This page needs to be proofread.
INDO.
- slechte spijsvertering; Indig`e`stive = dyspeptisch.
- Indignant, [ind`ign'nt], verontwaardigd; Indignation, [indign`e`i[vs]'n], verontwaardiging: —-meeting = protestmeeting (Amer.); Indignity = [ind`i`gniti], smaad, hoon, beleediging.
- Indigo, [`indig|o|u], indigo; —-bird = Indigo vink; — composition = indigotinctuur; —-plant = indigoplant; —meter, [indig`om[e]t[e]], indigometer; Indigotin, [`indig[e]tin], indigoblauw.
- Indirect, [|indir`ekt], niet recht, onoprecht, slinksch: — evidence = derivatief bewijs; —-tax = indirecte belasting; —ion, [indir`ek[vs]'n], oneerlijke practijk, list; —ness, scheefheid, omweg, onoprechtheid.
- Indiscernible, [|indiz`[â]nib'l], niet te onderscheiden; subst. —ness.
- Indiscoverable, [|indisk`[a]v[e]r[e]b'l], niet te ontdekken, onbegrijpelijk.
- Indiscreet, [|indiskr`ît], onverstandig, onbezonnen, onbescheiden, indiscreet; subst. Indiscretion, [|indiskr`e[vs]'n]: Years of — vlegeljaren.
- Indiscriminate, [|indiskr`iminit], niet te onderscheiden; niet onderscheiden; zonder onderscheid, door elkaar; Indiscriminating = geen onderscheid makend, blind; Indiscrimination, [|ind|iskrimin`e`i[vs]'n], gebrek aan onderscheiding(svermogen), verwardheid.
- Indispensability, [|indispens[e]b`iliti], subst. v. Indispensable, [indisp`ens[e]b'l], onvermijdelijk, onmisbaar: subst. —ness.
- Indispose, [indisp`o`uz], ongunstig stemmen, ongeschikt of ongesteld maken; —d; Indisposition, [|indisp[e]z`i[vs]'n], afkeer(igheid), ongesteldheid.
- Indisputability, [indispj|ut[e]b`iliti], subst. v. Indisputable, [ind`ispjut[e]b'l], [indispj`ût[e]b'l], onbetwistbaar; Indisputed, [|indispj`ûtid], onbetwist.
- Indissolubility, [indis[e]l(j)ub`iliti], subst. v. Indissoluble, [indis[e]l(j)ub'l], [indisoljub'l], onoplosbaar, onverbreekbaar; Indissolvable, [|indiz`olveb'l], onoplosbaar.
- Indistinct, [indist`i[n,]kt], onduidelijk, verward; subst. —ness.
- Indistinguishable, [|indist`i[n,]gwi[vs][e]b'l], niet te onderscheiden; subst. —ness.
- Indite, [ind`a`it], schrijven, opstellen; —r.
- Individual, [indiv`idju[e]l], individueel, persoonlijk, eigendommelijk; subst. persoon, individu; —ism = individualisme, zelfzucht; —ity, [|indiv|idju`aliti], eigenaardig karakter, individualiteit; —iz`ation = subst. v. —ize = onderscheiden, als een individu kenmerken; Individuate, [|indiv`idju|e|it], individualiseeren; subst. |Indiv|idu`ation.
- Indivisibility, [|indivizib`iliti], subst. v. Indivisible, [|indiv`izib'l], subst. en adj. ondeelbaar (iets).
- Indo, [`indou], (in samenstellingen): —-Briton = iemand met een Engelschen vader en eene Brit. Ind. moeder; —-China; —-Chinese = behoorende tot het Z. O. schiereiland v. Azië; —-English = de in Indië geboren of wonende Engelschen betreffend; —-European = Arisch, Indo{{peh
