LIX. HERCULES CAPTURES THE CRETAN BULL AND CARRIES HIM LIVING TO EURYSTHEUS
Tum Eurystheus iussit Herculem portāre vivum ex īnsulā Crētā taurum quendam saevissimum. Ille igitur nāvem cōnscēndit—nam ventus erat idōneus—atque statim solvit. Postquam trīduum nāvigāvit, incolumis īnsulae adpropinquāvit. Deinde, postquam omnia parāta sunt, contendit ad eam regiōnem quam taurus vexābat. Mox taurum vīdit ac sine ūllō metū cornua eius corripuit. Tum ingentī labōre mōnstrum ad nāvem trāxit atque cum hāc praedā ex īnsulā discessit.
HERCULES ET TAURUS
THE FLESH-EATING HORSES OF DIOME'DES
Postquam ex īnsulā Crētā domum pervēnit, Herculēs ab Eurystheō in Thrāciam missus est. Ibi Diomēdēs quīdam, vir saevissimus, rēgnum obtinēbat et omnis ā finibus suīs prohibēbat. Herculēs iussus erat equōs Diomēdis rapere et ad Eurystheum dūcere. Hī autem equī hominēs miserrimōs dēvorābant dē quibus rēx supplicium sūmere cupiēbat. Herculēs ubi pervēnit, prīmum equōs ā rēge postulāvit, sed rēx eōs dēdere recūsāvit. Deinde ille īrā commōtus rēgem occīdit et corpus eius equīs trādidit. Itaque is quī anteā multōs necāverat, ipse eōdem suppliciō necātus est. Et equī, nūper saevissima animālia, postquam dominī suī corpus dēvorāvērunt, mānsuētī erant.
