Page:Petri Privilegium - Manning.djvu/130

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread, but needs to be validated.
116

II.

Sanctissimi Domini Nostri Pii, Divina Providentia Papæ IX., Homilia, habita in Basilica Vaticana inter Missarum Solemnia, die xxix. Junii mdccclxvii., in sæculari festo Sanctorum Apostolorum Petri et Pauli, atque canonizatione unius et viginti Martyrum, et Confessorum Pauli a Cruce, Leonardi a Portu Mauritio, ac Virginum Mariæ Franciscæ a vulneribus D. N. J. C. et Germanæ Cousin. Romæ, mdccclxvii.

Optatissimus, Venerabiles Fratres, ac Dilecti Filii, illuxit dies, quo Nobis singulari Dei beneficio datum est sæcularia solemnia Beatissimi Petri Apostolorum Principis, et Coapostoli ejus Pauli triumphis sacra concelebrare, ac pluribus divinæ nostræ religionis heroibus Sanctorum cultum et honores decernere. Itaque exsultemus in Domino, et spirituali jucunditate lætemur, cum gloriosus recurrat dies summa universi Catholici orbis, et hujus praasertim nostræ urbis veneratione et gaudio colendus. Hoc enim solemni die Petrus et Paulus Ecclesias luminaria, Martyres summi, legis Doctores, amici Sponsi, oculi Sponsae, Pastores gregis, mundi custodes ad cælestia regna felici martyrio conscenderunt.[1] Isti sunt viri, per quos tibi Evangelium Christi, Roma, resplenduit, et quæ eras magistra erroris, facta es discipula veritatis; Isti sunt, qui te regnis cœlestibus inserendam multo melius, multoque felicius condiderunt, quam illi, quorum studio prima mœnium tuorum fundamentalocata sunt. Isti sunt, qui te adhanc gloriam provexerunt, ut gens sancta, populus electus, civitas sacerdotalis, et regia per sacram Beati Petri Sedem caput orbis effecta latius

  1. S. Petrus Dam. Serm. 27 de SS. Apost. Petr. et Paul.