Page:An Irish-English dictionary, being a thesaurus of words, phrases and idioms of the modern Irish language, with explanations in English.djvu/26

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread, but needs to be validated.
AḊḂ
( 6 )
AER

Aḋḃrasóir, -óra, -óiriḋe, m., a carder of wool. See aḃras.

Adċím, I see. See do-ċím.

Adċonnarc, see ad-ċím and do-ċím.

Adeirim, v. tr., irreg. (see paradigms), I say, utter, tell; with acc. of object and le with dat. of person addressed; adeirim an méid seo leat, I tell this much to you; also, with dep. clause with go, naċ, or ; adeirim go ḃfuil, a. ná fuil or naċ ḃfuil; also with infinitive (rare).

Aḋḟuar, -aire, a., very cold.

Aḋḟuaṫ, -a, m., detestation, abomination.

Aḋḟuaṫṁar, -aire, a., horrible, detestable. See aḋuaṫṁar.

Aḋḟuaṫṁaraċt, -a, f., an abomination.

Aḋlacaḋ, -aicṫe, m., burial; digging, delving; aḋlacán, -áin, id. See aḋnacaḋ.

Aḋlacaḋ, vl. aḋlacaḋ and aḋlacan, v. tr., I inter; I dig, delve. See aḋnacaim.

Aḋlacánaċ, -aiġ, -aiġe, m., a grave-digger, an undertaker.

Aḋmad, -aid, m., timber, wood; fig. matter, stuff, like áḋḃar; aḋmad ceangailte dá ċéile, a raft. (áḋmad in Con. and U.)

Adṁáil, -ála, f., act of confessing, admitting; acknowledgment, confession; receipt for payment; leaḃar adṁála, a receipt book. See adṁuiġim.

Áḋṁaraċ, -aiġe, a., lucky, fortunate.

Áḋṁaraiġe, g. id., f., chance, luck, fortune; ar áḋṁaraiġe an doṁain (nó an tsaoġail), by the luckiest chance imaginable.

Aḋṁolaḋ, -lta, m., act of praising; laudation.

Aḋṁolaim, -aḋ, v. tr., I praise highly, extol.

Adṁuiġim, v.n. adṁáil, v. tr., I confess, admit, acknowledge.

Aḋnacaḋ, -naicṫe, m., act of burial; sepulchre. See aḋlacaḋ.

Aḋnacáil, -ála, f., act of burial; sepulture.

Aḋnaclaċ, -aiġ, -aiġe, m., a grave-digger.

Aḋnacaim, -acaḋ, v. tr., I bury; I dig, delve.

Aḋnaḋ, g. aḋanta, m., act of kindling, inflaming.

Aḋnaim, -aḋ, v. tr., I enkindle, inflame.

Aḋnáire, g. id., f., deep shame; confusion; villainy.

Aḋraḋ, aḋarṫa, m., adoration, worship, reverence; déiṫe aḋarṫa, gods of worship (Kea.).

Aḋraiġṫeoir, -ora, -oiriḋe, m., an adorer, a worshipper.

Aḋraim, -raḋ, v. tr., I adore, venerate, reverence.

Aḋraṫóir, -óra, -óiriḋe, m., an adorer, a worshipper.

Adtuaiḋ (a dtuaiḋ), from the north; gaoṫ adt., north wind. See ṫuaiḋ.

Aduaḋain, -e, a., strange; naċ aduaḋain an scéal é! what a strange story! (Con.)

Aḋuaġṁar, -aire, a., very awful, terrific. See aḋḟuaṫṁar.

Aduantas, -ais, m., loneliness; the loneliness of the mountain; ḃí uaigneas ⁊ aduantas air = he was very lonely (Con.).

Aduḃairt, pf. tense of adeirim. See adeirim.

Aduġaḋ, -uiġṫe, m., act of kindling, inflaming; that with which a fire is kindled, as flint, a match, a spark, etc.; a. na teineaḋ, what kindles a fire. See faduġaḋ.

Aduiġim, -uġaḋ, v. tr., I kindle, light up (as a fire). See faduiġim.

Ae, g. id., pl. aeḋanna, m. and f., the liver; fig., the heart.

Aeḋaraċ, -aiġe, a., airy, weird, haunted; pleasant, fond of pleasure. Also aeraċ.

Aen, one. See aon.

Aer, g. aeir, m., the air; ag imṫeaċt le haer an tsaoġail,