This page needs to be proofread.
ABDUCE.
- buik (het achterlijf) behoorende, (onder)buik(s), achterlijfs. . . .
- Abduce, [abdj`ûs], wegtrekken, op zij trekken; Abd`ucent: — muscle = strekspier.
- Abduct, [abd`[a]kt], ontvoeren; wegtrekken; Abd`u`ction, ontvoering; aftrekken; Abd`u`ctor, hij, die ontvoert; strekspier.
- Abeam, [[e]b`îm], rechthoekig op de kiel.
- Abecedarian, [|e|ibîsîd`êri[e]n], subst. onderwijzer in de beginselen, beginner; adj. alphabetisch = Abecedary, [|e|ibis`îd[e]ri], subst. en adj.
- Abed, [[e]b`ed], in bed.
- Abele, [[e]b`îl] of [`e`ibil] = Abel-tree, [`e`ib'ltr|î], abeel, witte populier.
- Aberbrothok, [ab[e]br`othok], [ab[e]br[e]th`ok]; Aberdeen, [|ab[e]d`în].
- Aberdavine, Aberdevine, [ab[e]d[e]v`a`in], sijsje.
- Aberrance, -cy, [[e]b`er'ns(i)], Aberration, [|ab[e]r`ei[vs]'n], afdwaling, afwijking, aberratie; Ab`e`rrant, afdwalend, afwijkend.
- Aberuncator, [ab[e]r[a][n,]k`e`it[e]], wiedmachine, (—ijzer), tuinschaar.
- Abet, [[e]b`et], aanhitsen; bijstand verleenen; Ab`e`tter of Ab`e`ttor, aanstoker, handlanger.
- Abeyance, [[e]b`e`i[e]ns], toestand van onzekerheid, werkeloosheid of twijfel: The question now in — = de nog onopgeloste vraag; To (be in) fall into — = krachteloos (zijn) worden; Ab`e`yant = In —.
- Abhor, [abh`ö], verfoeien, verafschuwen = To hold in —rence, [abh`or'ns] = verafschuwen; —rent, verfoeiend, onverdragelijk; —rer, hij, die verfoeit.
- Abide, [[e]b`a`id], blijven, verwijlen, wonen; blijven bij, trouw zijn aan; helpen; wachten op; uithouden, verdragen, op zich nemen; Abiding = duurzaam; blijven, voortduur: —-place = verblijfplaats.
- Abies, [`abi-îz], zilverspar; Abietic acid, [abi`etik `asid] = daaruit bereid zuur.
- Abigail, [`abig|e|il], kamenier (1 Sam. 20, 5).
- Ability, [[e]b`iliti], bekwaamheid; Abilities, [[e]b`il|itiz], geestesgaven, talenten.
- Abintestate, [|abint`esteit], adj. zonder testament stervend; — subst. degene, die onder deze omstandigheden erft.
- Abiogenesis, [abi[e]d[vz]`en[e]sis], subst. zelfontstaan; adj. Abiogen`e`tic; Abi`o`genist, voorstander van die theorie.
- Abject, [`abd[vz][e]kt], adj. laag, verachtelijk, kruiperig; subst. Abj`e`ction.
- Abjuration, [abd[vz]ur`e`i[vs]'n], afzwering; adj. Abj`uratory = afzwerings. . . .; Abjure, [abd[vz]`û[e]], afzweren; den naturalisatie eed afleggen (Amer.); Abj`urer (Abj`uror), hij, die afzweert.
- Ablative, [`abl[e]tiv], subst. ablativus.
- Ablaze, [[e]bl`e`iz], in brand, vlammend; opgewonden, vlammend op: To set — = in vuur en vlam zetten.
- Able, [`e`ib'l], bekwaam, bevoegd; krachtig; solvent; bevaren: —-bodied = sterk, krachtig, gezond van lijf en leden, bekwaam: — seaman = matroos 1ste klasse; subst. —ness.
- Abluent, [`ablu[e]nt], subst. en adj. afdrijvend of bloedzuiverend (middel).
- Ablution, [abl`û[vs]'n], reiniging (godsdienstige
