TAMIL PROVERBS.
247
- (continuation from previous page)
- A Guru among the Hindus is regarded as a spiritual parent from whom the youth receives the initiatory mantra or prayer, and who conducts the ceremonies necessary at various seasons of infancy and youth, up to the period of investiture with the sacred thread or string: this person may be the natural parent or the religious preceptor. The word Guru is also used for a teacher or preceptor generally.
-
- குணத்திற்கு அழுகிறதா, பிணத்திற்கு அழுகிறதா?
- Is the weeping on account of the virtue of the deceased or does it relate to his corpse?
-
- குணம் உற்றவன் மணம் உற்றவன், குணம் அற்றவன் மணம் அற்றவன்.
- A good-natured man has an engaging exterior, an ill-natured man has a repulsive aspect.
-
- குணம் பாதி கொண்ட நோவு பாதி.
- His suffering is due partly to his faint-heartedness, and partly to a disease.
-
- குண்டாக் கரணம் போட்டாலும் பிண்டாச் சோற்றுக்கு வழி இல்லை.
- Though he makes somersaults to all he sees, he has no food to eat.
-
- குண்டி காய்ந்தால் குதிரையும் வைக்கோல் தின்னும்.
- If starved even a horse will eat straw.
-
- குண்டி எத்தனை கோணற் கோணினாலும் சுமை வீட்டிற் போய்ச் சேர்ந்தாலே சரி.
- No matter how the body may be bent if the burden be carried home.
-
- குண்டி அறுந்த பருந்துபோல.
- Like a kite with a broken tail.
-
- குண்டுச் சட்டியிலே குதிரை ஓட்டுகிறான்.
- He displays his horsemanship in an earthen pot.
-
- குண்டு பட்டுச் சாகாதவன் வண்டு கடித்துச் செத்தானாம்.
- It is said that he who survived a gunshot wound, died of the bite of an insect.
