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีที่รัฐธรรมนูญหรือกฎหมายบัญญัติให้เสนอต่อศาลฎีกาได้โดยตรง และคดีที่อุทธรณ์หรือฎีกาคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลชั้นต้น ศาลอุทธรณ์ หรือศาลอุทธรณ์ภาค ตามที่กฎหมายบัญญัติ เว้นแต่กรณีที่ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อกฎหมายหรือข้อเท็จจริงที่อุทธรณ์หรือฎีกานั้นจะไม่เป็นสาระอันควรแก่การพิจารณา ศาลฎีกามีอำนาจไม่รับคดีไว้พิจารณาพิพากษาได้ ทั้งนี้ ตามระเบียบที่ที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกากำหนดโดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา[23.i]

คดีที่ศาลฎีกาได้พิจารณาพิพากษาหรือมีคำสั่งแล้ว คู่ความไม่มีสิทธิที่จะทูลเกล้าฯ ถวายฎีกาคัดค้านคดีนั้นต่อไป

Section 23
  1. The Supreme Court of Justice has the power to try and adjudicate cases which the Constitution or law permits to directly be submitted to the Supreme Court of Justice and cases in which appeals or final appeals are lodged against judgments or orders of the courts of first instance, Court of Appeal, or Regional Courts of Appeal as prescribed by law. But in the event that the Supreme Court of Justice finds that the points of law or points of fact according to an appeal or final appeal would not be material to the extent deserving consideration, the Supreme Court of Justice has the power to refuse to admit the case for trial and adjudication; prescribed that this shall be governed by the rules which the plenary session of the Supreme Court of Justice determines by publication in the Government Gazette.[23.a]
  2. As regards a case for which the Supreme Court of Justice has conducted a trial and issued a judgment or order, the parties have no right to present the Monarch with a petition against such case any longer.
Original notes
  1.   มาตรา ๒๓ วรรคหนึ่ง แก้ไขเพิ่มเติมโดย พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมพระธรรมนูญศาลยุติธรรม (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๕๑
  1.   Section 23, paragraph 1, has been amended by the Charter of the Courts of Justice Amendment Act (No. 3) 2008.